Mavzuga kirish; Funksiya tavsifi; Qiymatlarni qaytarish; Funksiya prototiplari

cout <<” z=”; cin >> z;
if (tria (x, y, z, &pp, &ss)==1)
cout << “Uchburchak yuzasi=”<< ss << “va perimetri=”<< pp <
else
cout << “Ma’lumotlar noto’g’ri kiritilgan!” << endl;
}
int tria ( float a, float b, float c, float *pp, float *ss)
{
float e;
if (a+b<=c || a+c<=b || b+c<=a) return 0;
else
{ *pp = a+b+c;
e=*pp/2;
*s=sqrt(e*(e-a)*(e-b)*(e-c));
return 1;
}

Dasturning bajarilishiga misol:

x=3
y=4
z=5
pp=12.00000
ss=6.00000
Funksiyada parametrlar sifatida massivlar va satrlar ishlatilishi mumkin. Agar funksiyaning parametri sifatida massivlar ishlatilsa, funksiya ichida massiv boshlanishining adresi uzatiladi. Bunga misol tariqasida vektorlarning skalyar ko’paytmasini hisoblovchi funksiya sarlavxasini ko’rib chiqamiz:
float skalyar( int n, float a[ ], b[ ]) yoki
float skalyar (int n, float *a, float *b)
Bu yerda float a[ ] va float *a yozuvlari parametr sifatida bir xil ma’noni anglatadi.
Satrlar funksiya parametri sifatida.
Satrlar funksiya parametri sifatida ishlatiladigan bo’lsa, char [ ] yoki char* toifali ko’rsatkichlar kabi tavsiflanadi. Oddiy massiv parametridan farqli o’laroq, satrning uzunligini ko’rsatish shart emas. Bunda \0 belgisi satr oxirini avtomatik ravishda ko’rsatadi. Misol tariqasida satrlarni qayta ishlovchi bir nechta dasturlarni ko’rib chiqamiz. Bu dasturlarning o’xshashi standart kutubxonalarda saqlanadi va ularni ishga tushirish uchun string.h stdlib.h fayllaridan foydalanish kerak bo’ladi.

1. 
   Satr toifali o’zgaruvchining uzunligini aniqlash uchun funksiya:
   

int len(char e[ ])
{ int m;
for(m=0; e[m]!=’\0’; m++)
return m; }
Yoki bu dasturdagi massivni ko’rsatkichlar orqali quyidagicha ifoda etish ham mumkin:
int len(char *s)
{ int m;
for(m=0; *s!=’\0’; m++)
return m; }

2. 
   Satr toifali massiv elementlarini teskari ifoda etish uchun funksiya:
   

void invert (char e[ ])