Madaniyatshunoslik fanidan sessiya oroliq nazorat ishi sirqi ta’lim

Alisher Navoiy «Mezonul-avzon» asarida xalq qo’shiq-chiligining sakkiz turi 
rivojlanganiigini qayd etadi. Bular – tuyuq, changchi, Uirkiy, orzuvoriy, 
muhabbatnoma, mustahzod va shu kabilar. Amir Temur davrida san’at va 
musiqa olamida mashhur bo’lgan siymolardan biri Abduqodir Go’yanda (1334-
1435) bo’lib, uning hayotining katta qismi Samarqandda kechgan. Temuriylar 
davri musiqa san’atida Hirot ijodiy muhitining o’rni benihoya katta bo’lgan. 
Hirot musiqashunoslari o’z ijodlarida Navoiyning she’r va g’azallaridan kens 
iiodiv f^dalanganlar. 
 
Badiiy adabiyot. Amir Temur va temuriylar davri madaniy muhitining yorqin 
sahifasini turkiy (eski o’zbek) adabiyotining ravnaqisiz tasavvur etib bo’lmaydi. 
Negaki, sarchashmalari ancha olis davrlardan boshlangan bu adabiyot bu vaqtga 
kelib yanada sayqal topib, uning badiiy imkoniyatlari yangi ufqlar kashf etib, 
yuksak rivojlanishga erishdi. Buning natijasida yangi-yangi nomdor shoiru 
adiblar ijod maydoniga kirib kelib, o’z betakror, umrboqiy asarlari bilan badiiy 
tafakkur xazinasiga salmoqli hissa qo’shdilar. 
 
O’zbek mumtoz adabiyotining tamal toshini qo’ygan Mavlono Lutfiy (1366-1465) 
dan boshlab Haydar Xorazmiy (XIV asr oxiri, 
 
XV asr boshlari), uning zamondoshlari Durbek, Gadoiy, Atoiy, 
 
Sakkokiy singari zabardast turkigo’y shoirlar ijodining ravnaqi tufayli mumtoz 
adabiyotimiz yangi marralarga ko’tarildi va uning xilma-xil janrlarida bir-
biridan go’zal va nafis badiiy asarlar yaratildi. 
 
 

Lutfiiyning turkiy devoni, Xorazmiyning «Mahzanul asror» (Sirlar xazinasi), 
Durbekning «Yusuf va Zulayxo» asarlari yohud Gadoiy va Atoiylarning ishq-
muhabbat, hayot nash’u namosini, inson shaxsi va uning yuksak orzu-armonlari,