Microsoft Word hazrati umar ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
203
— 
Хўп. Вақтни ўтказмай борайлик унда. 
Ҳазрати Умар озгина ун ва ёғ, Умму Гулсум эса зарур ашёларни олиб, аёлнинг ёнига 
шошилишди. Умму Гулсум чодирга кириб кетди. Ҳазрати Умар аёлнинг эри билан ташқарида 
кутиб турдилар. 
Бир оз ўтиб ичкаридан Умму Гулсумнинг овози эшитилди: 
— 
Мўминлар амири, шеригингизга хушхабар беринг, ўғилли бўлди! 
Хушхабарни эшитган эр севиниш ўрнига кўпроқ шошиб қолди. 
— 
Мўминлар амири, мен сизни оддий одам деб ўйлабман, — дея қайта-қайта узр сўрар, 
халифага кўрсатилиши керак бўлган ҳурматни жойига қўя олмагани учун уялаётган эди. 
Ҳазрати Умар уни хижолатдан қутқардилар: 
— 
Қўявер, аҳамияти йўқ. 
Зотан, аҳамияти бўлганида, энг аввал ўзлари танитардилар. Кийинишда, ўзини тутишу 
муомалада доимо оддий инсонлар қатори бўлишга интилган Ҳазрати Умар ўзларини 
танитмасалар, у одам ямоқли кийим кийиб олган бу кишининг халифалигини қайдан ҳам 
билсин? 
* * * 
Ҳазрати Умар жуда эпчил одам эдилар. Масалан, бир қўллари билан отнинг қулоғини, 
бошқаси билан ўзларининг қулоқларини ушлаб туриб, отга мина олардилар. 
* * * 
Мен учун энг севимли киши хато ва нуқсонларимни айтган инсондир! 
* * * 
Бирор нарсадан ғазабланганларида Буюк Парвардигор эслатилса ёки "Умар, Аллоҳдан 
кўрқ", дейилса, ёхуд ояти карима ўқилса, жаҳл устида қилмоқчи бўлган ишларидан 
тийилардилар. 
* * * 
Ҳазрати Умар бир куни Қуръон ўқиётган одамни кўрдилар. У киши кўзларини юмиб олиб, 
бутун борлиғи билан ўқиётган эди. У зот шу оятлар оҳангига чўмдилар. Шу даражада берилиб 
тингладиларки, гўё бутун олам бўйлаб фақат Аллоҳнинг каломи янграр эди. У одам Тур 
сурасини тиловат қиларди: "Парвардгорингнинг азоби, шубҳасиз, албатта воқеъ бўлгувчидир. 
Унинг учун бирор дафъ килувчи — тўсиқ йўқдир". Одамлар шу тоб Ҳазрати Умарнинг ерга 
қулаганларини кўриб қолишди. Дарҳол уйларига олиб бориб ётқизишди. Оз вақт ўтиб, Ҳазрати 
Умар ўзларига келдилар, тилларида: «Инна азаба роббика лавақеъ», оятини такрорларди. 
Шундан кейин ўша кунги ҳолат бир ой давом этиб, Ҳазрати Умарнинг юзларида қўрқув, 
даҳшат ва ҳаяжон гоҳ-гоҳида зоҳир бўлиб турди. 
* * * 
Ҳазрати Умарни доим уммати Муҳаммад олдидаги масъулияти ўйлантирарди. Баъзан 
йиғлай туриб: "Фурот қирғоғида бир туя йўқолса, Аллоҳ унинг ҳисобини Умардан талаб 
қилади", дердилар. Бу шикоят эмас, масъулиятни ҳис этиб айтилган гап эди. 

---

Ҳазрати Умар ибн Хаттоб (р.а.). Аҳмад Лутфий Қозончи