Konferensiyasi

sh
oirlik 
sh
uhratim,
sh
onim. 
( ―O`g`lim Komronbekka‖, 6) 
Y
omonlar 
y
ig`latsa bardosh bor, 
Y
axshiga 
y
omon bor 
y
axshiyam. 
(―Yaxshiyam‖, 44) 
Mazkur parchalarda 
sh
va 
y 
undoshlari alliteratsiya hodisasini vujudga keltirgan. Har 
ikki undosh ham sirg`aluvchilar turkumiga mansub bo`lib, alliteratsiya hodisasini yuzaga 
chiqarganda portlovchilarga nisbatan yumshoqroq,silliqroq tarzda talaffuz qilinganligi 
uchun nutqda yaqqol ko`zga tashlanadi va misralar musiqiyligini orttiradi. 
L
ozim emas 
l
ahzalik viso
l
, 
Ayriliqning azobi totli. 
(―Kerak emas‖ , 21) 
Ushbu misrada ham sirg`aluvchi 
l 
undoshi orqali alliteratsiya yuzaga 
chiqqan.Shoiraning mahorati shundaki, she‘rning boshqa misralarida 
kerak emas
inkorini 
qo`llaganligiga qaramay, bu misrada sirg`aluvchilardan iborat ―visol ―so`ziga monand lozim 
deyishni afzal ko`rgan va ohangdorlikni oshirishga erishgan. 
Quyidagi misralarda
b
va 
q
undoshlari alliteratsiya hodisasiga asos bo`lib xizmat 
qilgan. 
B
orimni 
b
axshida etgim 
b
or sizga, 
U dunyo, 
b
u dunyo yetgim 
b
or sizga. 
(― Men‖ ,50) 
Q
oshlarimdek 
q
orayganda tun, 
B
axtga 
b
egonaman, 
b
evaman. 
(―Nuqsonlaring kiprigingdan ko`p‖, 72) 
Q
ayda 
q
olding ilhom parisi, 
Q
ayda 
q
olding mening 
Q
aqnusim?! 
(―She‘riyat‖, 3)
Benazir she‘riyati uchun alliteratsiyadan tashqari, unli tovushlar takroriga asoslangan 
assonans fonetik hodisasi ham xarakterlidir. 
Assonans (lot. 
assonare – 
uyg`un jaranglash; fr.
assonance – 
ohangdoshlik) she‘riy
nutqqa intonatsion butunlik, ohangdorlik va emotsional –ekspressivlik bag‘ishlash
maqsadida qo‘llaniladigan fonetik usullardan biri bo`lib, bir xil unli tovushlar takroriga 

---