|
Гуллар, қуш лар тўпланиш иб, тун бўйи
м аслаҳатлаш и б чиқдилар. Улар куйлаш иб,
чУғ УРлашиб, ҳаёт и ж одч и си — қуёш ни:
58
www.ziyouz.com kutubxonasi
— Тезрбқ бош кўтар, бизга м ададкор
бўл! — деб чақи рд и лар.
Н иҳоят тонг отди...
Тонг отди-ю, олам ёришиб кетди.
Қуёш олтин нурларини сочиб, хазон бўл-
ган ҳ ар бир гулни, майсани, ҳар бир да-
р ах т ва ниҳолни силаб-сийпаб эркалади .
Г у л лар боғи аста-секин уйгониб, ерда
к ў к а т л а р кўринди, гулларнинг ш охлари да
к у р т а к л а р пайдо бўлди, д ар ах тл ар н и н г та-
н а л а р и га ҳаёт суви югурди-да, кўм -кўк яп-
р оқлар м а в ж у р а бошлади.
Т оғлардан водийга баҳор ш аббодалари
югуриб
тушиб,
гул ҳи д лари н и ҳар ёнга
сочди.
Б у л о қ л ар ва сойларнинг тублари да зи-
лол сувлар ялти ради.
Қ уш лар, гу л л ар ғал аб а қи лаётган ҳаёт-
ни, кў к ар аётган табиатни, яш наётган водий-
ни, гу ллаётган баҳорни қ ў ш и қ айтиб таб-
р и к лад и лар .
Бу вақт ҳ и ж р о н зад а Бам бур Н аргизини
топган, унинг боши узра парвона эди. У
ёрини гу л л ар водийсининг харобага айлан-
ган этагида, Бўрон суриб т а ш л а га н хазон-
л ар орасидан топди. У зў р ға нафас олар?
нозик, н азокатли оёқларини йиғиб, қучоқ-
5 9
www.ziyouz.com kutubxonasi
л аган и ч а дийдираб ётарди. Севгилиси Бам-
бур эгилиш и билан унинг и л и қ ва жозиба-
ли наф асини сезди, р аҳ м си зл ар ч а қувратиб
та ш л а н г а н гиёҳлар орасида оҳиста қимир-
лади, ҳаёт кўланкаси туш ганини ҳис қилди.
К аҳрабо ю зларига соя т аш л аган узун, қоп-
қора кип ри клари ни зў р г а кўтард и , ниҳоят
кутганини, кути ш дан чарчаган и н и, бутун
умри соҳибини кўрдию ўзини унинг қўл л а-
рига таш лади.
Б ам бур гўзал Н аргизини хазо н лар ора-
сидан кўтари б олди ва унинг сў л ги н чеҳ-
расига ҳиж рон оловларида я л л и ғ л а н г а н
чеҳрасини қўйди. Ш у он еру осмонда зил-
зи ла турди, Г у л л ар боғини, гу л л ар водий-
сини бўғиб ётган қора м уҳит п а р д а л а р и
чекилди, осмонда қўрғош ин сингари осилиб
ётган д а ҳ ш а т л и булутлар п ар ч а-п ар ч а бў-
либ кетди, қуёш, Бадобур ва Н аргизнинг
дўсти, қадрдон Қуёш я р а қ л а д и , Бўрон би-
лан Хоруд узоқ-узоқларда, у ф қ д а қип-қи-
зил қонга бўял д и лар . Чанг-тўзони чиқиб
ётган водийни кў м -кў к гиёҳлар қоплади,
д ар ах т н о вдалари да худди и п ак қуртлари -
дек к у р т а к л а р ғимирлаб қолди лар. Ҳаёт
бош кўтарди, гу л л ар ш овқини кўтарилди...
Н аргиз Бам бур қ ў л л а р и д а н ерга тушди,
60
www.ziyouz.com kutubxonasi
сўлғин барглари га ж он кирди, ул ар н и пур-
каб-пуркаб севгилисига салом қилди.
У лар энди қ а й та н аф ас олаётган қуш-
лар, булбуллар, гу л л ар олдига йўлланди-
лар...
У ларн и булбуллар куйлаб муборак қи-
лиш ди.
Қ у ш л ар бош ларида ўйнаб парвона бў-
лиш ди.
Л ола, Н аргизнинг энг севикли дугонаси
Лола уларни н г олдига югуриб пешвоз чиқ-
ди ва оёқлари
остига севинч ёш ларини
тўкди.
А тиргул севинчи ичига сиғмай ўртоғи-
нинг бўйнига осилиб йиғлади.
Г у л лар боғи Наргизбону билан Бамбур
баҳодирини ч а п а к чалиб қар ш и л ад и . Осмо-
ни ф а л а к д а н қуёш тушиб келди, қақр о қ
ў зан л ар н и тўлдириб оқаётган дарё ш овқини
байрам билан муборак қ и лган д ай тую ларди.
Ц излар базми бошланди.
Г уллар боги ўртасидаги баланд тош ус-
тида аж ойиб гул очилди. Б у гул — гуллар-
нинг энг нозиги — Н аврўзгул эди. У пушти
ранг ш оҳидан кў й лак, зангори ш оҳидан
чолвор кийиб ясан ган, енгларини, ёқ алар и
ва этак лар и н и ранг-баранг я п р о қ ч а л а р би-
61
www.ziyouz.com kutubxonasi
л ан безатиб олган эди. Н аврўзгулн и н г исир-
ға л а р и ҳам , м ар ж о н л ар и ҳам турли-тум ан
ч ечакл ар д ан д и р . Б у лар н и н г ҳам м аси унинг
ҳуснига ҳусн қўш иб турибди. Унинг боши-
даги оқ-қизил д у ррачаси ю лд узлард ай чақ-
найди. Хумор к ў зл а р и д а севинч порлайди.
Н аврўзгул Г уллар боғига кўз таш лади-ю
юраги ачиш ди, афсусланди. У ўз дугонала-
рини кўрди-да, уларни н г бош ларига оғир
к у л ф ат туш ганини англади. Хоруд билан
Бўронга қ а р ш и ғазаб-н аф рати қайнади. Қа-
ни энди кучи етса-ю, Бўронни ҳам , Х орудни
ҳам ч ан гали га олиб ғи ж и м л аб таш ласа,
оёқларининг остига олса-ю, талқон-талқон
қилса!
Унинг ҳам дардлиги ни, дўстлигини гул-
л а Р туш ундилар. Л ола ҳам, Н аргиз ҳам,
А т и р гу л ҳам
Н аврўзгул атроф ини ўраб
олдилар.^ Бамбур учиб келиб, Н аврўзгул
ёнига қўнди-да, баҳор чечагини эр к ал ай
бошлади.
Н аврўзгул ч ақн о қ к ў зл ар и билан дуго-
н ал ар и га тикилиб, қў ш и қ бошлаб юборди:
Do'stlaringiz bilan baham: |
