Microsoft Word billur qandillar ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
18
Бегимқул меҳмонхонага бир шиша коньяк кўтариб кираркан. — Ёмон хотинлар меҳмоннинг 
олдида эрларига хуруж қилишади. Яхши хотинлар, ичларидан зил кетсаям, меҳмоннинг олдида 
илжайиб туриб, меҳмон кетгандан кейин эговлашади. Меҳмон кетгандан кейин бошимда ёнғоқ 
чақсангиз ҳам майли, унгача илжайиб туринг, ўргилай сиздан! 
— Эски ҳаммом, эски тос! — деди Нилуфар, бошини эгиб. 
— Майли, хотин, майли. Сиз нима десангиз биз хўп деб, кўксимизга урамиз, акаси жонидан. 
— Бегимқул қадаҳларга коньяк қуйиб ўрнидан турди. 
— Хўп, дўстим, Ҳикматилло. Сен учун. Эсон-омон хизматни бажариб кел. Келганингдан 
кейин ўзим ишга жойлаб қўяман. Менга ўхшаб газ бўйича мастер бўп олсанг — ошиғинг олчи! 
— Сен қачон мастер бўлдинг? 
— Бир йилдан ошди. Нега кўзингни лўқ қиласан? Ҳозир газчи турганда қурувчига йўл 
бўлсин, оғайни! Эрталаб идорага бор, кўрасан: манман деган йўғонлар «Газ-24» машиналарини 
кўндаланг қилиб, «укажон, бугун бизникига ташриф буюриб, бир чўқим ош еб кетсангиз», деб 
қўл қовуштириб туришипти! Тошкентда нима кўп, участка кўп. Газ турганда ким қўлини косов 
қилиб кўмир ёқишни хоҳлайди дейсан?.. 
— Газдан бошқа гап йўқми оламда? — деди Нилуфар. — Миясини қоқиб қўлига бердингиз-
ку, Ҳикматжонни! 
— Ҳикматжонгаям керак гап бу, хоним! Уйингиздаги мана бу сервантлар, қўлингиздаги 
биллур қадаҳ, эгнингиздага ипак халат, ҳатто сиз яхши кўрган ана у сербезак китоблар — 
ҳаммаси ўша сассиқ газ орқасидан келган, жонгинам! Хўп, бас қилдик, хоним, бас қилдик... 
Қани, олдик, дўстим... 
Ҳикматиллонинг эсига аянинг гаплари тушди: «Газга борсам... навбат кутасан дейишди. 
Навбатчи ўлгур охиратдаям келмасмиш. Бозордан уста опчиқа қолай десам, пожарнийси бор 
бўлгур, испарвка бермасмиш...» 
— Аядан хабар олдингми ҳеч? — деди Ҳикматилло. 
— Ая? Ҳа, кампирни айтасанми? Нима қилди? 
— Ҳеч нима... Кампир бечора уйига газ ўтказмоқчи бўлиб, батарея қурдирган экан. Ҳаммаси 
бўпти-ю, қувуркон ўрнатиб сенлардан рухсат олиш қопти. Ёрдам берворсанг бўларкан... 
— Ёрдам ҳам гапми? Сандиқнинг тагига тахлаб қўйган юз сўлкавойлардан чиқарсин, шу 
бугуноқ ёқиб берамиз! — Бегимқул одатдагидай хахолаб кулмоқчи бўлди-ю, оғзи тўла қуймоқ, 
кулолмади. 
— Кампир бечора юз сўлкавойликларни қаёқдан олсин? 
— Нима? — деди Бегимқул, оғзидаги қуймоқни чайнашдан тўхтаб. — Сен аяни билмас 
экансан! Илонни ёғини ялаган кампир у! Кўмма тиллоси бор аянинг. Сен... ҳалиям 
қишлоқилигинг қомапти, оғайни! 
— Сен қишлоқи эмасмисан? 
— Менми? Мен... ҳақимни ажратоладиган қишлоқиларданман! — Бегимқул стулнинг 
суянчиғига чалқайиб, хотинига қирғий қараш қилди.— Мана, шаҳарнинг манман деган 
олифталарини доғда қолдириб шундай жононни гаҳ деб қўлимга қўндирдиму, сен бўлсанг 
қишлоқи дейсан-а! Лаббай, хоним? 
Боядан бери дастурхоннинг попугини бармоғига ўраб, ерга қараб ўтирган Нилуфар нон 
чайнашдан тўхтаб, «қулт» этиб ютинди-ю, индамади. 
— Чиндан ҳам оби замзам деса бўлади, бу ичимликни! Энди тер чиқай деди! Қани, шундай 
нарсани ўйлаб топган гуржи халқининг саломатлигига яна биттадан олайлик, дўстим! 
— Қўйинг, етар энди! — деди Нилуфар ва гўё бу сўзлари учун Ҳикматиллодан узр 
сўрагандай қизариб кетди. — Мен буни қизғанаётганим йўқ, машина ҳайдашлари керак. Далага 
чиқмоқчи эдик... 
— Ҳикматниям опкетамиз! — Бегимқул оғзини оқ қоғоз билан артиб ўрнидан турди. — 

---

Одил Ёқубов. Биллур қандиллар (қисса)