Mavzuga kirish; Funksiya tavsifi; Qiymatlarni qaytarish; Funksiya prototiplari

{ return x*y*y; }
3. double multi (float x, float y, float z)
{ return x*y*z; }
va quyidagi murojaatlarning hammasi to’g’ri yozilgan:
multi (0.5);
multi (1.45, 7);
multi (10, 39, 54);
Funksiyalarning bir xil nom bilan atalishi polimorfizm deb ataladi. Poli – ko’p, morfe – shakl degan ma’noni bildiradi.
Masalan:
# include
int max (int a, int b)
{ if (a>b) return a; else return b;}
float max (float a, float b)
{ if (a>b) return a; else return b;}
int main ( )
{
int a1, b1; float a2, b2;
cin >> a1>>b1;
cout << “butun max=”<
cin >>a2>>b2;
cout << “haqiqiy max=”<< max(a2, b2)<
}

1-misol. B va C vektorlarining uzunliklarini hisoblash dasturini tuzing. Vektor uzunligini hisoblash uchun funksiyadan foydalaning.

# include < iostream. h>
float vector (int d[ ], int k)
{ float s=0; int i ;
for (i=0; i
s = s + d[i] * d[i];
s = sqrt (s);
return s; }
int main ( )
{
int b[3] = {10,20,30}, c[4] = {14,15,16,17};
float s1, s2;
s1 = vector (b, 3);
s2 = vector (c, 4);
cout <<”s1=” << s1 <<” s2=” << s2 << endl;
}

2-Misol. Butun sonli 4x5 matrisasi berilgan. Aniq bir sondan kichik bo’lgan xadlarining yig’indisini topish dasturini tuzing. Matrisa elementlarini kiritish (tasodifiy sonlar yordamida), chiqarish va yig’indini hisoblash jarayonlarini funksiya sifatida tashkil eting.

Funksiya ichida 2 o’lchovli massivlardan foydalanilganda uning 1-parametrini, ya’ni satrlar sonini ko’rsatmaslik ham mumkin, lekin 2-parametrini, ya’ni ustunlar sonini albatta ko’rsatish shart.

# include