Iudaizm- mustaqil diniy tizim Masihiylik ta’limoti sharqning falsafiy tafakkuri mahsuli sifatida

Masihiylik ta’limoti sharqning falsafiy tafakkuri mahsuli sifatida.

Masihiylikning asosiy e'tiqodi 1 Korinfliklarga 15:1-4 da qisqa bayon qilingan. Iso bizning gunohlarimiz uchun ơldi, dafn qilindi, ơlikdan qayta tirildi, va Uni imon bilan qabul qiladiganlarning barchasiga bu bilan najot beradi. Barcha boshqa e'tiqodlar orasida ơziga xos bơlib, Masihiylik diniy amaliyotlardan kơra, kơproq munosabat borasidadir. “Biron narsani qilish yoki qilmaslik borasidagi yơriq va ogohlar”ga yopishishning ơrniga, Masihiyning maqsadi Xudo bilan yaqin qadam tashlashni ishlab chiqishdan iborat. Bu aloqa Iso Masih ishlari va Muqaddas Ruh xizmati tufayli imkon bơladi. Ushbu asosiy e'tiqodlarga boğliq bơlmagan holda, Masihiylik nimaligini kơrsatuvchi va Masihiylik nimaga e'tiqod qilishini kơrsatuvchi mavjud bơlgan yoki kamida bơlishi kerak kơplab boshqa narsalar mavjud. Masihiylar Injil ruh bilan suğorilgan, “Xudo-nafas purkagan” Xudoning Kalomi ekanligiga va uning ta'limoti barcha imon va amaliyotning barcha masalalari bơyicha yakuniy hokimiyatdir. (2 Timơtiy 3:16; 2 Butrus 1:20-21). Masihiylar uch odamda – Ota, Ơğil (Iso Masih) va Muqaddas Ruhda mavjud bơlgan yagona Xudoga imon keltiradilar. Masihiylar insoniyat maxsus va atayin Xudo bilan aloqa qilsin deb yaratilganiga, biroq barcha odamlarni gunoh Xudodan ajratishiga ishonadilar. (Rimliklarga 3:23; 5:12). Masihiylik Iso Masih bu erda qadam tashlagani, tơliq Xudo va shu bilan tơliq inson qiyofasida qadam tashlaganidan (Filippinliklarga 2:6-11), va xochda halok bơlganidan ta'limot beradi. Masihiylar Uning ơlimidan keyin, Masih dafn qilingani, U na qayta tirilgani va endi Otaning ơng qơlida imonlilar uchun abadul abadga dallollik qilib yashayotganiga ishonadilar (Ibroniylarga 7:25). Masihiylik Isoning xochdagi ơlimi barcha odamlar qarzdor bơlgan gunoh qarzini butunlay tơlab berish uchun etarliligiga va Xudo va inson ơrtasidagi buzilgan aloqani buning tiklashini e'lon qiladi Masihiylik ơlimdan keyin jannatga kirish uchun najot topish va mukofotlanish uchun ta'limot beradi, imoningizni Masihning xochdagi chala qolgan ishini yakunlashga tơliq tikshingiz shart. Agar Masih ơrnimizga xochda ơlganligi va gunohlarimiz uchun tơlov tơlaganiga, hamda qayta tirilganiga ishonsak, unda biz najot topamiz. Najotga erishish uchun kimsa qila oladigan hech narsa yơq. Biz ơzimizcha Xudoga xush yoqishimiz uchun “etarlicha yaxshi” bơla olmaymiz, chunki biz barchamiz gunohkorlarmiz (Ishayo 53:6; 64:6-7). Qilinishi kerak boshqa hech narsa yơq, chunki Masih barcha ishni qilib qơygan! U xochda bơlganida, Iso aytdiki, “ yakunlandi” ( hanno 19:30), bu tơlov ishi yakunlanganligini anglatadi.Masihiylikka kơra, najot eski gunoh tabiatidan ozod bơlish va Xudo bilan tơğri munosabatni ơrnatish ozodligidir. Biz qaerdaki, bir vaqtlar gunoh quliga aylangan bơlsak, endi bơlsa Masih qulidirmiz (Rimliklarga 6:15-22). Ushbu zaminda imonlilar ơz gunohkor tanalari bilan ne qadar yashar ekan, ular gunoh bilan muttasil jangga kiradilar. Lekin, Masihiylar Xudoning Kalomini ơz hayotlariga singdirish va ơrganish bilan va Muqaddas Ruh tomonidan boshqarilish bilan- ya'ni, ơzlarini kundalik sharoitlarda Muqaddas boshqaruviga topshirish bilan gunohga qarshi kurashishda ğolib keladilar. Shunday qilib, kơplab diniy tizimlar ma'lum narsalarni qilish qilmasliklarini talab etgan bir vaqtda, Masihiylik gunohlarimiz uchun tơlov sifatida xochda ơlganiga va qayta tirilganiga ishonish borasidadir. Gunoh qarzdorligimiz tơlandi va biz Xudo bilan aloqaga kirisha olamiz. Ơzimizning gunoh tabiatimiz ustidan ğalaba qila olamiz va Xudo bilan aloqada va bơysunishda qadam tashlay olamiz.