www.ziyouz.com kutubxonasi
148
Nabiyning (sollallohu alayhi vasallam) g'azotlaridan yana biri Badr hijratning ikkinchi yili
ramazon oyida ro'y berdi. Nabiyga (sollallohu alayhi vasallam) Quraysh karvoni
Shomdan chiqqani, ularning ichida Sufyon ibn Harb va Quraysh savdogarlaridan qirqtasi
borligi xabari etdi. (Bir rivoyatda etmishta savdogar bor edi, deb ham aytiladi.)
Rasululloh muhojir va ansorlardan iborat uch yuz o'n uchta jangchi bilan chiqdilar. Bu
xabar Makkaga etdi, natijada ulardan ming ikki yuz ellik kishi chiqdi. Karvonlarini
topganlaridan so'ng uch yuztasi qaytib ketdi. To'qqiz yuz elliktasi qoldi. Ikki tomon
to'qnashdi. Alloh mushriklarni mag'lub qildi va musulmonlarga nusrat – g'alaba berdi.
Mushriklardan etmishtasi asir olindi. Dunyoda Badr voqeasidan buyukroq voqea
bo'lmadi. Chunki iblis (Alloh uni la'natlasin) keldi, shaytonlar va kofir jinlarning hammasi
hozir bo'ldi. Qurayshning jasur pahlavonlaridan to'qqiz yuz elliktasi qilich qayrab turdi.
Mo'minlar esa, uch yuz o'n uch nafar edi, ularning yonida mo'min jinlardan to'qsontasi,
farishtalardan mingtasi hozir bo'ldi. Hasan Basriy qachon Anfol surasini o'qisalar:
"Qo'mondoni Rasululloh (sollallohu alayhi vasallam), yaxshilari Asadulloh (Allohning
yo'lbarsi), jihodi Allohga itoat, madadkori Allohning farishtalari va mukofoti Alloh rizosi
bo'lgan qo'shinga jannat bo'lsin", derdilar.
Nabiy (sollallohu alayhi vasallam) g'azavotlaridan yana biri saviq jangidir. Abu Sufyon
Badr jangidan so'ng ashoblaridan bir jamoa bilan Madinaga qarab chiqdi va
Rasulullohning (sollallohu alayhi vasallam) sahobalarini o'ldirmaguncha qaytmaslikka
qasam ichdi. U Madinaga yashirincha keldi va bir yahudiyning uyiga tushdi. So'ng chiqib
ikkita ot oldi, ikkita uyni yoqdi va sahobalardan ikki kishini o'ldirdi. Rasululloh (sollallohu
alayhi vasallam) sahobalar bilan uning izidan tushdilar. Abu Sufyon Rasulullohning
(sollallohu alayhi vasallam) etib olishidan qo'rqdi va ozuqalarini yo'lga tashlab, ashobi
bilan qochdi. Ular tashlab ketgan ozuqaning ko'pi bug'doy talqoni edi. Shu sababli bu
jang Saviq – talqon deb nomlandi. Musulmonlar hech bir talofatsiz qaytishdi.
Nabiyning (sollallohu alayhi vasallam) g'azavotlaridan yana biri Bani Qaynuqo jangi.
Bani Qaynuqo Madinaning chetidagi bir mavze'. Rasululloh (sollallohu alayhi vasallam)
uni qamal qildilar. Abdulloh ibn Ubay ibn Salul Madina ahlidan bir jamoa bilan birga
ulardan ketishni so'radi, shunda Rasululloh (sollallohu alayhi vasallam) ularni tark
qildilar.
G'azotlardan yana biri Uhud jangi. Quraysh Badrda mag'lub bo'lgach, katta qo'shin
to'pladi va Madinaga chiqdi. Jang Uhud tog'i oldida bo'ldi. Mag'lubiyat kofirlar tomonida
edi. Kamonchilar Rasulullohning (sollallohu alayhi vasallam) buyruqlarini tark qilib, o'lja
yig'ish bilan mashg'ul bo'ldilar. Shu vaqt falak gardishi musulmonlar ziyoniga aylandi.
Ulardan etmishtasi shahid bo'ldi, ko'pi jarohat oldi, qolganlari mag'lub bo'ldi, so'ng Alloh
taolo ulardan kofirlarni burdi. Bas, ular qaytib ketdilar. Bu haqda Alloh taoloning:
"Alloh o'z va'dasining ustidan chiqdi – sizlar uning izni bilan kofirlarni qira boshladingiz.
To sustkashlik qilib, (Payg'ambarning) amru farmonlari borasida talashib-tortishgan va
Alloh sizlar yaxshi ko'rgan narsani (g'alabani) ko'zingizga ko'rsatib qo'yganidan keyin
Payg'ambarning amridan bosh tortgan paytingizgacha (ustunliklaringiz davom etdi).
Orangizda dunyo istagan kishilar ham, oxirat istagan kishilar ham bor edi. So'ngra
sizlarni imtihon qilish uchun ularning (ustidan g'alaba qilish o'rniga mag'lubiyat
tomonga) burib yubordi" (Oli Imron surasi, 152-oyat), degan so'zi nozil bo'lgan.
Bo’stonul orifiyn. Abu Lays Samarqandiy
Do'stlaringiz bilan baham: |