Microsoft Word aldangan aysel ziyouz com doc

Uch tavsiya 
Senga uch tavsiyam bor. Shularga amal qilib, foydalansan degan umiddaman.
Birinchisi:uyimning eshiklarini bugundan e’tiboran senga bir qizimdek ochishni 
xohlayman. Har qandau muammolaring bilan o’rtoqlashib, senga yordam berishga 
harakat qilaman. Seni tez-tez uyimda Amina bilan birga ko’rishni xohlayman. Buni 
turmush o’rtog’im ham juda xohlaydi. Muammolaringni biz bilan o’rtoqlash. Imkoni 
boricha senga yordamlashamiz.
Qanchalar yaxshi insonlar, deya o’ylardim. Faqat menga unchalik ma’qul bo’lmagan 
tomoni o’ta dindorliklari. Men bunaqa joylarda juda siqilaman. Men yotoqxonada 
rohatlanib, sigaret chekardim. Baqirib-chaqirib istagan so’zlarimni ishlatardim. Bunaqa 
xonimcha bo’lib o’tirolmasdim. O’tirishga ko’p harakat qildim, bo’lmadi. Aminaning 
dadasi so’zini davom ettirdi.
Ikkinchi:Dunyoga mashhur kishilarning ko’pchiligi yo’qsillik, imkonsizlik va qiyinchilik 
ichida voyaga yetishgan. Ular qiyinchiliklar bilan kurasha-kurasha omad sirlarini o’rganib 
baxtli bo’lgan insonlardir. O’zingga-o’zing so’z ber, bir hunar tanla. Rejali ishla, vaqtingni 
qadrla. Ishonamanki, baxtli bo’lasan va o’z o’rningni topasan. Rejali ishlashing uchun 
yordam berishim mumkin. Faqat do’stlar guruhida inson omadini topadi. Agar omadsiz 

---

Aldangan Ayselning tavbasi. Xolid Erto’g’rul 
www.ziyouz.com
kutubxonasi 
16
guruh bilan bo’lsak, buni qo’ldan chiqaramiz.
Uchinchi maslahatim shuki: Hayotda bir umidi bo’lgan, zafar istagan, huzur va 
baxtiyorlik qidirgan inson, o’zini o’rganadi, o’z qadrini va borliqni kashf etadi. Bulardiz 
zafarlarga erishi o’tkinchi va lazzatsizdir.
Har kuni o’zimizga shu savolni berishimiz lozim. ”Men kimman? Nimaga yashayapman? 
Qayerdan keldim?Qayoqqa ketyapman? Bu dunyoni va butun borliqni bizga xizmatkor 
qilib yaratgan qudrat sohibi bizdan nimani istaydi? Dunyoni kashf qilishga intilgan, sir-
sinoatlarini o’rganmoqchi bo’lgan inson o’zligini qanchalik bilarkin?Atrofning, hayotning 
va insonlarning fe’li, nuqsonlari bilan qiziqqan kishi, o’z fe’li, nuqsonlarini qay darajada 
bilarkin? 
Bu mavzuga shunday qarash ham mumkin: 
Tongda uyqudan turib o’zimiz bilmagan sirli bir olamda, koinot bilmagan bir burchakda, 
hech ma’lum bo’lmagan jonzotlar ichida ekanimizni ko’rsak, hech narsa bo’lmagandek, 
hayotimizni davom ettira olamizmi? Ha, ko’z ochganimizda o’zimizni begona bir olamda 
ko’rdik. Tasodiflar bilan to’la ro’yolar olami bu. Quyoshning bunchalar go’zal chiqib, 
chiroyli botadigan boshqa bir koinot yo’q biz bilgan olamda. Har soniyada o’n minglab 
tonna suvni havoga parlanib, yana yerga qaytishi, samoda bir-birlarida go’zal 
jonzotlarning qanot qoqishi, zamini rango-rang gilamlar bilan bezalgan, osmoni nurli 
yulduzlar bilan bezangan boshqa bir joy yo’q. Sharsharalar shu yerda, tog’lar shu yerda. 
Dengizlar, tekisliklar, cho’llar, muzliklar shu yerda. Atrofimiz milyon xil jonzotlar bilan 
to’la. Shunaqa dunyoga keldik. Yohud keltirildik. Yillardan bir yil, kunlardan bir kun 
to’satdan bu yerda ko’z ochdik. Keyin yana, biz umid qilmagan va istamagan bir paytda 
bu ro’yolar o’lkasini ham tashlab ketamiz. Mana, dunyo va koinotni sirlari bilan aloqador 
ishlar. ”Bular nima? Qanday bo’lgan? Nega yashyapti?” kabi o’nlarcha savollarni kuniga 
necha marta o’zingizga berib:”Men kimman? Nimaga yashayapman? Qayerdan keldim? 
Qayoqqa ketyapman? Mening borligimni sababchisi kim?” deya so’rayapsizmi? Inson, 
avvalo, o’zini tanishi, o’zini so’roq qilishi va o’zi bilan aloqador muammolarga javob 
qidirishi kerak emasmi? Bu insoniylikni ilk sharti emasmi? Inson shoshma-shosharlik, 
bezovtalikdan qutulishi, nima va kimligini tushunishi uchun shu va shunga o’xshash 
savollarga javob topishi kerak. Kimligini bilmagan va o’zini tanimagan kishi hayotda 
qanday huzur topadi?Qanday baxtli bo’ladi?. . .
Afsus men uning gaplarini tinglab, tushunadigan ahvolda emasdim. Ruhim-dunyoyim 
ostin-ustun edi. Bu jiddiy mavzular havoda qolib, yuragimga, ongimga yetib kelmasdi. 
Hasta kishiga eng lazzatli taomlar keltirsangiz, uni ishtaha bilan yeya oladimi? Bu jiddiy 
mavzular men uchun huddi shunday edi. Men o’qituvchining maqsadini bilardim. Yahshi 
banda bo’l, Alloh buyurganini qil. Yo’qsa, baxtli bo’lolmaysan, demoqchi. Ammo bu 
mavzuga e’tirozim bor. Zero, mening ishim ham unga mos. Ma’qul bo’lmagan gapni 
hech qachon tinglamasdim. Natija nima bo’lsa bo’lsin, bahslashardim. Shu sababli 
bunday guruh bilan ko’p tortishardim. Ularning gaplari ma’qul bo’lmadimi, shartta e’tiroz 
bildirardim. Hozir bu o’qituvchining gaplariga ham e’tirozim bor edi. Juda ko’p. Ammo 
meni shunday nazokat bilan mehmon qilishdiki, bir kuddat ilk marotaba “ayb bolar” deb 
o’yladim. Demakki, o’sha payt endi-endi “ayb” tushunchasi ham borligini bilayotgandim.