Microsoft Word 1 Arif thesis cover final doc

CHAPTER 8 – YABAN, KADRO, ANKARA 
259 
revolution. The following two extracts are quite characteristic of Yakup Kadri’s 
concerns on Westernisation and how the only person who could really understand 
and apply it was Mustafa Kemal.
Having commented on the problems faced by the Russian revolutionaries, who, after 
they had eliminated the internal enemy, are in a position to be concerned only with 
the external one, Yakup Kadri juxtaposes the problem with the internal enemy, 
which Turkey has been and was still facing, a merciless eternal enemy it seems, 
which is false Westernisation and dependence on the West:
 
52
Türk inkılâpçılar ise her iki tehlikeyi aynı derecede ve aynı ehemmiyette 
göz önünde tutmalıdır. Bizde dahilî irtica hareketleri daima haricî teşvik 
ve himayelerle vukubulmuştur. Şapkalı farlı olsun, sarıklı cübbeli olsun 
bizde bütün mürteciler ya bilerek ya bilmiyerek mutlaka harici düşmanın 
koldaştırlar. Ve düşmanlarımız, topraklarımıza silah kuvvetile 
giremiyeceklerini anladıkları gündenberi, ancak, Türkiye’de 
mevcudiyetini tahmin ettikleri bu irtica unsurlarına güvenirler; ancak, 
bunların muvaffakiyetleri üzerine emel kurabilirler.
İnkılâp Türkiye’sine haricî tehlike türlü türlü şekil ve kıyafetle 
gösterebilir. O bize yeşil bayraklı bir Şeyh veya kızıl bir ihtilâlci 
suretinde görünebileceği gibi bir beyaz bandıralı liberal şeklinde de 
görünür. Ve maateessüf bu liberallerin en büyük bir kısmı bugün yalnız 
aramızda bulunmakta kalmıyor, İstiklâl ve milliyet çocuğu olan Gazi 
Türkiye’sinde rey, salâhiyet, nüfus ve vazife sahibi oluyor. 
The Turkish revolutionaries though, did not consider these two dangers 
to be of the same degree and importance. Internal reactionary movements 
had always occurred with external encouragement and patronage. Be it 
the hat or the turbaned fanatics (reactionaries) consciously or 
unconsciously were definitely colleagues of external enemies. And since 
the day our enemies understood that they cannot enter our soil with 
armed forces they relied on these reactionary elements whose presence in 
Turkey they had guessed. Their ambition could only rest on the success 
of these ones. 
52
‘Ankara-Moskova- Roma’, 
Kadro, 
Vol.1, No. 11, November 1932, 38-40 

---