Kutubxonasi

www.ziyouz.com kutubxonasi 
12
— O‘zing uchun o‘l yetim, degan gap bor, Mahmud... Yur, darvozaxonaga kiraylik. Bir sir 
aytamen. Og‘zing-dan chiqarma! Ko‘prikni yondiramiz!.. 
— Qanday qilib? — hayrat bilan so‘radi Mahmud. 
Tohir unga o‘zining rejasini shivirlab tushuntirdi. 
— Yog‘ sepsak, yog‘och tez yongay. Bildingmi? 
— Jinni bo‘libsen! Ko‘prikda soqchilar bor-ku. 
— O‘zimizning beklar qo‘ygan soqchilarmi? Hali yog‘iy yaqin kelsa hammasi qo‘rg‘onga 
qochgay. O‘shanda biz... 
— Yo‘q, shoshma! Axsidan bizning podshomiz qo‘shin tortib kelayotgan emish. Bu 
ko‘prik hali o‘zimizga kerak!.. 
— Podshoying qo‘rg‘onidan chiqsa shu kungacha chiqar edi! Ana, Marg‘ilon ham boy 
berilibdi! Podshodan darak yo‘q!.. 
— Bilmasam, kadxudo* guzarda ishontirib aytdi. «Podsho hazratlari yo‘lda, erta-indin 
himoyamizga yetib kelishlari aniq!» — dedi. 
— Chindan yo‘lga chiqibdimi-a? 
— Ha, o‘z qulog‘im bilan eshitdim! Bultur podshomiz yog‘iy bilan Xo‘janddan nari 
Xovosga borib urushgan ekan-ku. Quva Axsiga Xovosdan yovuqroq* emasmi? 
— Yovuqlikka yovuq-ku!.. Zora sen aytganing rost chiqsa-ya, Mahmud? 
— Ha, axir, ko‘prikka soqchilarni bekorga qo‘yganlarmi?.. Podshomiz erta-indin kelib 
jonimizga oro kirgay... Mana, ko‘rursen!.. 
Shu topda Tohirning ko‘nglida ham umid uchqunlaganday bo‘ldi. U qorong‘i osmonning 
uzoq bir chetida— Sirdaryodan narida joylashgan Axsi tomonga intizor ko‘zlar bilan 
tikildi. 
 
______________ 
* M u s a v v i r — rassom. 
* B u z d i l — echkiyurak, qo‘rqoq. 
* D o r u g‘ a — shahar hokimi. 
* S a v d a r — xos xizmatkor. 
* K a d x u d o — qishloq oqsoqoli. 
* Yo v u q — yaqin.