Madaniyatshunoslik fanidan sessiya oroliq nazorat ishi sirqi ta’lim

singari mumtoz adabiyotimiz daholarining ko’plab asarlari ham uning betinim 
sa’y-harakatlari bilan ko’chirilib, avlodlarga armug’on etilgan.Tasviriy san’atda. 
Shamsiddin Muhammad ibn Abdulhay, Shayx Turoniy, Abdulla Hiraviy, Ustoz 
Gung, Ustoz Jahongir nomlari alohida ko’zga tashlanib turadi. Ular chizgan 
yorqin tasvirlar, portretlar, tabiat manzaralari yohud jang tafsilotlari o’zining 
tabiiyligi, Einiqligi va origmalligi bilan kishini hayratga soladi. 
 
 

Amir Temur nabirasi (Shohruh Mirzo o’g’li) Boysunqur Mirzo homiyligida 
bunyod topgan o’ziga xos badiiy akademiya rolini o’ynagan uning Nigoristonida 
ijod qilgan ko’plab mo’yqalam sohiblari tomonidan mukammal tarzda ishlangan 
son-sanoqsiz rangli tasvirlar, miniatura namunalari, kitob bezaklari, chunonchi, 
hind xalqi eposi «Kalila va Dimna», Sa’diyning «Guliston», Firdavsiyning 
«Shohnoma», Nizo-miyning «Xamsa» va boshqa asarlarga ishlangan tasviru 
bezaklar hanuzga qadar ham o’z ahamiyatini saqlab kelmoqda. 
 
Musavvirlik san’atinmg tengi yo’q yulduzi Kamoliddin Behzod (1455-3537) ijodi 
ham Temuriylar davri san’atining yuqori cho’qqisi hisobfanadi. Uning 
mo’yqalamiga oid hadsiz-hisobsiz rangin tasvirlar, chunonchi, Yazdiyning 
«Zafarnoma», Jomiyning «Salomon va Ibsol», Sa’diyning «Bo’ston» va 
«Guliston», Nizomiyning «Xamsa» asarlariga ishlangan miniatura namunalari 
yohud Hirotdagi «Bog’i Behisht», «Ov qilayotgan Bahrom Go’r», «Tuyalar 

---

6 
jangi» tasvirlari va shunga o’xshash rassomchilik asarlari bu tug’ma ijodkor 
iste’do-dining yuksak mahorati namunalaridir. 
 
Temuriylar davri madaniy hayotida musiqa san’ati ham alohida o’rin tutgan.