Mavzu: Ibn Sinoning tibbiy tizimidagi terapiya

KASALLIKLARNING DAVRLARI HAQIDA.

Ibn Sino fikricha kasalliklarning ko`pchiligida 4 davr bo`ladi: boshlanish davri, zo`rayish davri,

nihoyatga yetish davri va pasayish davri. Bu davrlardan tashqari qo`shimcha sog’ayish davri ham

mavjud.

Boshlanish davri - kasallik paydo bo`lib, uning belgilarining yuzaga chiqmagan davri. Ikkinchi

davr - kasallikning vaqt o`tishi bilan zo`rayishi. Uchinchi davr -kasallikning bir holatda bo`lib, to`xtagan

davri. To`rtinchi davr - kasallik belgilarining kamaygani bilingan davrdir.

Bemorlarda xastalik sababi aniqlangach, tabib albatta, tashxis qo`yishi lozim. Tashxislash

sharq tabobatida quyidagi manbalar yordamida amalga oshiriladi. Ya`ni, tabiiy manbalar va zaruriy

manbalar asosida. Asosiy yoki tabiiy manbalar bemorning shikoyati, bemorning o`zidan olinadigan

dalillar va bemor ajratmalaridan olinadigan dalillar yuzasidan baholanadi. Masalan, bemorning

shikoyatida asosan og’riq xarakteri, kelib chiqishi, xarakteri, shishlar, uning turlari, gavda harakatidagi

o`zgarishlar, holsizlik sabablari, hazm buzilishi alomatlarining bor yo`qligi, isitmalar, ularning turlari,

a`zolardan keladigan hidlar, siydik sifatini baholash, axlatdagi o`zgarishlar, teri butunligining buzilishi,

rangidagi o`zgarishlar va gavda holati yoki vaziyatidagi noxush holatlar hisobga olinishi lozim. Yoki

bemorning o`zidan olinadigan dalillarga kelsak, tabib bemorning es -hushi, ahvoli, teri va shilliq

qavatlarning holati, ko`z , ko`z shilliq qavatining holati va tilning silliq yoki g’adir - budirligi, har bir

a`zo faoliyatidagi o`zgarishlar , tana harorati, tirnoqlardagi o`zgarishlar, paypaslab ko`rish, hidlar,

pulsdagi (nabz) o`zgarishlarga alohida e`tiborini qaratishi darkor. Shuningdek, bemor ajratmalaridan

olinadigan dalillar ham muhim. Ular quyidagilar: axlat, siydik, tupuk, qusuq, maniy va ter kabi

ajratmalardagi o`zgarishlar

bemorlarni

tekshirish tashxis

qo`yishda

katta ahamiyatga ega.