Microsoft Word haq hamisha golib ziyouz com doc

 
Zo‘ravonlik ketmaydi 
Mo‘minlar amiri Umar ibn Xattob (r.a.) bir gal Abbos ibn Abdulmuttalib (r.a.) 
hovlisining hisobiga Masjidul Haromni kengaytirmoqchi bo‘ldilar. Abbos ibn 
Abdulmuttalibning hovlilari masjidga qo‘shni edi. Hazrati Umar (r.a.) undan hovlisining 
bahosini so‘radilar. Ammo Abbos hovlini sotishga ko‘nmadi: 
– Yo‘q, amiral mo‘minin, bu narsaga ruxsat etmayman. Umid qilamanki, xalifa sifatida 
zo‘rlik bilan tortib ham olmaysiz. 
– Xo‘sh, unda nima qilay? – so‘radilar hazrati Umar (r.a.). 
– Ey amiral mo‘minin, unda ikkovimizning o‘rtamizni adl ajrim qilib beradigan odil 
qozini tanlang, – dedi Abbos. 

---

Haq hamisha g’olib (Umar al-Foruq). Ahmad Muhammad 
www.ziyouz.com kutubxonasi 
32
– Qozini sen tanlashing kerak, toki mansabidan foydalanib, menga zulm ko‘rsatdi, 
deya ta’na-malomat qilmasliging uchun sen tanlaganing ma’qulroq, – dedilar hazrati 
Umar (r.a.). 
Abbos ibn Abdulmuttalib (r.a.) Shurayx ismli qozini tanladi. Uning taklifiga xalifa ham 
rozi bo‘ldi. 
– Unda Shurayhga odam jo‘nating, huzuringizga yetib kelsin, - dedi Abbos. 
– Yo‘q, u kelmaydi, bil’aks biz uning huzuriga boramiz, - dedi Umar ibn Xattob (r.a.). 
Shundan so‘ng ikkovlon qozining mahkamasiga yo‘l olishdi. Hazrati Umar (r.a.) u 
yerda Abbos (r.a.) bilan yonma-yon tik turdilar. Qozi esa o‘tirgan holatda voqeani 
batafsil diqqat bilan eshitdi. Nihoyat, u hukm qilish oldidan: 
– Ey amiral mo‘minin, – deya hazrati Umarga (r.a.) iltifot bilan murojaat qildi. Hazrati 
Umar (r.a.) bundan narozilandilar: 
– Menga bunday murojaat qilmang, zero, qozi xuzurida hamma teng huquqli bo‘lishi 
kerak. Shundoq ekan, nomimni atab gapiravering. 
– Ey Umar, menga quloq soling, - dedi qozi. 
– Nima deysiz, ey Shurayh? 
– Shubhasiz, Allohning nabiyi bo‘lmish Dovud alayhissalom ham Masjidul Aqsoni 
yonidagi hovli hisobiga kengaytirmoqchi bo‘lganlarida, Alloh taolodan shunday vahiy 
kelgandi: «Ey Dovud, Mening Uyimga boshqaning uyini qo‘shib kengaytirmagin. 
Haromdan eng uzoq uy Mening Uyimdir». 
Qozi shunday dedi-yu hazrati Umarning (r.a.) da’vosini rad etuvchi hukm chiqarib 
berdi. 
Mahkamadan qaytishayotganda, Abbos (r.a.) birdan hazrati Umarga (r.a.) shunday 
deb qoldilar: 
– Ey amiral mo‘minin, Alloh taolo nomiga qasamki, qozi chiqargan hukmni 
eshitgandan so‘ng rizoi nafs bilan Allohning bayti uchun uyimni qo‘shib berishga rozi 
bo‘ldim. Albatta, kimniki bo‘lishidan qat’iy nazar, birorta uy pul yoki zo‘ravonlik evaziga 
olinmaydi. Haqlar ham tortib olinishi lozim emas. Haq-huquqlar har qanday holatda ham 
rizolik va adolat bilan hal etiladi. 
Hazrati Umar (r.a.) Abbos ibn Abdulmuttalibning (r.a.) bu gaplarini tasdiqlashdan 
boshqa iloj topolmadilar.