Kirxgof nurlanish qonuni

---

Kirxgof nurlanish
qonuni
Kirxgof nurlanish qonuni
-jismning issiqlik nurlanishi haqidagi asosiy qonun; jismlarning
nurlanish qobiliyati ye (v, T) bilan nur yutish qobiliyati a (v, T) orasidagi bogʻlanishni ifodalaydi.
1859-yilda 
G.R. Kirxgof
kashf qilgan. Quyidagicha taʼriflanadi: jism nurlanish qobiliyatini nur
yutish qobiliyatiga nisbati xuddi shu temperaturadagi mutlaq qora jismning nurlanish qobiliyatiga
teng. Bu nisbat jismning tabiatiga bogʻliq boʻlmaydi, u barcha jismlar uchun bir xil boʻlib,
nurlanish chastotasi v va temperatura T ning funksiyasidan iboratdir:ye(u,T)a(v,T)e()(v, T)
funksiya mutlaq qora jismning nurlanish krbiliyati. Bu funksiya koʻrinishini M. Plank aniqlagan.
Kirxgof nurlanish qonuni q.ga binoan, maʼlum temperaturada boshqa jismlarga nisbatan koʻproq
nur yutayotgan jism jadalroq nurlanadi (mas, jismning bir uchi qora lok bilan qoplansa, qora uchi
koʻproq energiya yutadi va oʻsha uchi koʻproq energiya chiqaradi).
[1]
1. 
OʻzME
. Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil
Bu maqolada 
boshqa til boʻlimlariga ishorat
 yoʻq. 
Siz ularni topib va ushbu maqolaga qoʻshib, loyihaga yordam berishingiz mumkin.
Manbalar

---

 
Soʻnggi tahrir 14 kun avval
 
PlanespotterA320
 tomonidan amalga oshirildi
Ko‘proq o‘rganish
Ushbu maqolada 
Oʻzbekiston milliy ensiklopediyasi
 (2000-2005)
maʼlumotlaridan foydalanilgan.
Ushbu maqola 
chaladir
. Siz uni 
boyitib, (https://uz.wikipedia.org/w/index.php?title=Kirxgof_nurl
anish_qonuni&action=edit)
 
Vikipediyaga
 yordam berishingiz mumkin.
 
Bu andozani 
aniqrogʻiga
 almashtirish kerak.
"
https://uz.wikipedia.org/w/index.
php?
title=Kirxgof_nurlanish_qonuni&old
id=2532682
" dan olindi 

---