Ўйланиб уйлан, уйланиб ўйлан Тошкент 2010

– Албатта, ўзимни севаман
(«айрим жиҳатларимни 
айтмаганда», – деб ноз ҳам қилиб қўйишади), 
ҳурмат 
қиламан ва қадрлайман!
Кейин айримлар ўзларининг доноликларини ҳам бил-
дириб қўйишади: «Ўзини ҳурмат қилган одам бошқаларни 
ҳурмат қилади!»
Кимдир Маҳтумқули билан шахсан таниш эканли
-
гини намойиш этади: «Ўз қадрини билмаган, ўзганинг 
қадрини на билсин?..»
Ишқилиб, ҳар бир одам ўзини севади, ҳурмат 
қилади ва қадрлайди,.. аниқроғи, шундай деб ҳисоб-

---

78
лайди,.. ундан ҳам аниқроғи, шундай деб ўзини-ўзи 
алдайди.
Тўғрисини айтганда, одамнинг ўзига бўлган муноса
-
бати мавзуси яна қанчадан-қанча илмий изланишлар 
мавзусига айланиш навбатини кутиб турибди. Лекин, 
номзодлик ва докторлик диссертациялари ёзилгунча 
кутишни истамаган одам 
жуда оддий саволлар усти
-
да ўйланиб кўриши мумкин.
«Шу қизга уйланмасам (шу йигитга тегмасам), 
ўламан, менга ҳаётнинг кераги йўқ», дейдиганлар тўғри-
сида эшитгансиз, албатта...
Ишқ-муҳаббат можаролари туфайли ўз ҳаётидан 
воз кечганлар ҳам йўқ эмас. Хўш, 
шундай одамлар 
ўзини севадими ёки ўз ҳаётини қадрлайдими?...
Яна бир савол.
Яқин одамларимиз ҳақида қайғу-
ришда тенгимиз йўқ. Фарзандимиз ёки кекса ота-она-
миз учун барча зарур шароитларни яратишга ҳаракат 
қиламиз. 
Лекин ҳақиқатан ҳам ўзи тўғрисида қай­
ғурадиган, ўз қадрига етадиган одамларга хос 
бўлган хатти­ҳаракатлар сиз учун ҳам одатга айлан
-
ганми? 
Масалан, улар:
– вақтида овқатланадилар;
– вақтида дам оладилар;
– биринчи навбатда шахсан ўзларига зарур бўлган 
нарсаларни сотиб оладилар;
– ўз соғлиқларига жиддий эътибор берадилар (ба-
дантарбия билан шуғулланадилар, ҳар йили шифокор 
кўригидан ўтадилар);

---

79
– байрам ёки тўй муносабати билан эмас, балки 
шунчаки ўзларига «совғалар қилиб турадилар»;
– оила юмушларининг барини ўз елкаларига 
кўтариб олмай балки бошқа оила аъзоларига ҳам 
тақсимлаб беришга тортинмайдилар.
Ниҳоят,