Jismoniy kapital – ishga qo‘shilgan, ishlab chiqarish vositasi turidagi ishlab turgan daromad manbai. Asosiy va aylanma kapitalni farqlaydilar.
Jismoniy kapital – tovarlar ishlab chiqarish va xizmatlar ko‘rsatish uchun ishlatiladigan mashinalar, uskunalar, inshootlar hamda xom-ashyo, ya’ni fabrikatlar va tayyor mahsulotlarning zaxiralaridir.
Insoniy kapital – insonning zamonaviy qobiliyatlari va ta’lim olish hamda amaliy faoliyati jarayonida olgan amaliy ko‘nikmalari shaklidagi kapitaldir.
Insoniy kapital – iqtisodiyot fanida – odamlarning ishlab chiqarish jarayonida qatnasha olish qobiliyatidir.
Iqtisodiy jarayonlarni tahlil qilishga qulay bo‘lishi uchun mehnatning ichida ishlab chiqarish omillarining yana bir ko‘rinishi tadbirkorlikni ajratadilar. Bu so‘z bilan quyidagi fazilat va xususiyatlar:
- iste’molchilarga qanday tovarlar kerakligi, eng katta foyda olishga erishish uchun mavjud bo‘lgan tovarlarni ishlab chiqarishning qaysi texnologiyalarini joriy qilsa, arzishini to‘g‘ri baholay olish;
- yangi tijorat loyihasiga sarflangan o‘z jamg‘armalarining yo‘qotilishi mumkinligi xavfi (tavakkali)ni bu loyihani amalga oshirish uchun ketgan kuch va vaqtning o‘z-o‘zini oqlamasligini o‘ziga olishga tayyorlik;
- jamiyatga zarur bo‘lgan ne’matlarni yaratish uchun ishlab chiqarishning boshqa omillaridan foydalanishi muvofiq-lashtirilishini bilish kabi xislatlarga ega bo‘lgan odamlarning jamiyatga ko‘rsatishga qobil bo‘lgan xizmatlarini ataydilar.
Ishlab chiqarish omillarini tasniflashning turli xillari mavjud. O‘z ichiga mehnat yer va kapitalni olgan tasnif turi uch bo‘g‘imli tizim bo‘lib, u fanda an’anaviy hisoblanib, ikki asr davomida shakllangan. Tadqiqotlarning maqsadlaridan kelib chiqib olimlar:
- texnologoya;
- axborot;
- ekologiya kabi qo‘shimcha omillarni ham ushbu rejimga kiritadilar.
Ishlab chiqarish omillaridan foydalanganlik uchun to‘lovlar:
«Yer» – renta.
«Mehnat» – ish haqi.
«Kapital» – foiz.
«Tadbirkorlik» – foyda.
Ishlab chiqarishda omillarning o‘zaro harakati natijasida mahsulot, ne’mat yaratiladi. Uni turli darajalarda hisoblash va turli xil ko‘rsatkichlar bilan belgilash mumkin:
Mahsulot – firma, tarmoq miqyosidagi ishlab chiqarish jarayonida yaratiladigan moddiy ashyoviy mahsulot.
Tovarlar – ishlab chiqarilgandan so‘ng bozorga kelib tushadigan iqtisodiy mahsulot.
Ishlar – baholanishi va haq to‘lanishi kerak bo‘lgan foydali natija sifatida qaraladigan mehnat faoliyati: qurilish montaj, loyiha-konstruktorlik, ta’mirlash va boshqa ishlar.
Xizmatlar – narsalar, mahsulotlarning sifatini o‘zgartirish: yuvish, o‘rgatish, o‘qitish, tarmoqlash, axborot taqdim etish va hokazo bo‘yicha iqtisodiy faoliyat.
Butun mamlakat ishlab chiqarishi barcha tarmoq firmalarining bir yil davomida yaratgan ne’matlari yig‘indisi sifatida taqdim etiladigan iqtisodiy mahsulotni «jamiyatning yig‘ilgan mahsuloti» deb atash qabul qilingan.
Do'stlaringiz bilan baham: |