Mavzu Menejment nazariyalarining evolyutsion rivojlanishi

Mavzu 2. Menejment nazariyalarining evolyutsion rivojlanishi

• Boshqarish ta’limotidagi yo‘nalishlar.
• “Ilmiy menejment” maktabi F.Teylor ta’limotining mohiyati, ilmiy menejment namoyondasi G.Emerson tamoyillari.
• “Mumtoz menejment” namoyondasi A.Fayol olg‘a so‘rgan tamoyillar.
• “Insoniy munosabatlar “ maktabi namoyondasi D.Mak-Gregorning (X) va (Y) nazariyasi.
• “Tizimli yoki zamonaviy menejment “ moxiyati, G.Saymon.
• O‘rta Osiyoda menejmentning nazariy asoslari va uning asosiy tamoyillari.

2.1. Boshqarish ta'limotidagi yo’nalishlar

2.1. Boshqarish ta'limotidagi yo’nalishlar

Boshqarish nazariyasining dastlabki kurtaklari Yu.Tsezar, A.Makedonskiy, Turkistonda esa o‘rta asr davrida Amir Temur xukmronligi vaqtidan boshlab shakllana boshlagan. Dastlabki paytlarda u oddiy bo‘lib asosan xarbiy tavsifga ega edi.

U davrlardagi menejerlar esa xarbiy intizomni o‘rnatish maqsadida xodimlarni jazo bilan qo‘rqitish, xar qanday buyruq va farmonlarga so‘zsiz itoat etish kabi usullarni qo‘llaganlar.

Bunday boshqaruv mexnat resurslaridan foydalanish, ulardan iloji boricha ko‘proq qo‘shimcha qiymat undirishning g‘oyatda samarali usuli, deb qaralgan, Amir Temur davrida markazlashgan, intizomli davlatning barpo bo‘lganligi xam sarkardamizning o‘z qo‘l ostidagilarni “qo‘rquv bilan umid o‘rtasida ushlash” tamoyili bo‘yicha boshqargani sabab bo‘lgan.

1340-1400 yillar

Amir Temur

- Mamlakatni idora qilish va saltanatni boshqarish uslubi, strategiyasi va taktikasini joriy qildi. -XIV-XV asrlar voqealari va ijtimoiy hayotni o’zida aks ettirgan qimmatli asar Temur tuzuklarini yaratdi. Mazkur asarda bayon etilgan boshqarish yo’l-yo’riqlari, qonun-qoidalari, pand-nasihatlari O’zbekiston mustaqilligini mustahkamlash yo’lida xizmat qilmoqda. -Kuchli davlatni barpo etish, davlat hokimiyatining qaysi ijtimoiy toifalariga tayanishi, mansabdor shaxslarni ularning sifatlariga ko’ra tanlash va vazifalarga tayinlash borasida amaliy jihatdan mukammal bo’lgan ta'limotni yaratdi. -Buyuk davlat arbobi, dunyoviy bilimlarning sohibi bo’lgan Sohibqiron markazlashgan davlatni barpo etishi orqali o’rta asrlarda buyuk shaxslar yetishib chiqishi uchun moddiy, g’oyaviy zaminni yaratdi.