Jahon adabiyotining bestselleri markus zusak

42-SAHIFA
“Bu kecha dadam yonimga tushdi. U akkordeonni ham olib kelib, odatda Maks o‘tiradigan joyga yaqinroq yerda o'tirdi. U musiqa chalganida ko'pincha uning barmoqlariga va yuziga tikilib o'tiraman. Akkordeon yengil nafas olib chiqaradi. Otamning yonoqlaridagi chiziqlar xuddi chizib qo'yilganga o'xshaydi, neg adir ulami ko'rib yig‘lagim keladi. Yo‘q, qayg‘11 va faxrdan emas. Men shunchaki ularning harakatlanishi va o'zgarishini yaxshi ko'raman. Ba’zan otamning o‘zi bir akkordeon deb o'ylab qolaman. Umenga qarab, jilmaygañida, nafas olganida, undan taralayotgan notalami eshitaman”.

Yozuvchilikning o‘n birinchi kechasida Myunxen yana bombardi- mon qilindi.
Lizel bu paytda yerto‘lada uxlab yotar, na radioning kukulagan ovozini va na sirenani eshitardi.
Hans uning oldiga tushganda, u kitobini bag‘riga bosib chuqur uyquga cho‘mgancha uxlab yotardi.
— Yur, Lizel.
U “Kitob o‘g‘risi” va boshqa barcha kitoblarmi olgach, birgalashib Frau Xolsapfelning oldiga ketishdi.