Microsoft Word islom ensik ziyouz com doc

TARKIDUNYOCHILIK - odamlardan, tashqi dunyodan, shuningdek, jamiyat va oiladan 
ajralib yashash, kimsasiz joylarga bosh olib ketish, darbadarlikda hayot kechirish. 
Islomdan boshqa yirik dinlar (brahmanizm, buddaviylik, yahudiylik, xristianlik)ga ham 
xos xususiyatdir. Uning mohiyati - din yo‘lida riyozat chekish. Tarkidunyo qilganlar 
odamlardan uzokda va g‘orlarda hayot kechirishgan, o‘zlarini xilma-xil uqubatlarga 
duchor qilganlar, och-yalang‘och yashaganlar va h.k. Ayniqsa, uylanish, avlod 
qoldirishga, kundalik hayot tashvishlari bilan yashashga nafrat bilan qarashgan. T. islom 
dinida o‘rta asrlarda keng tarqalgan, so’fiylik oqimlarining vujudga kelishi bilan bog‘liq 
bo‘lgan. Ular faqir, darvish, qalandar (arab., fors. - qashshoq, darbadar, gado 
ma’nosida), zohid deb atalgan. Ular gadolik va xayr-ehson bilan kun kechirganlar. Ilgari 
O’rta Osiyoda ham T. keng yoyilgan, darvipshar, qalandarlarning faoliyati bilan bog‘liq 
qalandarxonalar va xonaqoxlar mavjud bo‘lgan.  
 
 
TAROVIH (arab. - xordiq chiqarish, tin olish) - ramazon oyi davomida kechalari 
o‘qiladigan qo‘shimcha namoz. T. namozi 20 rakaat, xufton namozidan keyin o‘qiladi. 

---

Islom Ensiklopediyasi