Darsning maqsadi:
• mazkur m a’ruzani o ‘qitishdan ko‘zlangan maqsad talabalar-
ning zamonaviy xalqaro munosabatlarda integratsiya tushunchasi, in
tegratsiya borasidagi bilimlarini chuqurlashtirish;
• talabalar jahon hamjamiyatidagi mavjud integratsion birlash
malar borasida tasavvur hosil qilishlariga ko‘maklashish;
• talabalarga nazariy tushunchalardan foydalanishni hamda
amaliyotda ulami qo‘llashni o ‘rgatish;
• xalqaro mintaqashunoslik fani yuzasidan bilimlarini chuqur
lashtirish;
• turli mintaqalardagi mamlakatlaming siyosiy-ijtimoiy jara
yonlari borasida tasavvur hosil qilishlariga ko‘maklashishdan iborat.
Tushunchalar va tayanch iboralar: xalqaro munosabatlar, jahon
siyosati, globallashuv, tendensiya, mintaqaviy integratsiya, global er
kin savdo, dezintegratsiya, S. Xoffman, E. Xaas, U. Rayker, U. Fisher,
federalizm, funksionalizm, kommunikatsiyaviy yondashuv, neofunk-
sionalizm, xalqaro siyosat, xalqaro tashkilotlar, globallashuv, tenden
siya, global muammolar.
4.1. Xalqaro mintaqaviy jarayonlam i modellashtirishga
nisbatan qarashlar
K o‘pgina turli soha maktablari bu qarashni ko‘rilayotgandek qa
bul qilsa, global shaharlar va tarmoq aloqasi farqlanuvchi sifatida
ko‘riladi, chunki bu shuni olg‘a suradiki, Tayloming empirik “jahon
shahar tarmog‘i aloqasi Wallersteinmng jahon tizimlari tahlilidan ke
ladi” nazariyasiga qaramasdan globallashuvning asosiy kuchi shahar
lar bo‘ladi (Taylor, 2004; Brown, 2010). Taylor va uning izlanuvchi-
lari, asosan, kapitalizm geografik jihatdan global rivojlangan servis iq-
tisod tashkiloti orqali strukturalangan y o in i bilishda muvofiq tahliliy
36
shkala sifatida shaharlarga yo‘naltirilgan bo‘ladi (Taylor, 2000). Eng
muhim narsa shuki, tahlil rivojlangan ishlab chiqaruvchi xizmatlar
tarmog'ining ishlayotgan amaliyotlari ishlashini ko‘rsatuvchi Sas-
scnning “global shahar” konsepsiyasi asosida quriladi. Sassenning
likriga ko‘ra, biz globallashuv bilan bog‘laydigan metropolitan, milliy
va global darajalarda iqtisodiy jarayonlaming koinotga tarqalishiga
doir yondashuvlar yuqori darajali boshqaruv va boshqamv ope-
nitsiyalari hududiy markazlashuvining yangi shakllari uchun talabga
liissa qo‘shadi (Sassen, 2002, 3-bet). Bu yerdagi Tayloming tahliliy
uslubi haqida qiziqish nuqtasi shundaki, tarmog‘ paradigmasi oqim-
lar bo‘shlig‘ining yangi tarmoq paradigmasi bilan hududlar va milliy
davlatlaming eski paradigmalarini о‘mini egallovchi yangi linzalari
orqali jahon rivojlanishini kuzatishimizga imkon beradi (Castells.
I‘)%). I)u qarashga ko‘ra, (global) shaharlar faqatgina tarmoq ichi-
dayj birlashgan joylar emas, balki ular turli holatga doir shkalalarda
i«|f
in
«
h
I
i
у
jarayonnmg lo'ldiruvchi markazlashuvi va markazlashuv-
dan qoi hishini global jarayonining birqismidir. Bu konsepsiya asosiy
joy hit ho* lgan global shaharlar ostida globallashuvning aloqador
jarayonini tuslumishimi/ga yordam beradi.
Taylor taklif qilganidek (2000), kapitalizmni anglash uchun
Mnuulcl nazariyasi (1979, 1995)ga qaytish lozim. Braudel nazariya-
sitla kapitalizm va liberalizm sohalarda ulaming ta’sirlarida mavjud
g'oyalarni nazarda tutuvchi ikkala nazariy aloqalaming murosaga
kelishi'ga imkon beradi. Braudelning qarasharida, kapitalizm bundan
buyon bozor ishlamaydigan iqtisod zonasidir (iqtisodning yuqori qat-
lami). Arrigi (1994, 8-b.) buni quyidagicha talqin qilgan:
Iqtisodning yuqori qatlami “katta daromadlar” bor yerda joylash
gan. Bu yerda daromadlar kattaligiga faqat kapitalistlar biznesning
eng daromadli sektorlarini monopollashtirgani sabab bo‘lgani yo‘q;
kapitalistlar qatlami o ‘z sarmoyalarini kam natija bemvchi biznesga
kiritishni borgan sari kamaytirayotgani ahamiyatliroq. Bunday vazi-
yatda transmilliy xususiy munosabatlar axborot olish va moliyaviy
aylanmalami boshqarishda bozorlardan ko‘ra ko‘proq ahamiyatga
ega. Braudel yondashuvi kapitalizm va davlat o‘rtasidagi murakkab
dialektik munosabatlami tushunishda ham yordam beradi.
37
Bir tomondan, kapitalistlar davlat hududidan tashqariga chiqishi,
dunyo iqtisodiyoti bo‘ylab o ‘z tizimlarini yo‘lga qo‘yishi kerak. Le
kin boshqa tomondan, ular davlatga, uning qudratiga, monopoliyalar
qurish va uni ushlab turish kabi qobiliyatiga muhtojdirlar (Waller-
stein, 1974). Shuning uchun, avvaldan, kapitalizm chegaralash -
boshqarish, nazorat qilish, davlat hududlari bo‘ylab bozorlar yaratish
kerakligi va chegaralami yo‘qotish, Braudel so‘zlari bilan aytganda,
“Kapitalizm - bu iqtisodning shunday bir qismiki, u biznesning eng
daromadli sohalarini egallash uchun davlat hududidan chiqib ketadi”
(Sassen. 2007). Shunday ekan, o ‘zining kapitalistlarini tashqarida
qo‘llab-quwatlashi uchun, davlatlar o‘z hududida qudratli bo‘lishi
kerak. Lekin shu bilan birga, kapitalistlar davlat limitlaridan tashqari
ga chiqa olishi uchun, uning qudrati geografik jihatdan chegaralangan
bo‘lishi lozim. Qadimdan kapitalizm qudratli davlat va transmilliy
kapital o ‘rtasidagi vosita bilan xarakterlangan: iqtisodiy chegaralari
davlatning chegaralaridan kengroqdir. Shuning uchun, globallashuv
davrida hech qanday o ‘zgarishlar boigani yo‘q deyish mumkin: dav
latning qudrati xalqaro iqtisodiy faktorlaming qudratini kuchaytiradi.
Lekin, o ‘zak jarayonlar xuddi o ‘sha bo‘lgani bilan, ulaming
masshtabi va intensivligi o‘zgargan: birinchidan, Braudelning Yev
ropa “iqtisod dunyo”si (“economiye-monde”) xalqaro bo‘ldi, ikkin-
chidan, oqimlar intensivligi oxirgi yigirma yillikda jadallashib bor-
moqda. Xalqaro firmalar xalqaro ishlab chiqarish tarmoqlari bilan
bu jarayonlarda markaziy rolni o‘ynamoqda (Dicken, 2003; Coye
et al.. 2004). Bu global moliyaviy kapitallardagi o ‘zgarishlar davlat
laming iqtisodiy qudratini sindirib, davlatlar va hududlar o ‘rtasidagi
kapitallar oqimini jalb qilishdagi raqobatning o‘sishiga sabab
bo‘lmoqda (Brenner and Theodore, 2002). Masshtab va intensivlik
o ‘zgarishlari, tabiiyki, xalqaro tizim yuzaga kelishiga sabab b o igan
sifat o ‘zgarishlari sifatida talqin qilinishi mumkin (Brenner, 2001,
610-b). Davlat bu jarayonlardagi asosiy aktor bo‘lganiga qaramay,
uning hudud jihatdan chegaralanganligi tashqaridagi jarayonlarga
ta’sir qilish kuchi ancha susayganligiga olib keladi. Ijtimoiy va iq
tisodiy tartibotlaming lokal va xalqaro miqyosda o ‘zaro aralashuvi
(Cochrane and Pain, 2000) transmilliy kuchlardan ortda qolayotgan
38
milliy davlatlar avtoritetiga shubha bildirmoqda (Robinson. 2011).
Shu sababli, globallashuv jarayoni ijtimoiy-iqtisodiy faoliyatning
subnatsional, regional va xalqaro iqtisodiy zonalar, boshqaruv me-
xanizmlari va madaniy komplekslar ko‘rinishda “reterritorializatsiya”
lashishiga stimul bo‘ldi24.
Ayni vaqtda integratsiyaning jarayon sifatidagi ba’zi o‘ziga xos
sifat jihatlari ham ta’kidlanadi. Ulaming bo‘lmasligi, Doych fikricha,
muvaffaqiyatli rivojlanish imkoniyatlarini ancha kamaytiradi:
- vaqt omiliga katta ahamiyat beriladi: integratsiya jarayo
nining ishtirokchilari integratsiyada ishtirok etish tufayli zimmalari-
dagi yukni sezishlaridan aw alroq haqiqiy foyda olgan taqdirdagina
integratsiya jarayonini muvaffaqiyatli deb hisoblash mumkin;
- integratsiya jarayoni aksariyat hollarda integratsion bir-
lashmaning qolgan a ’zolariga nisbatan rivojlanganroq yoxud kuchli-
roq bir yoki bir necha siyosiy birlikdan iborat “kuch markazi” atrofida
tashkil etiladi va muvaffaqiyatli rivojlanadi;
- integratsiya jarayoniga ishtirokchilar o ‘rtasida urushlami
psixologik jihatdan qabul qilmaslikning chuqurlashuvi xos bo‘lib,
yanada muhimrog‘i, «harbiy harakatlarga tayyorgarlikni institusio-
nallashtirishga va urushni qonuniy asoslangan deb hisoblashga tay-
yorlikning pasayishi» xosdir;
- integratsiya rivojlanishi bilan siyosiy partiyalar, diniy, iqti
sodiy manfaatlar gumhlari kabilar o‘rtasidagi davlat ichki ajralishi
(ichki milliy ajralish) o‘zining ichki milliy xususiyatini yo‘qotadi va
borgan sari transmilliy xususiyat kasb etadi;
- ilgari integratsiyaviy birlashmaning muvaffaqiyati ko‘p
jihatdan asosiy siyosiy partiya yoki fraksiyalaming muayyan yangi
g‘oya, shior, umummintaqaviy xususiyatga ega rejalami may donga
olib chiqishlari bilan belgilangan.
Do'stlaringiz bilan baham: |