Men va bolalar bogchasi Bolajonlar mamlakati

Shunda uch ulov bahs boylashib qolibdi:

- Men uchalangdan ham kuchliman, - debdi Kaptiva. - Togda, qorda, shaharda, hamma joyda qiynalmasdan yuraman. Qaddim ham baland. Hurmatim, obro, etiborim ham hammangiznikidan yuqori, - deya kerilibdi.

Buni zimdan kuzatgan Lasetti kozlarini suzib:

Hammadan chiroyli ekanligimni bilib turibsizlar-u, tan olgingiz kelmaydi-da. Aslida, menga hamma mashinalarning havasi keladi, korol- maganlarning esa - hasadi.

Shunday deya oliftagarchilik qilgan Lasettining oxirgi gaplarini safdoshlari eshitmabdi ham.

Neksiya esa indamabdi. Faqatgina: «kimning qanaqaligini vaqt korsatadi», - deya jimgina yolga tushibdi. Uchala mashina yana yol yuribdi, yol yursa ham mol yuribdi.

Bu orada magrur Kaptivaning yoqilgisi kamayib qolibdi. Bundan gazablangan Kaptiva toxtab-toxtab yura boshlabdi. Lasetti xonim esa ajab bolibdi, debdi-yu, labini burgancha otib ketibdi. Neksiya esa ozining Nesiya-1, Neksiya-2 buvasi va buvisini koz oldiga keltiribdi, ularning, hammaga yaxshilik qilish kerak, degan nasihatlarini eslabdi. Shunda u ozining zaxiradagi yoqilgisini Kaptivaga quyibdi. Kaptiva aytgan gaplaridan pushaymonligini yashirmabdi. Ular yana yolga tushishibdi. Tez-tez oynalarini yuvib, tannozlanishni yaxshi koradigan Lasettining suvi tugab qolibdi. Gashi kelgan Lasetti Neksiyadan yordam sorashdan kora kir yuzi bilan ketaverishni afzal bilibdi. Neksiya esa Lasettining dilogritar gaplarini unutib, unga suv beribdi. Bundanxursand bolgan Lasetti tezda yuzlarini yuvib, chiroyini koz-koz qilibdi. Shu onda Kaptiva qatgiq signal bosibdi va Neksiyaning oldiga chiqib, shunday debdi:

- Dostim, bizni kechir, sen kamtar bolsang ham, aslida, ichimizda eng kuchli va gamxor sensan.