Microsoft Word dahshat ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 

24

martabami, mashinani o‘zi o‘ylab chiqariptimi", deb o‘ziga tasalli beribdi. Biroq Malohat 

ikki yilda uch marta mukofotlanibdi. Jonfig‘on mukofotni o‘z gazi bilan o‘lchagani uchun 

bunga ham uncha parvo qilmabdi: "Olgan mukofotiga ot bilan tuya berarmidi", debdi. 

Jonfig‘on o‘tgan yil bahor kechalarining birida (o‘sha kuni ertasiga boshini yormoqchi 

bo‘lgan, soqoliga o‘t qo‘ygan) istirohat bog‘iga kirgan ekan, qarasa, shaharning manman 

degan staxanovchilari qatorida xotinining ham kaggakon portreti turibdi! Sevinch, 

qo‘rquv, baxillik — hammasi aralash-quralash bo‘lib, Jonfig‘onning boshi g‘ovlab ketibdi. 

U darrov uyiga kelib, har qalay, xotinini suyibdi, o‘pibdi, lekin suhbat janjal bilan 

tugabdi. Bu kungacha bo‘lib o‘tgan uchta yirik janjalning biri shu ekan. 

— 

Shunda janjal nimadan chiqdi? — dedi sheriklarimizdan biri. 

Jonfig‘on javob bermoqchi edi, Malohat gapini og‘zidan oldi. 

— 

Tuppa-tuzuk o‘tirgan odam birdan aynib, endi undoq bo‘lasan, bundoq bo‘lasan, 

jazman chiqib qoladi deb, jahlimni chiqardilar. Xayolimda yo‘q gaplar... 

— 

Xayolingda yo‘q-a, xayolingda yo‘q! - dedi Jonfig‘on kesatib. 

— 

Ha, xayolimda bo‘lib nima qildim? 

— 

Xayolingda bo‘lmasa nima uchun buqog‘ingni kestirding? Xo‘sh? Qani mana shu 

to‘rtta odamning oldida javob ber-chi? 

Malohatning ko‘k piyoladan ko‘ra kichikroq buqog‘i bo‘lib, shuni o‘tgan yil kuzda 

kestirgan ekan. Ikkinchi yirik janjal shunda bo‘lib, yaqin bir haftaga cho‘zilibdi. 

— 

Kestirsam yomon bo‘liptimi?— dedi Malohat.— Axir... xotiningizman... 

— 

Nima, menga yoqish uchun kestiribsanmi? Hech-da! Menga buqog‘ing bilan ham 

yoqa berar eding. Boshqaga yoqaman deb kestirgansan!.. 

— 

Uyaling! Ilgarilar, buqog‘ing bor deb, ko‘z ochirgani qo‘ymas edingiz-ku! Necha 

marta yig‘latgansiz? 

Jonfig‘on, nima deyipxini bilmay yerga qaradi va do‘ng‘illadi: 

— 

Men yig‘latgan emasman... o‘zing yig‘lagansan... 

Biz kulgidan o‘zimizni tiyolmadik, ammo baralla kulish to‘g‘ri kelmagani uchun birimiz 

mo‘ylovimizni silab, birimiz yo‘talib, deganday kulgimizni yashirdik. Jonfig‘on: 

"Malohat endi meni tashlab ketadi" deb hadiksirab yursa, Malohat erining bu yurish-

turishidan xijolat tortib yurar ekan. Shuning uchun Malohat ko‘zga ko‘ringan sayin erini 

el qatori ishlashga undar, yalinar, ba’zan qattiq gapirar, hatto yig‘lar ekan. Jonfig‘on 

oxiri insofga kelib, shu bu yil qishda non zavodiga ishga kiribdi, ammo bir oy 

ishlamasdan progulchi tarzida ishdan haydalibdi. Jonfig‘on buni, albatta, talay vaqtgacha 

xotinidan yashirib yuribdi; bu ma’-lum bo‘lib qolgandan keyin xotiniga necha-necha 

tavba-tazarrular qilib, endi biron joyga kirib ishlashga, astoydil ishlashga so‘z beribdi. 

Malohat ishonibdi va o‘zi ish topib, o‘tgan oyning o‘n birinchi chislosida joylab qo‘yibdi. 

O’tgan kuni qarasa, mulla Jonfig‘on yana bekorlar! Malohat surishtirgani korxonaga 

boribdi; surishtirib qarasa, Jonfig‘on faqat o‘n yetti kun ishlabdi, xolos; byulleten olgani 

doktorning oldiga chilimning suvini ichib lohas bo‘lib kirgan ekan, doktor ichini chayqabdi 

va "ko‘r bo‘ldingmi, nega tamaki yeysan" debdi. Bu gap korxonaga ovoza bo‘lib, 

Jonfig‘onni o‘sha zamoniyoq ishdan haydashibdi. Mana, uchinchi yirik janjal mana 

shundan chiqibdi. 

— 

Nega bundoq qilasiz, axir? — dedik. Jonfig‘on yer chizib o‘tirar ekan. 

— Shayton...— 

dedi. 

— 

Bekor aytibsiz! — dedi Malohat jahli chiqib,— chilimning suvini ichib doktorga 

kirishni shayton sizdan o‘rgangandir!.. 

Hammamiz jim qodtsik, Jonfig‘on birpasdan keyin bo-shini ko‘tarib: 

— 

Bo‘ladigan gap shu,— dedi,— mening qo‘yadigan xotinim yo‘q. Agar zo‘rlik bilan 

xat topshirsang, tovonimga qolasan. 

---

Dahshat (hikoyalar to’plami). Abdulla Qahhor