Ma’ruza-2 Aloqa tizimlarini modellashtirish bosqichlari. Aloqa tizimlarini loyihalashda modellashtirish qo’llash va uning o’rni

Ma’ruza-2 Aloqa tizimlarini modellashtirish bosqichlari. Aloqa tizimlarini loyihalashda modellashtirish qo’llash va uning o’rni.

«ALOQA TIZIMLARINI MODELLASHTIRISH VA SIMULYATSIYALASH»

Reja:

Reja:

• Modellashtirishning uslubiy asosi;
• Tizim va Kompleks haqida tushuncha;
• Modelga bo’lgan asosiy talablar;
• Modellarning aniqligi;
• Aloqa tizimi modellarining tasniflanishi (umumiy tushuncha). 

Modellashtirishning uslubiy asosi

Modellashtirish - bu bitta ob’ektni boshqa ob’ekt bilan almashtirib model bilan tajriba o’tkazish yo’li bilan ob’ekt-modeli yordamida ob’ekt-originalning muhim xususiyatlari xaqida axborot olinishidir.

Ob’ekt (lot. objectum - predmet) - inson faoliyati yo’naltirilgan barcha narsalar. Texnik ob’ekt – mashina, mexanizm, texnik majmua, texnologik jarayon, shuningdek ularni modellashtirish jarayonida butun ob’ektni aloxida blok, qism, elementlarga bo’lish yo’li bilan ajratiluvchi ixtiyoriy komponenti xam.

Analogiya- ikkita ob’ektning xususiy o’xshashligi xaqida muxokama (fikr).

• Analogiya- ikkita ob’ektning xususiy o’xshashligi xaqida muxokama (fikr).
• Eksperiment- qaysidir ko’rinishlarni kuzatishni tashkillash protsedurasi, bu kuzatishlar tabiiy sharoitlarga yaqin yoki imitatsiyalangan sharoitlarda olib boriladi. Sust ilmiy tajriba (unda tadqiqotchi bajarilayotgan jarayonni kuzatadi xolos) va faol tajriba (unda kuzatuvchi jarayon bajarilishiga aralashadi va tashkillaydi) farqlanadi.

Umumiy xolda, modellashtirish jarayoni quyidagicha taqdim etiladi: ob’ekt xaqidagi aprior (oldindan ma’lum bo’lgan) ma’lumotlardan foydalanib faraz (gipoteza) chiqariladi, u bo’yicha analogiya asosida ko’rgazmali soddalashtirilgan mantiqiy sxema (model) quriladi va ob’ekt xususiyatlarini o’rganish uchun u bilan ilmiy tajriba o’tkaziladi.