Kitap Kapağı. cdr

Fotoğraf 3. Ovit Yaylası’nın yakınındaki Dağbaşı gölü, Ovit Deresi,  

İkizdere ve şelalelerden görünümler. 

---

Uluslararası Yaylacılık ve Yayla Kültürü Sempozyumu, 26 - 28 Eylül 2019 - Giresun 

International Symposium on Transhumance and Upland Settlement Culture, 26

th

 - 28

th

 of September 2019 – Giresun

 

15 

 

Ovit  Yaylası’nın  bitki  örtüsü  özelliklerini  incelediğimizde,  3000  m’nin  üzerinde 

yükseltilerin olduğu bu çevrede, orman üst sınırının üzerinde yer aldığı için ağaç yetişmediği 

anlaşılmaktadır. Bu çevrede otsu bitkilerin  yer aldığı  yüksek dağ çayırları  yer almaktadır 

(Fotoğraf 4). Ovit Dağı biyoçeşitlilik bakımından çok zengin  bir durum arz etmekte olup, 

yaz  aylarında  bölgede  mevcut  bulunan  1430  adet  bitki  türü  birçok  bilim  adamının  ve  bu 

konularla  uğraşan  insanların  dikkatini  çekmekte  ve  bu  sayede  bölgeyi  ziyaret  etmelerine 

vesile olmaktadır (Anonim, 2013b, s.199). Bu bağlamda  bu çevrede çok sayıda çiçek türü 

bulunmakta  olup,  botanik  türü  ve  bilimsel  amaçlı  yürüyüşler  için  elverişli  özelliklere 

sahiptir.  Ovit  Yaylası  ve  yakın  çevresi,  yaban  hayatı  gözlemciliği  açısından  da  oldukça 

elverişlidir.  Türkiye’nin kelebekler açısından en zengin sahası, Rize Ovit Dağı Geçidi’dir. 

Kafkaslara  özgü  pek  çok  bölgesel  endemik  tür  de  Doğu  Karadeniz’in  orman  açıklıkları, 

biçilen çayırları ve dere boylarında yaygındır (Anonim, 2011, s. 63). 

Ovit  Yaylası,  yüzyıllardır  kullanılan  mevsimlik  yayla  yerleşmesidir.  Çoğunlukla 

Ekşioğlu  Sülalesi  tarafından  Ovit  Yaylası’na  mayıs  sonlarında  çıkılmakta,  ekim  ayının 

ortalarında ise tekrar asıl yaşam bölgelerine inilmektedir. Ovit Yaylası, çoğunlukla  

 

Fotoğraf 4. Ovit Yaylası, Orman üst sınırının üzerinde yer aldığı için alpin çayırlar yaygındır. 

Bayırköy,  Demirkapı  Köyü,  Dereköy,  Tulumpınarı  gibi  İkizdere  ilçesine  bağlı  gibi 

köylerden  ve  İkizdere  ilçe  merkezinden  gelenler  tarafından  kullanılmaktadır.  Yayla 

yerleşmesi, oldukça geniş bir yayılış göstermektedir. Yaz mevsiminde nüfus artmakta, kış 

mevsiminde  yaylada  ikamet  eden  olmamaktadır.  Eskiye  nazaran  yayla  nüfusunda  ve 

hareketliliğinde  azalmalar  söz  konusudur.  Doğu  Karadeniz’de  kullanılan  yapı  sistemleri; 

ahşap yığma, ahşap çatma ve karma sistemdir (Aydın ve Lakot Alemdağ, 2014, s.398-400). 

Ovit yayla yerleşmesinde de, bulunduğu yüksekliğin etkisiyle yayla evlerinde inşasında taş 

malzemenin daha yoğun bir şekilde kullanıldığı ve taş yığma yapım tarzının evlerde oldukça 

sıklıkla uygulandığı görülmektedir (Fotoğraf 5). Buna ek olarak alt katın taş yığma ve üst 

katın  da  ahşap  karkas  şeklinde  ve  duvarları  göz  dolma  tekniğiyle  yapılan  karma  sistem 

tarzındaki klasik yayla mimarisine sahip yayla evleri de mevcuttur. Bununla birlikte Ovit 

Yaylası, Doğu Karadeniz’deki pek çok yaylada gözlemleneceği gibi çağdaş meskenlerin de 

oldukça artış gösterdiği bir durum arz etmektedir (Fotoğraf 6). 

---

16 

Uluslararası Yaylacılık ve Yayla Kültürü Sempozyumu, 26 - 28 Eylül 2019 - Giresun  

International Symposium on Transhumance and Upland Settlement Culture, 26

th

 - 28

th

 of September 2019 – Giresun