M a V z u : r I v o y a t

Rivoyatlar.

1-Rivoyat. Uch kishi yo’lga chiqdilar. Tunab qolish uchun bir g’orga kirdilar. Tong otgach, yo’lni davom ettirmoqchi bo’ldilar. Favqulodda tog’dan bir ko’chib yumalab tushdi va g’orning og’zini berkitib qo’ydi. U uch odam:

— Endi dunyo bilan aloqamiz uzildi. Ishimiz Allohga qoldi. Bizni bu yerdan faqat Alloh qutqaradi. Hozir har birimiz Alloh yo’lida qilgan hayrli ishlarimizni xotirlab Allohdan biznibu falokatdan qutqarishini tilaylik, qudrati ila qutqarsin,— dedilar.

Ulaardan biri:

— Allohim! Mening juda keksayib qolgan onam va otam bor edi.Ularga yedirib-ichirganday, hech kimga yedirib ichirmas edim. Bir kun o’tin yig’ish uchun uzoqlarga bordim. Kelsam ular qattiq uxlayotgan ekanlar. Kelib ularning ovqatini tayyorladim, lekin ularni uyg’otmadim. Ovqatni tayyorlab, ularning uyg’onishlarini kutdim. Bolalarning qorinlari ochib ovqat so’ray boshladilar, ammo ota-oanm xurmati ularni oldin ovqatlantirmadim. Shu asnoda ular uyg’onishdi. Oqshom paytidan beri dasturxon oldida kutib o’tiragndim, nihoyat ular uyg’onishganida ovqatlarini yedilar, sut ichdilar. Allohim! Agar bu ishimni sening roziliging uchun qilgan bo’lsam, bu tutqundan bizni qutqar, - dedi.

Tosh ozgina surildi.

Ikkinchi odam bunday dedi:

— Allohim! Amakimning bir qizi bor edi, uni juda yaxshi ko’rar edim. Unga uylanishni xohlar edim, ammo qiz rozi bo’lmadi. Oradan bir yil o’tgach, judda qattiq ocharchilik bo’ldi, u qiz ochlikda o’lamiz, yordam bering, deb oldimga keldi. Qiz menga tegish sharti bilan120 oltin berdim, u esa qabul qildi. Oshiqib kutgan fursat ham keldi. Shunda u: “Ey, amakimning o’g’li, Allohadn qo’rq-da, menga qo’l cho’zma, gunohga sabab bo’lma”, dedi. U men uchun ayollar ishida eng sevgili bo’lishiga qaramay, qancha vaqt betoqat kutgan bo’lsam-da, uning ishqida yonsam ham o’sha damda undan o’zimni olib qochdim, yaqin kelmadim. Bergan oltinlarimni unga hadya etdim. Allohim! Allohim! Agar bu ishimni sening roziliging uchun qilgan bo’lsam, bu falokatdan bizni qutqar”, dedi

Qoya bir oz siljib, g’or og’zi sal ochildi.

Uchinchi odam:

— Allohim! Pulga ishchi mardikor yolladim. Mardikorlarning haqlarini berdim. Faqat bittasi pulini olmay, ishni tashlab ketgan edi. Uning oladigan buliga mololib, uning nomidan boqtirdim. Uning hisobidagi mollar ko’paydi. Birqancha vaqt o’tib, ul mardikor meni istab keldi va:

— Senda xizmat haqqim qolgan edi, ber, — dedi.

—Shu ko’rib turganing – suruvlar, tuya, sigir, qo’ylar – bari seniki, olib ketaver, dedim unga. U bo’lsa:

—Allohning quli! meni mazah qilma, – dedi.

— Men hazil qilayotganim yo’q, haqqingni aytmoqchiman. Bu mollar sening ish haqqing hisobiga olingam mollardan ko’paygan. – dedim. Shundan keyin u barch mollarni olib ketdi, qarshilik qilmadim.Allohim! Allohim! Agar bu amalim sening uchun, sening roziliginga noil, muyassar bo’lish uchun qilolgan bo’lsam, bu musibat, bu falokatdan bizni qutqar, – dedi.

Qoya yana bir bor surildi va ular falokatdan qutuldilar.