Kapak html

Pazar Mutsuzluğu
P
azar mutsuzluğu diye bir şey var. Hani ne yaparsan yap mutlu olamazsın,
olmaz. Her pazartesi bir başlangıçtır ve hayat maalesef pazartesilerden oluşur. İn-
sanlara kendi olma fırsatını vermez bazı günler. Kendi istediğini yapamazsın. En
basitinden erken uyuman gerekir, uyuyamazsın. Bir insan sabahları istediği kadar
uyuyabilmeli ve yollar ömründen çalabildiği kadar az çalmalı. Herkesin hayattan
bıktığı zamanlar olmuştur. Genelde hayatın dediği olur, sen lafta kalırsın, hayatın
verdiğini alırsın.

---

Yalnızlık ve Kokoreç
Y
ürüdüğünde çok düşünüyorsan yalnız olabilirsin. Düşünmüyorsan düşüne-
cek bir şeyler yoktur belki... Etrafında gördüğün çiftlerde kendini arıyorsan ama
kendini öyle bir durumda bulduğunda yalnızlığı özlüyorsan, tek başına bütün
kızların senin olması gibi bir şey bu ve hiç bir adam tam anlamıyla bir kıza ait
olamaz. Ben olamam.
Bazen zaman duruyor, susuyorsun. Caddede kokoreç yiyen bir çift gördüm.
Benim hiçbir sevgilim benle kokoreç yemedi. Yanlarında iken bana kokoreç bile
yedirmediler. O çift mutluydu mesela. Kız güzel değildi, çocuk da ehh tarzında bir
şey. Zaten ben hem güzel, hem kokoreç seven bir kız görmedim. Demek ki; ben-
im bütün eski sevgililerim güzeldi. Sonuçta hiçbiri kokoreç yemiyordu.
Yürüdüm birbirine sarılan bir çift çıktı karşıma; ‘’Allah belanızı vermesin ya,
sırayla mı çıkıyorsunuz olum karşıma’’ dedim içimden. Sonra kız yürürken bir
anda yan dönerek çocuğun yanağından öptü, sarıldı. [Evet bunlar bana hayatın
‘’N’aber lan, hâlâ yalnızlığını seviyor musun?’’ deme şekliydi.]
Umurumda olmadığını biliyorsun hayat. Bu arada yalnızlık sanırım meslek
gibi bir şey...
Birkaç kız yazdı whatsapp’dan umursamadım. Yürümek ve adımların sesini
dinlemek daha çekiciydi.
Özetle Allah benim belamı vermesin çünkü yalnızlık bana çok yakışıyor.
Üzerime cuk oturuyor. Ne esneme payı var, ne de dar.

---

Bu yazıdan ne kalır:
Kokoreç yiyen bir sevgiliniz olmayabilir.
Sizi yolun ortasında yanağınızdan öpen biri de olmayabilir.
İnsan yalnız kaldığı kadar büyür.
Eski sevgilim bildiğin problem makinesiydi. Onu yapma, bunu yapma, şu
yazıyı niye yazdın, bu yazıyı kime yazdın. O yazı niye öyle. Bazı adamlar birini
hiç hak etmiyor. İlk sırada ben varım.Hadi eyvallah…
192/272

---