Исо жабборов буюк хоразмшоҳлар

нам уналари — м онум ен тал б а д и и й оби дал ар , турли
х и л даги ам ал и й б е за к м аҳ су л о т л а р и б и л а н ҳ а м -
оҳанглиги. М о ҳ и р аж додларим и з у зо қ тарих давом и да
б у н ёд этган аж о й и б оби дал ар н и н г кўпчилиги ш у к ун -
гача ети бгин а қ ол м ай , уларн и нг иш лаб чиқариш ан ъ а­
налари авл оддан -авлодга ўти б и стеъдодли усталар т о ­
м он и дан р и вож л ан и б келган.
А срлар ош а бизгача ети б келган барча к агта-кичик
тарихий оби далар, м еъм ори й ва ам алий безак санъати
н ам уналари хор азм л и к л ар н и н г с о ц и а л -и қ т и с о д и й ва
м аиш и й тур м уш и н и н г, м аданияти ва м аънавиятининг
таркибий қисм и си ф ати да маҳаллий а ҳ о л и н и н г ўзига
хос хусусиятлари н и м уж ассам лаш тирган. С ан ъатн ин г
қайси би р со ҳ а си н и олм ан г — бади и я т ва ш еъриятида,
аш уласи ва рақсида, тар ихи й о б и д а ё бади и й ам алий
санъат асарлари н ин г барч асида у з о қ асрлар ш аклланиб
келган н аф осатли Х оразм руҳи сак данган . А лбатта у зо қ
ўтм иш дан бизгача ети б келган хўж алик ва қурилиш
анъаналари, бади ият ва санъат соҳалари ўзи н и н г м оҳия-
ти н и ва я рати ш услуби ни асосан сакдаб қолган бўлсада,
м азмунан ва шакл ж иҳатидан давр билан ҳамоҳанг бўлиб
би р о з ўзгарган. Бун и, ай н и қ са, Т упроққалъа ва Қ ўй -
қирилганқалъа оби далари даги топ и лм алар и да, К ўҳна
Урганч ва Х и ван ин г ҳар би р им орати тош и да, ҳовли
эш и ги да, уй безаги да, к и й и м -к еч аги да, од д и й м аиш ий
бую м лар ва хаш ам атли м еъм орч или к и н ш оотл ар и да

---

кўриш м ум кин. Ш у м ун осабат би лан мен истеъдодли