2-jadval. Jamiyatni modernizasiyalashning konseptual modellari
Model nomi
Mohiyati va vazifalari
Klassik
Bu model G‘arbiy Yevropa, Amerika va Avstraliyada keng qo‘llanilgan. Uning
evolyutsiyasida o‘z aksini topgan mustamlakachilik davri erkin tadbirkorligi, protestant
etikasi, burjuaziya inqiloblari va diniy urushlar hamda iqtisodiy, ijtimoiy, huquqiy,
siyosiy, madaniy omillarning bir-biriga mos holda yetishishi asos qilib olingan.
An’anaviy
Hozirgi kunda ushbu model ishlashi jarayonida eski an’analarni saqlab qolishga
urinish va turg‘unlik holati ko‘zga tashlanadi. Shuning uchun an’anaviy modelda siyosiy
islohotlar sekinlik bilan davom etadi.
Noan’anaviy
1980 yildan noan’anaviy modelga o‘tgan Xitoy, 90-yillarda «Osiyo yo‘lbarslari»
nomini olgan Janubi-sharqiy Osiyo mamlakatlari iqtisodiy jihatdan yuksaldi. Ular G‘arb
va Sharq qadriyatlarini uyg‘unlashtirib, G‘arb texnologiyalariga ko‘proq ishonch
bildirishdi. Modernizasiya jarayonini esa davlatning o‘zi boshqardi.
Ildamlovchi
(Skandinaviya)
Bu modelning ildizida iqtisodiy va siyosiy hayotni birga qurish orqali ildam
rivojlanish g‘oyasi yotadi. Biroq iqtisodiy-siyosiy tuzilmalar va jamiyat siyosiy tizimi
funksiyalari qo‘shib olib borilganda, boshqaruvda qiyinchilik tug‘iladi.
Kechikuvchi
(G‘arb)
XVIII-XIX asrlarda Ispaniya, Portugaliya, Braziliyada boshlangan modernizasiyalash
davrida huquqiy davlat qurilmagan, fuqarolik jamiyati institutlari shakllanmagan, bozor
iqtisodi mexanizmlari yaratilmagan edi. Shu bois, hozirga qadar avtoritar hokimiyat va
yashirin byurokratiya siyosiy islohotlarni amalga oshirishga to‘sqinlik qiladi.
Kechikuvchi
(Sharq)
Yaponiya modernizatsiya jarayoni boshlanguncha iqtisodiy va texnologik jihatdan
oqsagan edi. 1868 yilda Meydzi inqilobi davrida «Yapon ruhiyati va G‘arb texnikasi»
shiori o‘rtaga tashlandi, unga to‘liq amal qilindi. Buning natijasida mamlakat iqtisodiy
yuksalishga erishdi.
Quvib boruvchi
Sobiq sovetlar ittifoqi, Hindiston, Argentina, Meksika kabi davlatlar Amerikaga yetib
olish va uni ortda qoldirish uchun shu modelni o‘ylab topishdi. Ammo texnikani
boshqaruvchi yetuk kadrlar, fan-innovasion iqtisod tuzilmalari ishlamagani sababli, bu
davlatlar ijtimoiy-siyosiy muammolarning qurshovidan chiqa olmadi. Buyuk Britaniya
mustamlakasi ta’sirida yashagan Hindiston davlatigina rivojlanishdan to‘xtamadi.
Jadallashgan
Janubi-sharqiy Osiyo davlatlari (Janubiy Koreya, Singapur, Tailand, Malayziya va
b.q.), Fors ko‘rfazi (Saudiya Arabistoni, Oman, Qatar, Bahrayn, Birlashgan Arab
Amirliklari) va Janubiy Amerika (Chili)da jadallashgan model qo‘llandi. Uning farqli
jihati shundki, iqtisodiy va siyosiy tizimdagi islohotlardan manfaatdor bo‘lgan davlat
tinchlik, tartibni saqlash va jamiyatdagi muammolarni hal etishni o‘zining zimmasiga
oladi. Bu modelda jamiyatning iqtisodiy sohasiga ko‘proq e’tibor qaratiladi. Ishlab
chiqarishning o‘sishi, eksport salohiyatining oshishi, ko‘plab xorijiy investisiyaning jalb
qilinishi kuchayib, aholining iqtisodiy va siyosiy saviyasi ko‘tariladi.
Ilmiy tahlilimizga ko‘ra, «amerika modeli»da erkin bozor munosabatlari yetakchilik qilsa, «yapon
modeli» va «fransuz modeli»da xo‘jalik faoliyatini tashkil qilishda davlat ishtiroki yuqori, «nemis modeli»
va «shved modeli»da ijtimoiy yo‘nalish, «Polsha modeli»da «falaj terapiya» (shok holati) orqali bozor
iqtisodiga o‘tish ustunlik qiladi. Modernizasiya paradigmasi (andozasi) doirasida ko‘pdan-ko‘p nazariy-
metodologik va xususiy fanlarga asoslangan yondashuvlar yaratilgan. Sharq mamlakatlari yangicha
modellarni “kashf” etganidan keyin ularda G‘arb turmush tarzini majburiy qabul qilish emas, balki
uyg‘unlashgan jamiyatni qurish imkoni vujudga keldi.
Modernizasiyalash jarayonida quyidagi bosqichlar bosib o‘tiladi (3-jadval).
Do'stlaringiz bilan baham: |