Microsoft Word aldangan aysel ziyouz com doc

www.ziyouz.com
kutubxonasi 
15
Ona men aldandim, og’ir aldandim,
Yolg’iz u quchoqmish, yolg’iz u tizzamish,
Insonlar qanchalar marhamatsiz-a…
Men bulardan kechaman, chidolmayman. Xotirlashim bilan yana dilim vayron bo’lib, 
kayfiyatimni, muvozanatimni yo’qotaman. Ular aslida ham yo’qku… 
Aminaning onasi eng yaxshi taomlarni tayorlab, stolga qo’yardi. Atrofimda parvona 
bo’lardi.
-Buni ham ye, bolajonim, bundan ham ol, bolajonim. Shu taomdan ham tatib ko’r 
qizim… 
Qanchalar toza qalbli, qanchalar mehribon ayol.
-Dadang yo’qmi?-so’radim Aminadan.
-Bizni bemalol ovqatlansin, deb yonimizga kelmadi, -dedi.
Qanchalar nozik tushuncha. Men bunday narsalarga odatlanmaganman. Chunki men 
yashagan hayot, menga nazokatni unuttirgan. Ovqatdan keyin zalga o’tdik. Zalda bir 
katta kutubxona bor edi. Shu paytgacha ko’rmaganman buncha kitoblarni. Madaniyati 
yuksak bir xonadon. Devorda suratlar va har bir suratning tagida nesa ibratli so’zlar. 
Bittasi hozir ham yodimda:”Ey, inson, o’zingni o’rgan!” O’rganadigan narsalarimdan 
ayirdilar, deb yonida ko’p turolmadim. Men u yoq-bu yoqqa qararkanman, Aminaning 
dadasi kirib keldi. Ochiq chehrali, pokiza qiyofali mehribon bir inson.
-Xush kelding, bolam-dedi. Ammo qo’lini uzatmadi, men ham javob bermadim. Uzoq 
hol-ahvol so’rashdi. Meni suhbatga tortishdi, kayfiyatimni ko’tarishga va yumshoq 
muomala qilishga harakat qildi. Buni bilib turardim.
-Qizim, -dedi. Seni mehmon qilishni Amina juda xohlagandi. Men ham orzu qildim. Men 
o’qituvchiman. Sen ham mening o’quvchim hisoblanasan. Faqat Aminaning dugonasi 
bo’lganing uchun ma’naviy qizim ham hisoblanasan. Men ham senga o’hshab, ota-
onasiz, yetim katta bo’ldim. Bolaligim oyoq kiyim moylash va non sotish bilan o’tdi. 
Qancha qiyinchiliklar ko’rdim. Chidadim, bardosh berdim va sabr qildim. Alloh hech bie 
mehnatni zoye ketkiazmaydi. Ishonamanki, bu qiyinchiliklar sen ham yengasan, go’zal 
hayot kechirasan.