Merosidan foydalanish annotatsiya

surma, 
mishyak, shuningdek fosfor 
ajratib olingan, 
sirka kislota 
va mineral kislotalarning 
suyultirilgan 
eritmalari 
olingan. 
 
II. Alkimyo davri 3. Yevropa alkimyosi 
Arablarning ilmiy dunyoqarashlari o’rta asr Yevropasiga XIII asrlarda kirib 
keldi. Arab alkimyogarlarining ishlari lotin va boshqa yevropa tillariga tarjima 
qilingan. 
Alberta Velikogo, Radjera Bekona, Arnoldo de Villanovu, Raymunda Lulliya, 
Vasiliya Valentinalar Yevropa bosqichidagi yirik alkimyogarlar xisoblanadi. 
R.Bekon alkimyoni quyidagicha ta’rifladi: “Alkimyo shunday fanki, eleksirni 
qanday tayyorlash va olish mumkinligini ko’rsatadi, qandaydir metall yoki 
tugallanmagan moddaga tashlansa, ularga tegishgan vaqtda mukammal holatga 
o’tadi”. 
XIV asr boshlarida yevropa alkimyosi moddalar xossalarini o’rganishda arab 
alkimyogarlaridan o’zib ketdi. 1270 yilda Italyan alkimyogari Bonaventura 
nashatirni nitrat kislotadagi eritmasini olishga erishdi, qaysiki u metallar shoxi 
oltinni ham eritishga qodir ekanligini aniqladi (ya’ni shox suvi).
III.Tiklanish davri (birlashish): XVII – XVIII asr 
Boyl elementlar haqidagi alkimyogarlarni tasavvurlari asossiz ekanligini 
ko’rsatdi, kimyo oldiga real kimyoviy elementlarni izlashni vazifa qilib qo’ydi.
Boyl fikriga ko’ra elementlar – amalda parchalanmaydigan jism bo’lib, bir xil 
turdagi korpuskulalardan tashkil topgan, ulardan barcha murakkab jismlar tuzilgan. 
Nemis kimyogari G.E.Shtalning taklif etgan flogiston nazariyasi XVIII asrni 
birinchi yarmida elementlar haqidagi ta’limotni rivojlanishiga ta’sir etuvchi kuch 
bo’ldi. Uning tushuntirishicha jismlarni yonishiga qandaydir boshlang’ich material 
– 
flogiston
bo’lib, yonishni parchalanish deb qaraldi.
Kimyoni fanga aylanishi A.L.Lavuazeni kashfiyoti bilan tugadi. U yonishning 
kislorodli nazariyasini taklif etdi (1777 yil).

---

5