Microsoft Word ihyo tavba ziyouz com doc

َﻟوُأ ٌرﺎﱠﻔُآ ْﻢُهَو َنﻮُﺗﻮُﻤَﻳ َﻦﻳِﺬﱠﻟا ﻻَو َنﻵا

 ﺎًﻤﻴِﻟَأ ﺎًﺑاَﺬَﻋ ْﻢُﻬَﻟ ﺎَﻧْﺪَﺘْﻋَأ َﻚِﺌ

)

١٨

(

 

 

"Mudom gunoh ishlar qilib yurib, qachonki (birovlariga) o‘lim kelganida: "Endi tavba 

qildim" deydigan va kofir holda o‘lib ketadigan kimsalarning tavbalari qabul qilinmas. Ular 

uchun alamli azobni tayyorlab qo‘ygavmiz" (Niso surasi, 18) 

إ

 َﻚِﺌَﻟوُﺄَﻓ ٍﺐﻳِﺮَﻗ ْﻦِﻣ َنﻮُﺑﻮُﺘَﻳ ﱠﻢُﺛ ٍﺔَﻟﺎَﻬَﺠِﺑ َءﻮﱡﺴﻟا َنﻮُﻠَﻤْﻌَﻳ َﻦﻳِﺬﱠﻠِﻟ ِﻪﱠﻠﻟا ﻰَﻠَﻋ ُﺔَﺑْﻮﱠﺘﻟا ﺎَﻤﱠﻧِ

 ﺎًﻤﻴِﻜَﺣ ﺎًﻤﻴِﻠَﻋ ُﻪﱠﻠﻟا َنﺎَآَو ْﻢِﻬْﻴَﻠَﻋ ُﻪﱠﻠﻟا ُبﻮُﺘَﻳ

)

١٧

(

 

 

"Albatta, Alloh tavbalarni qabul qilish faqat biror gunohni nodonlik bilan qilib qo‘yib, 

so‘ngra darhol tavba qiladigan kishilar uchundir" (Niso, 17-oyat). 

Ya’ni xato qilgan zahoti xatodan pushaymon bo‘lish, xatoning izini darhol bir yaxshi ish bilan 

yuvish lozim. Toki xatolar to‘planib, qalbda o‘chmas iz qoldirmasin, shuning uchun ham Rasululloh 

sallallohu alayhi vasallam: "Yomonlikka uni yo‘q qiluvchi yaxshilikni ergashtir", deganlar. Shunindek, 

Luqmoni Hakim ham o‘g‘liga aytganlar: "Ey o‘g‘lim, tavbani kechiktirma! Chunki o‘lim kutilmaganda 

keladi. Kim tavbani kechiktirib, najotga shoshilmas ekan, ikkita katta xatar ichida qoladi. Bittasi, 

gunohlar zulmati to‘planmb, qalbni to‘la qoplaydi, so‘ng uni muhrlab tashlaydi. Gunoh muhrlangan 

qalbdan o‘chmaydi. Ikkinchi xatar shuki, kasallik yoki o‘lim tavbadan ilgari kelib, xatolarni o‘nglash 

uchun vaqt qolmaydi". 

Xabarda kelganidek: 

"Jahannam ahli qichqirig‘ining aksari tavbani kechiktirishdandir". (Ya’ni jahannam azobiga 

chidayolmay baqirayotganlarning ko‘ptchiligi tavbani kechiktirgan kishilardir.)

 

Kim Alloh huzuriga sog‘lom qalb bilan borar ekan, najot topadi. Qalb Alloh taolodan bandasiga 

berilgan omonatdir. Umr ham Allohning omonati. Shuningdek, toatga sabab bo‘luvchi barcha narsalar 

omonat. Kimki omonatga xiyonat qilib, tavba qilmasa, xatarli jazoga yo‘liqajak. 

Oriflardan biri deydi: "Alloh taoloning bandasiga tegishli ikkita siri bor. Ulug‘ va qudratli zot ilhom 

yo‘li bilan bu sirlarni bandasiga bildirgan. Avvalgisi shuki, bola ona qornidan chiqar ekan, unga aytadi: 

"Bandam, pok va toza holda seni dunyoga keltirdim, umringni senga ishonib topshirdim, omonatga 

berdim. Bas, omonatni qanday saqlashingni o‘yla, ro‘baro‘ bo‘lursan!" Keyingisi shuki, ruh bandadan 

chiqyotganida Alloh taolo aytadi: "Bandam, ishonib topshirgan omonatimni nima qilding? Ahdga ko‘ra, 

Menga ro‘baro‘ bo‘lguningcha uni saqlay oldingmi? Agar omonatimni saqlagan bo‘lsang, ahdimga 

vafo qilib, mukofot bilan qarshilayman. Agar omonatimga xiyonat qilgan bo‘lsang, omonatni talab 

qilib, jazo bilan kutib olaman". Alloh taoloning ushbu so‘zlari bunga ishoradir: 

 ْﻢُآِﺪْﻬَﻌِﺑ ِفوُأ يِﺪْﻬَﻌِﺑ اﻮُﻓْوَأَو ْﻢُﻜْﻴَﻠَﻋ ُﺖْﻤَﻌْﻧَأ ﻲِﺘﱠﻟا َﻲِﺘَﻤْﻌِﻧ اوُﺮُآْذا َﻞﻴِﺋاَﺮْﺳِإ ﻲِﻨَﺑ ﺎَﻳ