www.ziyouz.com
kutubxonasi
26
Allohni doimiy zikr etish kibr, ujb, riyo, hasad, su’i zon, kin, hiyla, maqtanish sevgisi
kabi botiniy xastaliklarni ketkazadi. Allohni har doim zikr qilish bilan botiniy vasvasalar
ketadi. Shayton vasvasasi gunohlarga chorlaydi, nafs vasvasalari esa shahvatga
yetaklaydi. Bu ikkisining orasidagi farq shunday: Nafs, sendan bir narsa xohlagach, biroz
keyin bo‘lsa-da murodiga yetgunga qadar tinmay harakat qiladi, biroq (unga qarshi)
mujohadaning davom etishi bilan haligi harakati davom etmay qoladi. Shayton esa, seni
bir xatoga chaqirsa-yu, sen unga qarshi chiqsang, bu o‘tib ketadi, biroq u boshqa bir
xatoga vasvasa qiladi. Chunki shayton uchun qarshi chiqishlarning hammasi bir.
Vasvasaning ma’nosi qalblarga keluvchi xitobdir.
Bilginki, balo-ofatlar Allohni zikr etish orqali daf bo‘ladi. Imom Zinnun al-Misriy
rahmatullohi alayh bunday deganlar: "Allohni zikr etuvchini Alloh taolo har balodan
asraydi".
"Zikr muridlarning qilichidir. Ular jin va insonlardan bo‘lgan dushmanlarga qarshi zikr
bilan jang qiladilar hamda boshqalarga keladigan ofatlarni zikr bilan daf etadilar",
deyishgan ba’zilar.
Buyuk so‘fiylardan biri aytgan: "Balo, oralarida zikr ahli bor qavmga kelsa, ahli zikrdan
boshqaga qarab ketadi".
Zikr qalbiga o‘rnashgan mo‘minga, shayton yaqinlashganda aqldan ozadi. Bu xuddi
shayton insonni yo‘ldan ozdirgani kabidir. Shaytonlar aqldan ozayotgan, bechorahol u
shayton ustida to‘planishadi va: "Bunga nima bo‘ldi?" deya so‘rashadi. "Bu (shayton)
zokirga yaqinlashgan edi, ana shunday zarbaga uchradi", deyiladi.
Ey birodar! Mana shu holatni bilib olganingdan keyin zikrni ko‘paytir. Chunki
shaytonning ta’qibu qutqulari, vasvasalariga faqat zikr bilan monelik qilish mumkin.
Ustozim Shayx Afzaluddin rahmatullohi alayh bunday dedilar: "Shayton har birimizni
ta’qib etadi. U doimo qul qalbining qarshisida turadi. Qul Allohni zikr qilsa, shayton uni
tark etadi. Kimga bu kashf ayon bo‘lsa edi, Alloh zikridan g‘ofil qolishimiz bilan shayton
bizni eshak qilib minganini, xohlaganday "o‘ynatganini", zikrga boshlasak uzoqlashganini
ko‘rardi".
Ulug‘ so‘fiylar shu narsaga ijmo qilishgan: zikr g‘aybning kaliti, yaxshilikni chorlaguvchi,
yolg‘izning do‘sti va xotirni jamlovchidir. Zikr zokir qalbiga o‘rnashsa, uning ruhiga Alloh
muhabbati o‘rnashadi. Zikrning ma’lum vaqtga bog‘lanmaganligi (xohlagan paytda zikr
qilish mumkinligi)ning o‘ziyoq zikrning sharafi buyukligiga kifoya qiladi.
Yana shu xususda ijmo qilganlar: "Doim zikr qilolmayapman, deya zikrni tashlab qo‘yish
durust emas. Buni ham bilib ol!
Zikr foydalarining chegarasi yo‘q. Zokir zikr tufayli Alloh taoloning sirlari va ilmlaridan
bahra oladi. Chunki hech bir kimsa iznsiz ololmaydigan asror va ilmlarga oshnolik yo‘li,
bu - qalbning zikr bilan hamrohligidir.
Zikrida Alloh bilan bo‘lganini iddao etuvchiga: "Senga Rabbing nima hadya etdi, nima
berdi?" deb so‘raladi. Agar u: "Menga hech narsa bermadi", desa, biz unga shunday
deymiz: "Demak, Uni zikr qilayotganingda xayoling boshqa yoqlarda bo‘lgan, sen zikr
ahlidan emassan. Tezda seni xushu-xuzu’dan to‘suvchi to‘siqlarni olib tashlaydigan bir
Ibodat va zikr ahliga tavsiyalar. Imom Sha’roniy
Do'stlaringiz bilan baham: |