Majolis un-nafois

29 

 

Mir  Kamoluddin  Husayn  –  Xurosonda  ilm  o‘rgangan,  Iroqda  Sulton  Ya‘qub 

bilan  uchrashgan,  uning  hurmatiga  sazovor  bo‘lgan.  Hirotga  qaytgach  Jomiy 

xizmatida bo‘lgan. Ko‘rinishi xush va ta‘bi ham yaxshi, bir necha risolalari ham bor, 

deb  yozadi  Navoiy  va  uning  Abdulloh  Ansoriyning  ―Manozil  us-soyirin‖  asariga 

sharh  yozganini  aytib,  bir  baytni  ham  keltiradi.  To‘rtinchi  majlis  Navoiyning 

quyidagi  so‘zlari  hamda  ruboiysi  bilan  yakunlanadi:  ―Bu  diqqatpesha  va 

zarofatandesha  azizlardin  agarchi  ba‘zi  ajal  mayidin  mast  va  bexabardurlar,ammo 

ba‘zi  hayot  bazmida  sarmast  va  jilvagar  va  nazmgustardurlar,  tengri  taollo  o‗tgan 

jamoatni  o‗z  qoshidin  g‗ariyqi  daryoi  rahmat  qilsun  va  qolg‗on  ahli  xizmat  va 

ubudiyatni shoh lutfidin shoyistai ehsoni beminnat.