Кодекси Ҷиноятии Ҷумҳурии Тоҷикистон

Моддаи 316. Баромадан аз ҳадди ваколатҳои мансабӣ 
1) Аз ҷониби шахси мансабдор анҷом додани ҳаракате, ки аз ҳадди ваколатҳои ў баръало берун 
мебарояд ва боиси ба таври ҷиддӣ поймол гардидани ҳуқуқ ва манфиатҳои қонунии шаҳрванд ё 
ташкилот ё манфиатҳои қонунан ҳифзшудаи ҷамъият ё давлат гаштааст,‐
бо ҷарима ба андозаи аз дусаду  панҷоҳ то  ҳафтсаду сӣ  нишондиҳанда барои ҳисобҳо ё 
маҳрум кардан аз ҳуқуқи ишғоли мансабҳои муайян ё машғул шудан бо фаъолияти муайян ба 
мўҳлати то панҷ сол ё маҳрум сохтан аз озодӣ ба мўҳлати то чор сол ҷазо дода мешавад. (ҚҶТ аз 
21.07.10.№617) 
2) Ҳамин ҳаракатро агар шахсе содир карда бошад, ки вазифаи давлатии Ҷумҳурии 
Тоҷикистон ё сардори мақоми худидораи маҳаллиро ишғол мекунад,‐
бо ҷарима ба андозаи аз ҳафтсаду сӣ то як ҳазору дусаду ҳафтоду ҳафт нишондиҳанда 
барои ҳисобҳо ё маҳрум сохтан аз озодӣ ба мўҳлати аз чор то ҳафт сол бо маҳрум кардан аз ҳуқуқи 
ишғоли мансабҳои муайян ё машғул шудан бо фаъолияти муайян ба мўҳлати то се сол ҷазо дода
мешавад. (ҚҶТ аз 21.07.10.№617) 
3) Ҳаракатҳои пешбининамудаи қисмҳои якум ё дуюми ҳамин модда агар: 
а) бо зўроварӣ ё таҳдиди истифодаи он; 
б) бо истифодаи яроқ ё воситаҳои махсус; 
в) бо расонидани оқибатҳои вазнин содир шуда бошад,‐
бо ҷарима  ба андозаи аз  нӯҳсаду  дувоздаҳ то  як ҳазору ҳаштсаду  бисту панҷ 
нишондиҳанда барои ҳисобҳо ё маҳрум сохтан аз озодӣ ба мўҳлати аз панҷ то даҳ сол бо маҳрум 
кардан аз ҳуқуқи ишғоли мансабҳои муайян ё машғул шудан бо фаъолияти муайян ба мўҳлати то 
панҷ сол ҷазо дода мешавад. (ҚҶТ аз 21.07.10.№617) 
Моддаи 317 . Соҳибӣ кардани ваколати шахси мансабдор 
Аз ҷониби хизматчии 
давлатӣ ё хизматчии мақомоти худидораи маҳаллӣ, ки шахси 
мансабдор намебошад, соҳибӣ кардани ваколати шахси мансабдор ва вобаста ба он содир намудани 
ҳаракате, ки ҳуқуқ ва манфиатҳои қонунии шаҳрвандон ё ташкилотҳоро ба таври ҷиддӣ поймол 
мекунанд,‐

---

бо ҷарима ба андозаи то панҷсад нишондиҳанда барои ҳисобҳо
ё корҳои ислоҳӣ ба
мўҳлати то ду сол ҷазо дода мешавад.