Microsoft Word billur qandillar ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
42
ялтиллаб турар, одатдаги патак сочлари силлиқ таралган, ўзиям райгазнинг ходими эмас, 
саҳнага чиқишга ҳозирлик кўрган машҳур артистга ўхшар, фақат қош-қовоғи бир оз 
шишинқираган эди. 
Эшик очилганда бошини кўтарган Бегимқул Ҳикматиллони кўриб ўрнидан турди, сўнг 
негадир қайта жойига ўтириб, қўлтиқтаёқли одамга юзланди: 
— Хўп, сиз бораверинг. Эртага пожарний инспекторни юборамиз... 
Новча одам қўлтиқ таёғи билан полни дук-дук уриб: 
— Жума куни шанбада юбораман деб ваъда қилувдингиз, — деди ранжиб. — Шанба куни 
душанбада дедингиз. Энди яна эртага дейсиз! Сизда лафз деган нарса борми ўзи, ўртоқ мастер? 
Бегимқул ранги ўчиб, бир Ҳикматиллога, бир новча одамга қаради. 
— Оғзингизга қараб гапиринг, ака! 
— Сиз ҳам дўқ урманг. Кекирдагимга келди! — деди новча одам, яна қўлтиқтаёғини 
тўқиллатиб. 
— Ҳадеб, инвалидлигингизни писанда қилаверманг! Кўриб турибмиз! 
— Ҳей, ноинсоф! Мен писанда қиляпганим йўқ. Аммамнинг тўйида отдан йиқилиб 
айрилганим йўқ мен бу оёқдан! Борим шу бўлса нима қилай? Айт, нима қилай? Ўша ҳаммадан 
олган жиғилдон пулингни мен ҳам берсам бўладими? 
Бегимқул қон талашган кўзлари олайиб ўрнидан турди. 
— Қанақа жиғилдон пули? Нима деяпсиз ўзи? 
— Кўзингизни лўқ қилмай қўя қолинг, ука! Инспекторингизни юборинг, у ёғини мен ҳам 
юрт қатори бир нима қиларман! 
— Айтяпман-ку, эртага юбораман деб! — Бегимқул уф тортиб Ҳикматиллога юзланди. — 
Мана, кўряпсанми, аҳволни? Хўп, сиз бораверинг, амаки, — деди у, тўсатдан негадир паст 
тушиб. — Иложи бўлса юбораман инспекторни. Ёрдам берамиз, амаки... 
— Шундай бўлсин, ука. Умрингиздан барака топинг, иним... — новча одам қўлтиқтаёғини 
дўқиллатиб, хонадан чиқди. 
— Кўрган кунимиз мана шу! Жонга тегиб кетди!— Бегимқул йўғон панжаларини сочларига 
суқиб, жойига ўтирди. — Хўш, хизмат? 
— Хизмат... мен ҳам шу иш билан келдим, оғайни. 
— Қанақа иш? 
— Газни айтаман. Ая газ ўтказиб уйига батарея қурдирган экан. Кеча азбест труба топиб, 
қувуркон ўрнатиб бердим. Ҳаммаси қонуний! Энди.. ё ўзинг бориб, ё одамингни юбориб, газни 
ёқтириб берсанг... 
— Раҳмат! Энди бир камим аянинг газ қувури эди!— деди Бегимқул афтини буриштириб. — 
Ўзим жонимдан тўйиб турибману, сен бўлсанг... 
— Менга қара, Бегимқул. Наҳот шу бечора кампирдан ҳам бир нарса умид қилсанг? 
— Нима? Нима дединг? — Бегимқул қўлларини столга тираб, қаддини ростлади. 
Ҳикматилло ҳам ўрнидан турди. 
— Лекин билиб, қўй, сенга берадиган бир тийин пули йўқ. Бироқ... шу бугун, ҳозир... 
хоҳласанг бориб кўр, хоҳламасанг... кўрмасданоқ ишини тўғрилаб берасан. Гап шу! Мана 
ҳужжатлари! 
— Агар тўғрилаб бермасам-чи? — деди Бегимқул. У айиқдай бесўнақай гавдасини стулга 
ташлаб, Ҳикматиллога таажжуб аралаш нафрат билан тикилди. 
— Агар тўғрилаб бермасанг... ҳозир, олдингдан чиқаману, бошлиғингга кираман. Ўзинг 
биласан. Мен солдатман. Икки соатдан кейин учишим керак. Қабул қилади! Ҳаммасини 
гапириб бераман! 
— Масалан, нимани гапириб берадилар? Билсак бўладими? Нима, пора устида тутиб 
олдингми? 

---

Одил Ёқубов. Биллур қандиллар (қисса)