Конституция РФ – основной закон страны

объектив ва субъектив тенденциялар боис халқаро тартибот бир-бирига қарама-қарши икки жараён остида шаклланади. Улардан бири парчаловчи, иккинчиси яратувчилик ролини бажаради.

Кузатишларга кўра халкаро муносабатлар муаммосининг қўйилиши, амалиёти, амалга оширилиши хамда маърифий халқаро сиёсатдан кутилаётган самаралар билан айрим давлатларнинг хатти-харакати, хулк-атвори ўртасида улкан жарлик вужудга келаётгани кўзга ташланмоқда.

Халқаро сиёсат ва халқаро муносабатларда ўзига хос янги қонуниятлар: 1. жахон тараққиётига “икки қутбли” қараш ўрнида “кўп қутбли” ёндашув пайдо бўлди; 2. халқаро сиёсатда давлатларнинг бир томонлама “кучга таяниб” сиёсат олиб бориши, “зўравон”ликка асосланиш янгича тарзда “ўзаро тенг манфаатдорлик” асосида муносабатда бўлиш жараёнлари кузатилмоқда.

• Бузғунчи (парчаловчи) омиллар:
• айрим сиёсий гурухлар, кучлар ва давлатлар томонидан халқаро тартибот тақдирига, унинг бағрида содир бўлаётган турли-туман салбий жараёнларга нисбатан бефарқлик, менсимасликнинг хамда ўз хавфсизлигини халқаро хавфсизлик манфаатларига қарши қўйиш кайфиятининг кучайиб бориши;
• - халқаро терроризм, диний экстремизм, миллатчилик, сепаратизм ва уюшган жиноятчилик сингари хавфли жараёнларнинг кучайиши, уларни бартараф этиш чора-тадбирларнинг талаб даражасида эмаслиги;
• - халқаро сиёсий институтларнинг воқеа-ходисаларга зудлик билан эътибор қаратиш нуқтаи назари давр талабидан орқада қолиб кетаётганлиги;
• - халқаро тартиботда ноқонуний, нопок йўл билан хукмронликни якка ёлғиз қўлга киритишга интилиш;
• - узоқ йиллар мобайнида дунёда тинчликни сақлаш ишига самарали хисса қўшиб келаётган халқаро ташкилотларни айрим қудратли давлатлар томонидан ўз измига бўйсундиришга бўлган мойилликнинг зўрайиши;
• - турли-туман халқаро, минтақавий муаммоларни рўкач қилган холда, ўз харбий салохиятини бутун дунё олдида намойиш қилишга интилиш кўламининг кенгайиб бориши.

•