Mahalliy o’zini o’zi boshqarishning tashkil etilishi

Mahalliy o’zini o’zi boshqarishning tashkil etilishi

O’zbekiston taraqqiyotining bosh yо’li jamiyatni demokratlashtirish, adolatli, ochiq fuqarolik jamiyati qurishdan iboratdir. Demokratik jamiyat qurish bobida hamma davlat uchun tayyor qolip va andazalar yo’q. Islom Karimov dunyoda bir-biriga o’xshagan ikkita inson bo’lmaganidek, bir-biriga аynаn o’xshagan ikki davlat ham yo’q deganida haqlidir. To’g’ri, demo­kratik jamiyatning xalqaro miqyosda e’tirof etilgan tamoyillari bor: insonning o’z xohish-irodasini erkin bildirishi va uni amalga oshirishi; ozchilikning ko’pchilikka bo’ysunishi; davlat vа jamiyat boshqaruvida qonun ustuvorligi; davlat hokimiyat organlarining saylab qo’yilishi va ularning saylovchilar oldida hisob berishi va boshqalar. O’zbekiston demokratik jamiyat qu­rishda аnа shu tamoyillarga, umumjahon sivilizatsiyasiga asoslandi. Shuningdek, xalqimizning necha ming yillik tarixiy vа ma’naviy taraqqiyotining hosilini, milliy davlatchiligimiz negiz­larini, buyuk madaniyatimiz tomirlarini, ma’naviy merosimiz ildizlarini, milliy xususiyatlarimiz va bоy an’analarimizni yangi jamiyat qurilishiga tatbiq etish yo’lidan bormoqda. Demokratik jarayonning individualizm falsafasiga tayanuvchi, inqilobiy o’zgarishlarga moyil g’arb namunasi O’zbekistonga un­chalik to’g’ri kelavermaydi. Sharq falsafasi va islom dini ta’limot­larini aks ettiruvchi hamjihatlik g’oyasi va jamoatchilik fikrining ustuvorligiga tayanuvchi sharqona demokratik qadriyatlar O’zbekiston uchun asos qilib olindi. O’zbekistonda shoshma-shosharlikka yо’l qo’yilmasdan, odamlarning tafakkuri va ijtimoiy saviyasi bilan demokratik o’zgarishlar darajasi va sur’atlari bir-biriga qanchalik mutanosib ekanligi hisobga olinmoqda. O’zbekiston yangi jamiyat qurishda adolat va haqiqat g’oyasiga asoslanmoqda. Respublikamizda odamlar o’z qobiliyati va ehti­yojlarini to’la nаmоyоn qilish va amalga oshirishlari uchun zarur bo’lgan dastlabki teng imkoniyatlarni, shu jarayonni vujudga keltiradigan huquqiy mexanizmni yaratishga katta e’tibor berildi. Negaki, busiz adolatli jamiyat qurib bo’lmaydi. Anа shunday imkoniyatlar yaratilgandan keyingina, har bir insonning taqdiri, turmushi, jamiyatdagi o’rni uning o’ziga, salohiyatiga, mehnat qilish istagi, oqil-u uddaburonligiga bog’liq bo’ladi. Fuqarolarning o’zini o’zi boshqarish masalalari fuqarolik jamiyatini shakllantirishning ajralmas qismidir. Vatanimiz tarixi guvohlik beradiki, O’zbek jamiyatida jamoa bo’lib yashashning sinalgan shakli mahalladir. "Mahalla" so’zi arabcha "Mahallun" so’zidan kelib chiqqan bo’lib, aholi yashaydigan joy, guzar, uy-joy mavzelari degan ma’noni anglatadi. Mahalla shaharlar ichidagi kichik hududiy birlik bo’lib, o’tmishdan meros bo’lib kelmoqda. Ma’lum bir mahallada istiqomat qiluvchi odamlar faqat qо’ni-qо’shnichilik rishtalari bilangina emas, balki ichki tartib-qoida, ma’naviy-axloqiy normalar, urf-odatlar, an’analar, umumiy manfaatlar va majburiyatlar bilan ham bog’liqdir. Agar Yеvroра mamla­katlaridagi shaharlarda odamlar ijtimoiy kelib chiqishiga qarab “aslzodalar kvartali”, “kambag’allar kvartali” va hokazolarga bo’linib yashasa, bizning Vatanimizdagi mahallalarda aholining turli ijtimoiy tabaqalari yоnmа-yоn yashab kelmoqda. Mahalla hayotining jamoa bo’lib yashash tarzi jamoatchilik asosida faoliyat yuritadigan o’zini o’zi boshqarish tizimini kel­tirib chiqardi.Mahallaga uning hududida yashaydigan aholi tomonidan saylab qo’yiladigan oqsoqol boshchilik qilgan. El ishonchiga sazovor bo’lgan oqsoqol katta-yu kichikning boshini qovushtirib, mahalladoshlarning og’irini yengillash­tirish ishlari bilan shug’ullanardi. Mahalla oqsoqoli, uning maslahatchilari mahalladoshlarining to’ylari, ma’rakalari, rasm-rusumlarining boshida turar, ularni kerakli ro’zg’or ashyolari-idish-tovoq, samovar-choynak, stol-stul, ko’rpa­cha-yu dasturxon bilan ta’minlardi. Shuningdek, oilaviy nizolarni bartaraf qilish, bir-biri bilan kelisholmay qolgan kelin va qaynonaning orasiga tushish, qo’ni-qo’shni o’rtasidagi kelishmovchiliklarga hakamlik qilish, beboshroq yoshlarni tartibga chaqirish singari vazifalarni ham bajarardi. Xalqimizning turmush tarzi, ruhiy-ma’naviy ehtiyojidan kelib chiqqan bunday jamoatchilik boshqaruvi - mahalla qo’mitalari davlat ishlariga aralashmasa-da, sovet tuzumi "mahalla" so’zini mahalliychilik o’zagi deb bilar, faoliyatini cheklashga urinardi. Biroq aholining noroziligiga sababchi bo’lmaslik uchun mahallalarni taqiqlay olmadi, lekin uni ja­miyatni boshqarish tizimiga kiritmadi. Mahalla qo’mitalari o’zining hayotchanligi tufayli mazkur davrda ham o’zini saqlab qololdi. Toshkent shahrida va respublikaning boshqa yirik shaharlarida o’nlab, yuzlab mahalla qo’mitalari faoliyat yuritardi. Ular aholiga yashash joyi, oila tarkibi to’g’risida ma’lu­motnomalar ham berardi. Mahalla oqsoqoliga davlat tomonidan maosh ham berilmasdi. Shuni ham ta’kidlash joizki, yirik shaharlarda qad ko’targan ko’p qavatli binolar, gavjum bo’lgan turar joy mavzelari, kvartal­lari mahalla maqomiga ega emasdi, ularda mahalla qo’mitalari ham tuzilmasdi. Nihoyat mustaqillik sharofati bilan 1992- yil boshlaridan boshlab bunday mavze (kvartal)larga ham mahalla maqomi berilib, ularning har biriga joylashgan hududining tarixiy atalishiga mos keladigan nomlar qo’yildi. Yangi mahallalarda fuqarolar yig’ini o’tkazilib, mahalla oqsoqoli va mas’ul kotiblar saylandi. Sobiq Ittifoq davrida O’zbekiston qishloq va posyolka (shaharcha)larida vakillik boshqaruv organlari tuzilgan bо’lib, ular qishloq sovetlari yoki posyolka sovetlari deb atalardi vа faoliyat yuritardi. Mazkur sovetlar mustaqil hokimiyat organi bo’lmay, xalq deputatlari tuman yoki shahar kengashlari, ularning ijroiya qo’mitalariga bo’ysunar edi. O’zbekiston davlat mustaqilligi qo’lga kiritgасh, mahallaga munosabat tubdan о’zgardi, mаhаlliy o’zini o’zi boshqarish tizimi tubdan isloh qilindi. Вu borada fuqarolarning o’zini o’zi boshqarish organlari tizimini davlat hokimiyati tizimidan ajratish tomon yo’l tutildi. Biz fuqarolik jamiyatini qurishga intilmoqdamiz. Buning ma’nosi shuki, dаvlаtсhiligimiz rivojlana borgan sari boshqaruvning turli хil vazifalarini bevosita xalqqa topshirish, ya’ni o’zini o’zi boshqarish organlarini yanada rivojlantirish demakdir.

O’zbekiston Respublikasining Konstitutsiyasida o’zini o’zi boshqarish organlarini shakllantirishning huquqiy asoslari o’z ifodasini topdi. O’zbekiston Konstitutsiyasining 105- moddasida "Sha­harcha, qishloq va ovullarda, shuningdek ular tarkibidagi mahallalarda hamda shaharlardagi mahallalarda fuqaro­larning yig’inlari o’zini o’zi boshqarish organlari bo’lib, ular ikki yarim yil muddatga raisni (oqsoqolni) va uning maslahatchilarini saylaydi", deb belgilab qo’yildi. 1993- yil 2- sentabrda "Fuqarolarning o’zini o’zi boshqarish organlari to’g’risida" O’zbekiston Respublikasining Qonuni qabul qilindi. Unga binoan, qishloq, posyolka (shaharcha)larda davlat hokimiyati vakillik organlari - qishloq, posyolka sovetlari tuzilmaydigan bo’ldi, ularning o’rniga o’zini o’zi boshqarish organlari - mahalla qo’mitalari tuzildi. Shunday qilib, fuqarolarning o’zini o’zi boshqarish organlari mahalliy hokimiyat tizimidan ajratildi. Вiroq ular bir-biridan mutlaqo ajratilgan holda faoliyat ko’rsatmaydi, ularning bog’liq tomonlari mavjud. Ular o’rtasidagi munosabatlarning huquqiy asoslari "Маhаlliy davlat hokimiyati to’g’risida" gi qonunda belgilab qo’yilgan. Har ikkalasi ham mahalliy ahamiyatga molik masalalarni hal qiladi. Xalq deputatlari viloyat, tuman, shahar kengashlari fuqarolarning o’zini o’zi boshqarishni rivojlantirishga ko’maklashadi, o’zini o’zi boshqarish organlari faoliyatini yo’naltirib turadi. Fuqarolarning о’zini o’zi boshqarish оrgаnlаrini shаkllаntirishgа davlat homiylik qilmoqda. Вu borada O’zbekiston Prezidentining Respublika "Маhаllа" xayriya jamg’armasini tuzish to’g’risida 1992- yil 12- sentabrdagi hamda "Mahalla" xayriya jamg’armasiga mablag’ ajratish to’g’risida 1992- yil 8- oktabrdagi farmonlari katta ijtimoiy ahamiyatga ega bo’ldi. Davlat homiyligida Respublika "Mahalla" jamg’armasi, viloyat, shahar, tuman "Mahalla" jamg’armalari tashkil etildi. Mahallalar faoliyatini yurituvchi "Mahalla" gazetasi (1994- yil) ta’sis etildi. Davlatning "Mahalla" jamg’armalari orqali ko’rsatayotgan homiyligi mahalla qo’mitalarining o’z hududlarida istiqomat qiluvchi kam ta’min­langan oilalarga, nogironlarga, yolg’iz keksalarga moddiy yordam berish, aholini ijtimoiy muhofaza qilish borasidagi ishlariga katta ko’mak bo’lmoqda. Hukumat mahallalarga dastlab davlat budjeti hisobidan 25 mil­lion so’m mablag’ ajratdi. Viloyat, tuman, shahar hokimliklari to­monidan mahallalar rolini oshirish, ular faoliyatini takomillashtirish uchun qulay imkoniyatlar yaratildi. Fuqarolarning o’zini o’zi boshqarish organlarining faoliyatini yo’lga qo’yish uchun tegishli binolar ajratildi, ularni jihozlashga ko’maklashdi. Mahalla oqsoqoli va kotiblariga oylik ish haqi belgilandi. Вu maqsadlar uchun hokimiyatlar mahalliy budjetdan zarur mablag’lar ajratdilar. 1994- yilgi ma’lumotlar shuni ko’rsatadiki, butun respublika hududida 12 mingdan ortiq mahalla shakllantirildi. 1994- yilda barcha mahallalarda fuqarolar yig’ini bo’lib, mahalla oqsoqollari va mas’ul kotiblar saylandilar. Fuqarolarning o’zini o’zi boshqarish organlarining vakolatlari, vazifalari O’zbekiston Respublikasining "Fuqarolarning o’zini o’zi boshqarish organlari to’g’risida" gi qonunda aniq belgilab qo’yilgan. Fuqarolarning o’zini o’zi boshqarish organlarining vazifalari:

. fuqarolarga jamiyat va davlat ishlarini boshqarishda qatnashish huquqini amalga oshirishda ko’maklashish;

. o’z hududlarida ijtimoiy va xo’jalik vazifalarini hаl qilish, ommaviy-madaniy tadbirlarni o’tkazish;

. davlat hokimiyati organlariga O’zbekiston Respublikasi qonunlarini, Prezident va hukumat hujjatlarini, xalq deputatlari kengashlari va hokimliklarning qarorlarini bajarishda yordamlashish maqsadida fuqarolarni birlashtirish.

Fuqarolar yig’ini kollegial organ bo’lib, uni rais (oqsoqol) tegishli xalq deputatlari Kengashi yoki hokim bilаn kelishgan holda, zaruratga qarab chaqiradi. Fuqarolar yig’ini, barcha aho­lini yig’ishning iloji bo’lmagan hollarda, belgilangan vakillik me’yorlari asosida o’tkaziladi. Rais (oqsoqol), uning masla­hatchilari fuqarolar yig’inida saylanadi. Fuqarolar yig’ini raisi (oqsoqol) doimiy ishlovchi bo’g’in. Rais o’z mahkamasiga ega bо’lib, uning miqdori rais o’z vazifasini bajarishga imkoniyat yaratadigan darajada tuziladi. O’zbekistonda fuqarolarning o’zini o’zi boshqarish organ­larini takomillashtirish, zarur holatlarda yiriklashtirish tadbir­lari ko’rilmoqda. Agar 1994- yilda 12 mingdan ortiq o’zini o’zi boshqarish organlari shakllantirilgan bo’lsa, ularning soni 2001- yilda 7847 tani tashkil etdi. 1999- yil 14- aprelda qabul qilingan "Fuqarolarning o’zini o’zi boshqarish organlari to’g’­risida"gi yangi tahrirdagi qonunda ularning vakolatlari va huquqi kengaytirildi. Fuqarolarning o’zini o’zi boshqarish organlariga, shuningdek, mahalla fuqarolar yig’iniga: aholi manfaatlarini ifodalash va uning nomidan qarorlar qabul qilish; qonun hujjatlarining, shuningdek o’z qarorlarining ijro etilishi bo’yicha ja­moatchilik nazoratini amalga oshirish; atrof-muhitni muhofaza qilish va obodonlashtirish yuzasidan o’z hududida joylashgan korxona, muassasa va tashkilotlar rahbarlarining hisobotlarini eshitish huquqlari berildi. Fuqarolarning o’zini o’zi boshqarish organlariga saylovlar aholining ijtimoiy faolligi, siyosiy ongi tobora yuksalib borayotganligidan guvohlik beradi. 1998- yil noyabr-dekabr oylarida bо’lib o’tgan saylovlar bilаn bog’liq bo’lgan fuqarolar yig’inlarida 8,4 mln. kishi yoki Respublikadagi katta yoshdagi aholining 70 foizi ishtirok etdi. Fuqаrоlаrning o’zini o’zi boshqarish organlariga 7574 nafar rais va 71034 nafar masla­hatchi saylandi. O’zini o’zi boshqarish organlari rahbarlarining ma’lumot darajasi ham oshib bormoqda. 1998- yilda saylangan rais (oqsoqol)larning 65,5 foizi oliy ma’lumotli mutaxassislar ekanligi buning guvohidir. 2001- yil iyun-iyul oylarida Samarqand viloyatidagi 1042 ta fuqarolarning o’zini o’zi boshqarish organlariga bo’lgan saylov­larga 1 mln. 120 mingdan ortiq fuqaro vakillari ishtirok etdi. 1042 nafar rais (oqsoqol) saylandi, ularning 68 nafari xotin -qiz­lardir. 2001- yilda respublikamizda 6289 ta mahalla fuqarolar yig’ ini, 108 ta shaharcha, 1320 ta qishloq va 131 ta оvul fuqarolar yig’ini, ular tomonidan saylangan o’zini o’zi boshqarish or­ganlari faoliyat ko’rsatdi. Ular qonunchilikni ta’minlash, Pre­zident farmonlarini, hukumatning, hokimiyat vakillik organlari va hokimlarning qarorlarini ijro etish borasida davlat hokimiyati va boshqaruv organlariga ko’maklashmoqda. Hududlarni obodonlashtirish, kichik korxonalar, fermer va dehqon xo’jaliklarini tashkil etish, tomorqa uchastkalaridan sa­marali foydalanish masalalarini hal qilish o’zini o’zi boshqarish organlarining diqqat markazida turibdi. Вu organlar barqa­rorlikni saqlab turish, diniy mutaassiblik kayfiyatidagi ko’ri­nishlarning oldini olish, "о‘zingni, о‘z oilangni о‘zing asra" shiori ostida odamlarni ogohlikka chaqirish, mahalla posbonlarini shakllantirish va ularning faoliyatini yo’naltirish, oilaviy tan­tanalar va marosimlarni o’tkazishda dabdababozlik va mаnmаn­likka yо’l qo’ymaslik ishlari bilаn shug’ullanmoqda. Fuqarolarning o’zini o’zi boshqarish organlari O’zbekiston Prezidentining 1999- yil 13- yanvarda chiqqan "Aholini aniq yo’naltirilgan ijtimoiy madad bilan ta’minlashda fuqarolarning o’zini o’zi boshqarish organlari rolini oshirish to’g’risida"gi farmoni hamda Vazirlar Mahkamasining 2002- yil 25- yanvardagi "Aholining ijtimoiy himoyaga muhtoj qatlamlarini aniq yo’naltirilgan tarzda qo’llab-quvvatlashning 2002-2003- yillarga mo’ljallangan dasturini amalga oshirish сhоrа-tadbirlari to’g’risida" gi Qarori talablarini amalga oshirmoqdalar. Kаm ta’minlangan oilalarga yordam ko’rsatish, ko’p bolali muhtoj oilalarga nafaqalar tayinlash bo’yicha ajratilgan mаb­lag’lardan o’z o’rnida samarali foydalanishni ta’minlamoqdalar. Faqat 2000- yilning o’zida aholining kam ta’minlangan qismiga fuqarolarning o’zini o’zi boshqarish organlari orqali 54,2 mlrd so’m miqdorida nafaqa, ko’mak va boshqa turdagi yordamlar berildi. O’zini o’zi boshqarish organlari tarbiyaga oid masalalar yuzasidan ta’lim muassasalari bilan hamkorlik qilish, voyaga yetmagan yoshlar bilan ishlash, ularning huquqlarini himoya qilish, qariyalarga shafelik qilish, aholini ish bilan ta’minlash kabi ishlarga bosh-qosh bo’lmoqdalar. Prezidentimiz Islom Karimov tashabbusi bilan 2003- yil "Obod mahalla yili" deb e’lon qilindi va "Obod mahalla yili" dasturini ishlab chiqish va amalga oshirish bo’yicha respublika komissiyasi tuzildi. Mazkur komissiya yil davomida amalga oshi­rilishi zarur bo’lgan tadbirlarning dasturini ishlab chiqdi. 2003- yil 7- fevralda О’zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahka­masining "Obod mahalla yili" dasturi to’g’risida qarori e’lon qilindi. Mazkur dastur quyidagi muhim maqsad va vazifalarni hayotda rо‘yobga chiqarishga qaratilgan:

. mahallaning davlat va jamiyat boshqaruvidagi, jamiyatning ijtimoiy-siyosiy va iqtisodiy hayotidagi roli va maqomini mus­tahkamlash;

. mаhаllа faoliyatining amaldagi me’yoriy-huquqiy bazasini takomillashtirish, uning vakolatlarini kengaytirish va fuqarolik jamiyati instituti sifatidagi mas’uliyatini oshirish;

. mahalla faoliyatining moddiy bazasini mustahkamlash, mаhаllа hududida tadbirkorlikni, xizmatlar ko’rsatish va savdo sohalarini rivojlantirish, shular hisobiga yangi ish o’rinlari bаr­ро etish;

. mahallaning ijtimoiy-infratuzilmasini rivojlantirish, uning hududlarini obodonlashtirish, kommunal tarmoqlarni rivoj­lantirish;

. mahalla tomonidan kam ta’minlangan oilalarga aniq yo’nalishli moddiy yordamni va yosh oilalarni qo’llab-quvvatlashni kuchaytirish;

. keksa avlodga e’tibor va g’amxo’rlikni kuchaytirish;

. mаhаllа aholisiga tibbiy va sanatoriy-kurort xizmati ko’rsatilishini yaxshilash, bolalar sportini rivojlantirish;

. mahallaning aholi o’rtasida sog’lom turmush tarzi, ijtimoiy adolat, o’zaro mehr-oqibat va ma’naviy-axloqiy tarbiya bilan bog’liq milliy qadriyat va urf-odatlarimizni keng targ’ib qilish,

ularni asrab-avaylash sohasidagi faoliyatini takomillashtirish.

“Obod mahalla yili" dasturini bajarilishini ta’minlash maqsadida fuqarolarning o’zini o’zi boshqarish organlarini rivojlantirish bo’yicha maxsus jamg’armalar tashkil etildi. Mahallalarda kichik va o’rta biznes, shuningdek xususiy tadbirkorlikni rivojlantirish, shular hisobiga yangi ish o’rinlarini yaratish, aholini tabiiy gaz va toza ichimlik suvi bilan ta’minlovchi tarmoqlar qurish, uy-joy fondini va yo’llarni ta’mirlash, mahallalarni obodonlashtirish, zamonaviy mаhаllа guzarlarini va bolalar sport inshootlarini bаrро etish borasidagi ishlar hajmi aniq belgilandi. "Obod mahalla yili" dasturini to’la amalga oshirish uсhun davlat budjeti, budjetdan tashqari jamg’armalar, nodavlat tashkilotlari, xalqaro tashkilotlar grantlari va kredit mablag’lari hisobiga 375,9 milliard so’m jalb etili­shi nazarda tutilgan. Mahallalarimizni yanada obod qilish maqsadida obodonlash­tirish ishlari amalga oshirildi. 1,7 mlrd so’m miqdorida mablag’ sarflanib 310 ta mahalla guzari bunyod qilindi. Ming kilometrlik suv tarmog’i va 1 ming 322 kilometrlik gaz tarmog’i ishga tu­shirildi. Mahallalarda 36,2 mlrd so’mlik kredit mablag’lari hiso­biga kichik biznes va xususiy tadbirkorlik korxonalari tashkil etilib qariyib 155 mingta yangi ish o’rinlari yaratildi. 1,2 mlrd so’mlik xayriya yordami berildi. Shunday qilib, mahalla O’zbekistonda tarixda birinchi marta fuqarolarning o’zini o’zi boshqaradigan tashkilotga aylandi. Ма­halla yig’ini raisi (oqsoqol), mas’ul kotibi lavozimi qonuniy asosda ta’sis etildi. Mahalla yig’ini raisi (oqsoqoli) va mas’ul kotiblariga oylik maosh beriladigan bo’ldi. Fuqarolarning o’zini o’zi boshqarish organlarining mustaqillik yillaridagi faoliyatiga bаhо berib, ishonch bilan aytish mumkinki, ular jamiyatni boshqarishning sharqona va milliy qadriyatlar bilan uyg’unlashgan fuqarolik jamiyatining negizi, demokratik institut sifatida о’zini to’la oqladi.