Microsoft Word dunyoning ishlari ziyouz com doc

www.ziyouz.com
kutubxonasi 
7
— Katta bo‘lganingda tushunasan. — Oyim peshonamni silaydi. Negadir xo‘rsinadi. 
Butunlay uyqum o‘chib ketadi. 
— Oyi, — deyman yana. — Daryo kattami, dengizmi? 
— Dengiz. 
— Daryo-chi? 
— Uyam katta. 
— O‘zimizning Qonqusdan ham kattami? 
— Katta. 
— Xo‘ja aytadiki, Chirchiqda daryo bormish... 
Oyim kuladi. 
— Endi uxla, bolam. 
Uyqu qayoqda? Nuqul daryolarni o‘ylayman. 
— Yozda-chi, — deyman esimga tushib. — Vali Qonqusda oqib ketay degan. Akam olib 
chiqqan! 
— Bari bir, — deydi oyim o‘ychan ohangda. — Qonqusniyam yaxshi ko‘rgin. 
— Nega? 
— Nega deganda, Qonqus o‘zimizning anhor. Undan o‘zimiz suv ichamiz. 
— O‘shanaqa qilsam, boshqa daryolarniyam yaxshi ko‘rib qolaman-a? 
Oyim tag‘in kuladi. 
— Albatta. 
— Kuchugimniyam yaxshi ko‘ray-a? 
— Yaxshi ko‘rgin, o‘g‘lim. 
— Oyi, Adham jinni-a? 
— Nega? 
— Kecha-chi, mushukni muz bilan urdi. Mushuk cho‘loq bo‘lib qoldi. 
— Jonivorlarga ozor berib bo‘lmaydi, bolam. Bo‘ldi, endi uxlaymiz. 
— Xo‘p... Katta bo‘lsam, ka-a-atta shaharlarga boramanmi? 
— Borasan, o‘g‘lim, borasan. — Oyim sekin-sekin mudrab ketadi. 
Nimqorong‘i shiftga tikilib yotgancha xayol suraman. Goh katta shaharlarga borib 
qolaman, goh daryolarda suzaman. Beshik g‘ichirlaydi. Ukam yig‘lay boshlaydi. Oyim 
darrov uyg‘onadi. Beshikni ohista tebratib, alla aytadi. Oyim ukamga alla aytadi-yu, 
ohangiga men uxlab qolaman... 
Haqiqat havoga o‘xshaydi. Nafas olib turasizu o‘zini ko‘rmaysiz. O‘ylab qarasam, oyim 
go‘dakligimda qayta-qayta aytib bergan mana shu ikki afsona hayotdek oddiy, hayotdek 
chuqur haqiqat ekan.