|
2.21-rasm. Sinxron protokollarning ramkalari
Ushbu protokollardagi baytlar xizmat signallari bilan bir-biridan ajralmaganligi sababli, qabul qiluvchining birinchi vazifalaridan biri bayt chegarasini tan olishdir. Keyin qabul qiluvchi ramkaning boshi va oxirini topishi, shuningdek, ramkaning har bir maydonining chegaralarini - maqsad manzilini, manba manzilini, boshqa xizmat sarlavhalari maydonlarini, ma'lumotlar maydonini va agar mavjud bo'lsa, nazorat summasini aniqlashi kerak.
Ko'pgina protokollar o'zgaruvchan uzunlikdagi ma'lumotlar maydonidan foydalanishga imkon beradi. Ba'zan sarlavha o'zgarmaydigan uzunlikka ega bo'lishi mumkin. Odatda protokollar ma'lumotlar maydonining uzunligi bo'lishi mumkin bo'lgan maksimal qiymatni aniqlaydi. Ushbu qiymat maksimal ma'lumot uzatish birligi (maksimal uzatish birligi, MTU) deb ataladi. Ba'zi protokollarda ma'lumotlar maydonining uzunligi bo'lishi mumkin bo'lgan minimal qiymat ham belgilanadi. Misol uchun, Ethernet protokoli ma'lumotlar sohasida kamida 46 bayt ma'lumotlarni o'z ichiga oladi, deb talab qiladi (dastur kam bayt yuborish istasa, u har qanday qadriyatlar bilan 46 bayt qadar ularni to'ldirish shart). Boshqa protokollar FDDI kabi nol uzunlikdagi ma'lumotlar maydonidan foydalanishga imkon beradi.
Ruxsat etilgan uzunlikdagi kadrlarga ega bo'lgan protokollar ham mavjud, masalan, ATM protokolida 53 bayt qattiq o'lchamdagi kadrlar, shu jumladan yuqori xarajatlar.Bunday protokollar uchun muammoning faqat birinchi qismini hal qilish kerak - ramkaning boshlanishini bilish.
Kanal darajasidagi sinxron protokollar ikki xil: ramziy yo'naltirilgan (baytga yo'naltirilgan) va bitga yo'naltirilgan. Har ikkisi ham bir xil bit sinxronlash usullari bilan tavsiflanadi. Ularning orasidagi asosiy farq belgilar va ramkalarni sinxronlashtirish usulidir.
Ramziy yo'naltirilgan protokollar
Ramziy yo'naltirilgan protokollar asosan ko'rsatilgan belgilar bloklarini, masalan, matnli fayllarni uzatish uchun ishlatiladi. Sinxron uzatishda to'xtash va boshlash bitlari yo'qligi sababli, belgilarni sinxronlashtirish uchun boshqa usul kerak. Sinxronizatsiya har bir belgi blokidan oldin transmitter SYN belgilar deb nomlangan ikki yoki undan ortiq nazorat belgilarini qo'shganligi sababli amalga oshiriladi. ASCII kodida SYN belgisi 0010110 ikkilik qiymatiga ega, bu ramz boshlanishiga nisbatan assimetrik qiymat, ularning ketma-ket qabul qilinganida SYN ning alohida belgilarini osongina ajratish imkonini beradi. SYN belgilar ikkita vazifani bajaradi: birinchidan, ular qabul qiluvchiga singan sinxronlashni ta'minlaydi, ikkinchidan, bit sinxronizatsiyasi amalga oshirilgach, qabul qiluvchiga SYN belgilar chegaralarini aniqlashni boshlash imkonini beradi. Qabul qilgich bir belgini boshqasidan ajratishni boshlagach, ramkaning boshlang'ich chegaralarini boshqa maxsus belgi bilan belgilashingiz mumkin. Odatda, bu maqsadlar uchun ramziy protokollarda STX belgisi (Start of TeXt, ASCII 0000010) ishlatiladi. Boshqa bir belgi ramkaning oxirini belgilaydi-ETX (matnning oxiri, ASCII 0000011).
Biroq, ramkaning boshi va oxirini ta'kidlashning bunday oddiy usuli faqat ramkada STX va ETX belgilar bo'lmasa yaxshi ishladi. Kompyuterga alfavit-raqamli terminallarni ulashda bunday vazifa haqiqatdan ham paydo bo'lmadi. Shunga qaramay, sinxron belgilar yo'naltirilgan protokollar keyinchalik kompyuterni kompyuter bilan bog'lash uchun ishlatila boshlandi va bu holda, masalan, dastur kompyuterlar o'rtasida uzatilsa, ramka ichidagi ma'lumotlar har qanday bo'lishi mumkin. Ushbu turdagi eng mashhur protokol IBM BSC protokoli edi. U ikki rejimda ishladi - shaffof, unda ramka ichidagi ba'zi maxsus belgilar taqiqlangan va shaffof bo'lib, unda har qanday ramzning ramkasida, shu jumladan, ETX ichida uzatishga ruxsat berilgan. Shaffoflik STX va ETX boshqaruv belgilaridan oldin har doim DLE (Data Link Escape) belgisini kiritganligi sababli erishildi. Ushbu to’ldirish belgilar Staffing (narsa-buyum, oʻrin tutuvchi) belgilar deb ataladi. Va agar ramka ma'lumotlar sohasida DLE ETX ketma-ketligi mavjud bo'lsa, transmitter DLE belgisini ikki barobarga oshirdi, ya'ni dle DLE ETX ketma-ketligini yaratdi. Qabul qiluvchi ikkita DLE DLE belgilarini ketma-ket uchratib, har doim birinchisini o'chirib tashladi, ammo qolgan DLE-ni qochish ketma-ketligining boshlanishi deb hisoblamadi, ya'ni qolgan DLE ETX belgilari oddiygina foydalanuvchi ma'lumotlari deb hisoblangan.
Bitga asoslangan protokollar
Har bir ramkaning boshida va oxirida qo'shimcha DLE belgilar bilan birga bir juft belgilarga bo'lgan ehtiyoj ramziy yo'naltirilgan uzatish ikkilik ma'lumotlarni uzatish uchun samarali emasligini anglatadi, chunki ramka ma'lumotlar maydoniga juda ko'p ortiqcha ma'lumotlarni kiritish kerak. Bundan tashqari, turli xil kodlashlar uchun boshqaruv belgilarining formati farq qiladi, masalan, ASCII kodida SYN belgisi 0010110 va EBCDIC kodida - 00110010. Shunday qilib, bu usul faqat ma'lum bir kodlash turi bilan qabul qilinadi, hatto ramka faqat ikkilik ma'lumotlarni o'z ichiga olgan bo'lsa ham. Ushbu muammolarni bartaraf etish uchun bugungi kunda deyarli har doim bitga yo'naltirilgan transmissiya deb ataladigan universal usul qo'llaniladi. Ushbu usul endi ikkilik va ramziy ma'lumotlarni uzatishda ishlatiladi.
Shakl bo'yicha. 2.22 3 turli bit yo'naltirilgan uzatish sxemalarini ko'rsatadi. Ular har bir ramkaning boshlanishini va oxirini belgilash usulida farqlanadi.
a)
uzatish yo’llari
11111111
|
01111110
|
|
01111110
|
11111111
|
Boshlang’ich bayrog’i ramka tarkibi yakuniy bayrog’i
01111110
|
110110011101101111100…11
|
01111110
|
Boshlang’ich bayrog’i to’ldirish yakuniy bayrog’i
ramka tarkibi
b)
101010…10
|
10101011
|
|
|
|
|
Preambula
|
kadrning boshlang’ich
chegarasi
|
Boshlang’ich belgilanish
|
длина в
байтах
поля данних
|
поле данний
|
Yakuniy belgilanish
|
c)
preambula
|
JK0JK000
|
|
JK1JK111
|
kadrning kadrning kadrning
boshlang’ich tarkibi yakuniy
chegarasi chegarasi
boshlang’ich chegaraning Manchestr kodi
1 0 J K 0 J K 0 0 0
Do'stlaringiz bilan baham: |
