Iqtisod va servis

3-§. Narxning mazmuni va uning vazifalari
Tovarlar qiymati va ularning nafliligi o'zlarining namoyon bo'lishini narxda topadi. Amaliy hayotda qiymat tovar ishlab chiqaruvchilarni, naflilik esa iste'molchilarni rag'batlantiruvchi, ularni harakatga keltiruvchi kuch sifatida amal qiladi.
Tovarning bir-biriga qarama-qarshi bo'lgan, lekin doim bir-birini taqozo etadigan, birisiz ikkinchisi bo'lmaydigan ikki xususiyatga, ya'ni ma'lum bir naflilikka (iste'mol qiymatiga) va qiymatga ega ekanligi, tovar yoki xizmat shu ikki xususiyat birligidan iborat ekanligi o'quvchiga oldingi mavzulardan ma'lumdir.
U yerda biz tovarning qiymati har qanday sarflarni emas, balki mavjud sharoitda shu tovarni ijtimoiy zaruriy miqdorda va sifatda ishlab chiqarish uchun zarur bo'lgan ijtimoiy zaruriy sarflarni ifoda etishini aytib o'tgan edi. Baholar mazmunini aniqlashda tovardagi mana shu ikki xil xususiyatning birligini, bunda iste'mol qiymat (naflilik) qiymatni o'zida olib yuruvchi moddiy asos ekanligini to'g'ri hisobga olmaslik natijasida narx mazmuni turli olimlar oqimlar tomonidan turlicha aniqlanmoqda va unga turlicha ta'rif berilmoqda.
Buning ustiga narxning darajasiga (uning baland yoki past bo'lishiga), uning o'zgarishiga turli xil omillar ta'sir qiladiki, bu ham masalani to'g'ri tushunishni bir oz chigallashtiradi.
Masalan, klassik siyosiy iqtisod maktabi vakillari g'oyalarida hamda siyosiy iqtisod darsliklarida narxning asosini qiymat tashkil qiladi deyilgan bo'lsa, marjinalizm yo'nalishidagi va hozirgi davrdagi P. Samuelson, Makkonell va S. Bryularning «Ekonomiks» darsliklarida tovar narxining asosini uning nafliligi tashkil qiladi deyiladi. Bunda keyingi qo'shilgan tovar nafligiga alohida e'tibor beriladi.
Uchinchi guruh olimlar esa narx talab va taklif asosida tashkil topadi deyishadi. Ularning har biri o'zlaricha turli isbotlar topib, o'z g'oyalarini isbotlashga harakat qiladilar.
Alohida tovarlarga qilingan mehnat sarflari turlicha bo'lib, ulardan ayrimlari doimiy mehnat sarfi sifatida to'la tan olinsa, boshqasi qisman tan olinadi, uchinchisi esa umuman tan olinmasligi mumkin. Bundan ko'rinib turibdiki, bozordagi mavjud narxlarga mehnat sarflari yoki qiymatning aynan o'zi deb qarash noto'g'ridir. Chunki unga mehnat sarfidan boshqa omillar ham ta'sir qilib, natijada narx qiymatdan past yoki yuqori bo'lishi mumkin.
Jumladan, o'zgarib turuvchi talab va taklif ta'siri ostida biror tovarning bozor narxi tebranib, uning qiymatidan u yoki bu tomonga farqlanishi mumkin. Raqobat ham qiymat narx nisbatiga xuddi talab va taklif kabi ta'sir ko'rsatadi. Bu yerda shuni ta'kidlash lozimki, xaridor u yoki bu tovarni sotib olishda, nafaqat uning qancha turishini, balki mazkur tovarning iste'mol xususiyatlari o'zining ehtiyoji va didiga qanchalik mos kelishini, ya'ni uning nafliligini ham hisobga oladi.
Tovarning xarid qilinishi uning alohida olingan bir kishi uchun emas, balki jamiyat uchun nafliligini va shu bilan birga ijtimoiy qiymatini ham tan olishni bildiradi. Shu sababli, «ijtimoiy iste'mol qiymat» tushunchasining o'zi biror tovar (xizmat) ning jamiyat uchun nafliligi, qadr-qiymatga egaligini ko'rsatadi. Shu mulohazalardan kelib chiqib aytish mumkinki, narx o'zida faqatgina naflilik yoki sarflarning birini emas, balki har ikkalasiping bir vaqtda mavjudligini va ularning ma'lum miqdorini pul ko'rinishda ifoda etadi.
Tovardagi ikki xususiyati birdaniga tan olinmasa, u pulda ifodalanmasa oldi-sotdi sodir bo'lmaydi. Chunki tovarning qiymati tomonida sotuvchining manfaati, nafliligi (iste'mol qiymati) tomonida esa xaridorning manfaati yotadi. Tovar egasi o'z tovari uchun ketgan sarflarni qoplab, ma'lum darajada, iloji boricha ko'proq foyda olishni ta'minlashi mumkin bo'lgan darajada qiymatni pul shaklida o'zgartirishga intilsa, xaridor iloji boricha sarf qilayotgan pulining har bir birligiga ko'proq naflikka (iste'mol qiymatiga) ega bo'lishga harakat qiladi. Ularning manfaatlari to'g'ri kelgan nuqtada, darajada narx o'rnatilib, tovar pul almashuvi, oldi-sotdi sodir bo'ladi.
Bu holatni yaxshiroq tasavvur qilish uchun biz quyida) chizmaga e'tiborni jalb etamiz. Bu chizmadan tovarning narxi ma'lum bir iqtisodiy jarayonni ifoda etuvchi mustaqil ilmiy tushuncha ekanligi tovarning ikki xususiyatiga asoslanishini, ular bilan chambarchas bog'liqlikda o'zgarishini ko'rish mumkin. Unda tashqari, hozirgacha real hayotda turli-tuman tovarlar va xizmatlar nafliligini, ularning o'zgarishini bir ko'rsatkichga keltirib hisoblashning pul ko'rinishidan boshqa o'lchami iqtisodiy fanlarda topilgan emas.
Bulardan xulosa qilib aytish mumkinki, narx — real bozor iqtisodiyoti sharoitida tovar va xizmatlarning ijtimoiy qiymati va ijtimoiy nafliliginipg puldagi ifodasidir.
Bu yerda shuni yana bir bor ta'kidlash joizki, narhi alohida olingan ishlab chiqaruvchilarning individual sarflari emas yoki alohida olingan individual shaxslarning psixslogik jihatdan naflilikka bergan bahosi ham emas, balk jamiyat tomonidan tan olingan ijtimoiy sarflar va jamiya uchun zarur bo'lgan miqdorda va sifatda yaratilgan va tan olingan ijtimoiy naflilik (iste'mol qiymat) o'z ifodasini topadi. Tovarlar va xizmatlar uchun qilingan ijtimoiy sarflarning asosli ravishda o'sishi yoki tovar va xizmatdagi sifat ko'rsatkichlarining o'sishi ushbu tovar narxining oshishiga olib keladi.
Masalan, mashinalarda ot kuchining oshishi, salonlarida, boshqaruv va tezligida bo'lgan o'zgarishlar uning narxining oshishiga sabab bo'ladi. Chunki shu o'zgarishlar bilan bir vaqtda unga sarflangan harajatlar ham oshgan bo'ladi. Bunday ikki tomonlama o'zgarishlar natijasida narxlarning o'zgarishi xamma tovarlar va xizmatlarga xosdir. Narx tovar va xizmatlardagi ikki xususiyatning puldagi ifodasi sifatida, ularning o'zgarishi natijasida o'zgaradi.
Uning uchun real hayotda turli tovarlar va xizmatlardagi ikki xil xususiyat o'zgarishlari ularning hajmini hisoblashda ikki xil narxda hisobga olinadi.
Narxning mazmunini to'laroq tushunish, uning darajasiga ta'sir etuvchi omillarni bilish muxim ahamiyatga egadir. Bulardan asosiylari:
Qiymat yoki ishlab chiqarish sarflari; tovarning naflilik darajasi; mazkur tovarga talab va taklif nisbati; raqobat holati, davlatning iqtisodiy siyosati va h. k. Bu omillar ichida tovar qiymati va nafliligi uning narxini belgilovchi asos bo'lib xizmat qiladi.
Boshqa omillar esa narxning ijtimoiy qiymat bilan ijtimoiy naflilik miqdori atrofida goh birinchisining, goh ikkinchisining foydasiga tebranishiga sabab bo'ladi. Masalan, talab va taklif nisbatini olaylik. Agar tovarlarning ayrim turiga talab taklifga nisbatan baland bo'lsa, ijtimoiy qiymat o'zgarmagan holda narxning darajasi nisbatan oshiq bo'ladi, yoki aksiicha taklif talabga nisbatan ko'proq bo'lsa, ijtimoiy qiymat o'zgarmagan holda narxning darajasi unga nisbatan past bo'ladi.
Narx darajasiga boshqa omillarning ta'siriga alohida to'xtalmasa ham bo'ladi. Chunki soliq miqdori qancha ko'p bo'lsa, narx darajasi shuncha yuqori bo'lishi hammaga ayondir.
Narxning iqtisodiy mazmuni uning vazifalari ko'rib chiqilganda yanada yaqqol namoyon bo'ladi.

2.2 dsnjfnoanofnsodn

Jahon iqtisodiyotini iqtisodiy faoliyatda ajratish va ular orasidagi asosiy iqtisodiy munosabatlarning ajralishi nafaqat ayrim mamlakatlarning rivojlanish tendentsiyalarini tahlil qilishga, balki ularni o'zlari orasida taqqoslashga imkon beradi. Biroq, butun dunyoda iqtisodiy rivojlanish nuqtai nazaridan juda farq qiladigan 200 ga yaqin mamlakat. Va tasniflash bilimlari o'zaro o'rganish va iqtisodiy rivojlanish tajribasini almashish uchun juda muhimdir.
Iqtisodiy rivojlangan davlatlar, Xalqaro valyuta fondi davlatlar: 1. XXI asr boshlarida, Avstraliya, Avstriya, Kipr, Kipr, Kipr, Kipr, Kipr, Kipr, Kipr, Kipr tili , Finlyandiya, Germaniya, Gretsiya, Islandiya, Irlandiya, Isroil, Italiya, Yaponiya, Janubiy Koreya, Lyuksemburg, Slovakiya, Sloveriya, Shveytsariya ,.
2. Andorra, Bermuda, Voja orollari, Vatikan, Gonkong, Tayvan, Lixtenshteyn, Monako va San-Marino ham ko'proq rivojlangan davlatlar guruhiga kiritilgan.
Rivojlangan mamlakatlarning asosiy belgilari orasida quyidagilarni ajratish tavsiya etiladi:
5. Rivojlangan davlatlar iqtisodiyoti jahon iqtisodiyoti va tashqi savdo rejimining liberal tashkiloti ochiqligi bilan ajralib turadi. Global ishlab chiqarishda etakchilik, jahon savdosi, xalqaro kapitali, Xalqaro pul va hisob-kitob munosabatlaridagi etakchi rolini belgilaydi. Xalqaro mehnat migratsiyasi sohasida rivojlangan davlatlar qabul qiluvchi tomon sifatida ishlaydi.
O'tish davri iqtisodiyoti bo'lgan mamlakatlar
O'tish davridagi iqtisodiyot mamlakatlariga odatda Markaziy va Sharqiy Evropa va sobiq SSSR o'z ichiga, bozor iqtisodiyotiga, shuningdek, Mo'g'uliston, Xitoy va Vetnam. O'tmish xo'jaligi iqtisodiyoti bo'lgan mamlakatlar soni bo'yicha siyosiy ahamiyatga ega bo'lgan mamlakatlarda, odatda, boshqa guruhlar bilan bog'liq bo'lgan Rossiya (dunyo yalpi ichki mahsulotining 2 foizi va 1% eksport) hisoblanadi. Bir marta markaziy va Sharqiy Evropa mamlakatlarining Sotsialistik lageriga, shuningdek sobiq "Rubl zonalari" mamlakatlari deb nomlangan sobiq SSSR sotuvchisi bo'lgan alohida guruh.
O'tish davri iqtisodiyoti bo'lgan mamlakatlar quyidagilardan iborat:
1. Markaziy va Sharqiy Evropaning sobiq sotsialistik mamlakatlari: Albaniya, Bolgariya, Vengriya, Polsha, Slovakiya, Slovakiya, Slovakiya, Xorvatiya, Xorja, Serbiya Respublikasining vorislari Chernogoriya;
2. Sobiq Sovet respublikalari - Hozir MDH mamlakatlari: Ozarbayjon, Armaniston, Belorusiya, Gruziya, Qozog'iston, Qirg'iziston, Tojikiston, O'zbekiston, Ukraina;
3. Sobiq Boltiqbo'yi respublikalari: Latviya, Litva, Estoniya.
Tasniflashuv ayniqsa qiyin, chunki kapitalizm qurilganligi sababli, XXR, XXR Kommunistik partiya rahbarligi (KNN) rahbarligida yuzaga keladi. Xitoy iqtisodiyoti rejalashtirilgan sotsialistik iqtisodiyotning simbiozini va bepul tadbirkorlikni anglatadi. Xalqaro valyuta jamg'armasi (XVJ) Xitoy va Hindistonni rivojlantirish, Osiyo mamlakatlarini rivojlantirishga tegishli.
Markaziy va Sharqiy Evropa, Boltiqbo'yi mamlakatlari va ba'zi Bolqon mamlakatlari uchun bu ijtimoiy-iqtisodiy rivojlanishning dastlabki darajasi bilan ajralib turadi; radikal va muvaffaqiyatli islohotlar ("baxmal inqiloblari"); Evropa Ittifoqiga kirish istagi. Ushbu guruhdagi begonalar Albaniya, Bolgariya va Ruminiya. Chexiya va Sloveniya rahbarlari - Chexiya va Sloveniya.
Sobiq Sovet respublikalari, Boltiqbo'yi mamlakatlaridan tashqari 1993 yildan beri 1993 yildan beri mustaqil davlatlar Hamdo'stligiga (MDH) birlashtirildi. SSSRning qulashi sobiq respublikalar korxonalari o'rtasidagi rivojlanayotgan o'n yillik iqtisodiy aloqalarning to'xtatmasligini keltirib chiqardi. Davlat narxining bir martalik narxini bekor qilish (tovarlar va xizmatlar taqchilligi kontekstida, eng yirik eksportga yo'naltirilgan davlat korxonalarini o'z-o'zidan xususiylashtirish, parallel valyuta (AQSh dollari) va tashqi savdo faoliyatini liberallashtirish olib borildi ishlab chiqarishda keskin tomchi. Rossiyada yalpi ichki mahsulot deyarli 2 baravar kamaydi. Giperinflation yiliga 2000% yoki undan ko'pga etdi.
Milliy valyuta davomida milliy valyutada, Davlat byudjetining taqchilligi, uning asosiy massasi mutlaq qashshoqligi bo'yicha aholining o'tkir to'plami bor edi. Kapitalizmning oligarizm variantini o'rta sinf yaratmasdan shakllantirildi. "XVJ" kreditlari va boshqa xalqaro tashkilotlar "Teshiklarni zanjirband" ga yuborildi davlat byudjeti Va nazoratsiz joylashdi. Pulni cheklash yoki siqish siyosati (foiz stavkalarini oshirish siyosati (foiz stavkalarini ko'paytirish qoidalari tufayli moliyaviy barqarorlashtirish inflyatsiyani pasaytirdi, ammo jiddiy ijtimoiy yo'qotishlar (ishsizlik, ko'chki bolalar va boshqalar). "Shok terapiya" tajribasi shuni ko'rsatdiki, xususiy mulk va bozor munosabatlarining joriy etilishi samarali iqtisodiyotni yaratishning garovidir.
Agar biz "O'tish iqtisodiyoti" atamasi haqida gapiradigan bo'lsak, u sotsialistik mamlakatlar iqtisodiyotining bozorga o'zgarishlarini tavsiflash uchun ishlatiladi. Bozorga o'tish bir qator muhim o'zgarishlarni talab qildi.
1) iqtisodiyotni xususiylashtirishni va nodavlat korxonalarning rivojlanishini rag'batlantirish, xususiylashtirishni talab qiladigan iqtisodiyotning davlat tasarrufidan chiqarish;
2) mulkchilikning nodavlat mulkini rivojlantirish, shu jumladan ishlab chiqarish vositalariga xususiy mulkchilikni rivojlantirish; 3) iste'mol bozorining shakllanishi va uning tovarlarini to'ldirish.
Birinchi islohotlar dasturlari barqarorlashtirish va xususiylashtirishning setektsiyalaridan iborat edi. Pul va fiskal cheklovlar inflyatsiya va moliyaviy muvozanatni tiklash va tashqi aloqalarni erkinlashtirish, zarur raqobatni ichki bozorga olib chiqish uchun.
Iqtisodiy I. ijtimoiy xarajatlar O'tish kutilganidan yuqori bo'ldi. Uzoq vaqt davomida iqtisodiy inqiroz, yuqori darajadagi ishsizlik, ijtimoiy ta'minotning pasayishi, daromadlarning farqlanishini chuqurlashtirish va aholining farovonligining pasayishi islohotlarning birinchi natijalariga erishdi.
Turli mamlakatlarda isloh qilish amaliyoti ikkita asosiy alternativ yo'lni kamaytirish mumkin:
1) tez radikal islohotlarning yo'li ("shok terapiyasi") ko'p mamlakatlarda, shu jumladan Rossiyada. Strategiya tomonidan qarzdor davlatlar uchun XVFning 1980-yillarida tarixan tashkil etilgan. Uning xususiyatlari narxlarni, daromadlar va iqtisodiy faoliyatni liberallashtirish boshlandi. Natijada pul ta'minoti va inflyatsiyani kamaytirish orqali makroiqtisodiy barqarorlashtirishga erishildi.
Shoshilinch tizimni o'zgartirish xususiyizatsiya qilindi. Tashqi iqtisodiy faoliyatda maqsad jahon iqtisodiyotiga milliy iqtisodiyotni jalb qilish edi. "Shok terapiya" natijalari ijobiydan ko'ra juda mafiydir;
2) iqtisodiyotni bosqichma-bosqich evolyutsion o'zgarishlar Xitoyda asos sifatida olib boriladigan usullar.
1990-yillarning o'rtalaridan boshlab va yarashuv bosqichining boshlanishi bilan, o'tish davri boshlangan mamlakatlar iqtisodiy rivojlanish va bozor iqtisodiyotining yaxshi ko'rsatkichlarini namoyish etdilar. YaIM ko'rsatkichlari asta-sekin ko'tarildi. Biroq, ishsizlik darajasi yuqori bo'lib qolmoqda. O'zgarish boshlanishining har xil davrlarining turli xil boshlanish sharoitlarini hisobga olgan holda, ularning natijalari boshqacha bo'lib chiqdi. Polsha, Vengriya, Chexiya, Sloveniya, Estoniya, Slovakiya eng katta muvaffaqiyatlarga erishdi.
Markaziy va Sharqiy Evropaning (CEE) ko'p mamlakatlarida hukumatning yalpi ichki mahsulotdagi xarajatlarining ulushi katta: kamida 30-50%. Bozor islohoti jarayonida aholining turmush darajasi pasayishi va tengsizlik darajasi oshdi: aholining taxminan 1/5 qismi turmush darajasini oshirishga muvaffaq bo'ldi va qariyb 30% kambag'allarga aylandi. Bir guruhda sobiq Sovet respublikalari, hozirda MDHda birlashgan. Ularning iqtisodiyoti bozor o'zgarishlarining turli tezligini namoyish etadi.
Rivojlanayotgan davlatlar
Rivojlanayotgan mamlakatlar - Osiyo, Afrika, Lotin Amerikaning past va o'rtacha daromad bilan ajralib turadigan 132 mamlakat. Xalqaro iqtisodiyotdagi turli xil turli mamlakatlarning xilma-xilligi tufayli ular geografik xususiyatlarga va turli xil tahliliy mezonlarda tasniflash odat tusiga kiradi.
Kechagi qaramlik va mustamlaka mamlakatlari, ularning iqtisodiy va ijtimoiy taraqqiyotida va kontentdiyotsional jihatdan integratsiyalashgan atamalarini maxsus davlatlar guruhiga ajratish uchun ma'lum sabablar mavjud. Ushbu mamlakatlarda dunyo aholisining 80 foizi istiqomat qiladi va ushbu mintaqaning taqdiri doimo jahon jarayonlariga sezilarli ta'sir qiladi.
Rivojlanayotgan mamlakatlarni ajratishning eng muhim mezonlari iqtisodiy va siyosiy aloqalar tizimida, iqtisodiy rivojlanish va ijtimoiy-iqtisodiy tuzilishning xususiyatlari va xususiyatlari alohida o'rin tutadi.
Rivojlanayotgan mamlakatlarning birinchi va muhim xususiyati bu global iqtisodiyot va siyosatning o'rni hisoblanadi. Bugungi kunda ular global kapitalistik tuzumning bir qismidir va dominant iqtisodiy qonunlar va jahon iqtisodiy tendentsiyalari ta'siriga ko'proq yoki kamroq duch kelmoqdalar. Jahon iqtisodiyot dunyosida qolish, ushbu mamlakatlarda rivojlangan mamlakatlar iqtisodiyotiga iqtisodiy va siyosiy qaramlikni chuqurlashtirish tendentsiyasi davom etmoqda.
Rivojlanayotgan mamlakatlar hali ham yirik xom ashyo va yoqilg'i etkazib beruvchilar, yaqinda rivojlanayotgan mamlakatlarning G'arb yoqilg'isining g'arbiy qismida rivojlanayotgan mamlakatlarning ulushi biroz kamaydi. Xom ashyo etkazib beruvchilar, ular importga bog'liq tayyor mahsulotlarShunday qilib, bugungi kunda jahon eksportida rivojlanayotgan mamlakatlarning ulushi 30%, shu jumladan sanoat mahsulotlarini etkazib berishda 21,4% ni tashkil etadi.
Ushbu mamlakatlar guruhining TNKdan, shuningdek moliyaviy qaramlikning qaramligi. Eng ilg'or texnologiyalar bilan TNK rivojlanayotgan mamlakatlarda qo'shma korxonalar tashkil etishda o'z transportilarini yaratishda, ularning filiallarini afzal ko'rishda o'z transferiga o'tmaydi. Rivojlanayotgan mamlakatlarda, kamida 1/4 xorijiy investitsiyalar TNK to'plangan. Xususiy kapital bugungi kunda rivojlanayotgan mamlakatlarda xorijiy daromadlarning asosiy elementiga aylandi. Tegishli xorijiy investitsiyalar bugungi kunda shaxsiy manbalardan kelib chiqqan mablag'larning yarmidan ko'prog'ini tashkil etadi.
Rivojlanayotgan mamlakatlarning iqtisodiy rivojlanishi darajasi iqtisodiy orqa tomondan dunyoning eng rivojlangan qismi tomonidan ajralib turishi mumkin. Samarali kuchlarning rivojlanish darajasi, sanoat, qishloq xo'jaligi va ijtimoiy infratuzilmani texnik jihozlashning orqa tomoni bu mamlakatlarning iqtisodiyotining asosiy xususiyatlaridan biridir. Orqa tomonning eng xarakterli belgisi - bu iqtisodiyotning qishloq xo'jaligi profili va aholining qishloq xo'jaligida band bo'lgan aholining ulushi. Iqtisodiyotning sanoat-qishloq xo'jaligi profillari rivojlanayotgan mamlakatlar uchun xos emas. U faqat Lotin Amerikasining eng rivojlangan mamlakatlarida va bir necha Osiyo davlatlarida ishlab chiqilgan. Ko'plab mamlakatlar, qishloq xo'jaligi bandligi va bugungi kunda 2,5 baravar ko'p va ba'zan 10 baravar ko'p. Shu munosabat bilan ko'plab neft ishlab chiqaruvchi mamlakatlar rivojlanayotgan mamlakatlarga qaraganda rivojlanayotgan mamlakatlarga yaqinroq.
Rivojlanayotgan mamlakatlarning ijtimoiy-iqtisodiy tuzilmasining xususiyatlari iqtisodiyotning ko'payishi bilan bog'liq. Rivojlanayotgan davlatlar ishlab chiqarish shakllarining muhim to'plamiga xosdir: patriarxal-kommunal va monopoliya va kooperativga kichik. Himoyalar o'rtasidagi iqtisodiy aloqalar cheklangan. Tadqiqotlar ularning qadriyatlari va aholining turmush tarzi bilan tavsiflanadi. Patriarxal mulk qishloq xo'jaligiga xosdir. Xususiy-xususiy xavfsizlik har xil shakllarini o'z ichiga oladi va savdo, xizmat ko'rsatish sohasida mavjud.
Kapitalistik shaxslarning paydo bo'lishi bu erda o'z xususiyatlariga ega. Birinchidan, bu ko'pincha kapitalni olib chiqilgan davlatlardan olib chiqilishi va tayyorlanmagan iqtisodiyot sharoitida "anklav" xarakteriga ega.
Ikkinchidan, qaram sifatida rivojlanib borayotgan kapitalistik yo'l, ko'payishini yo'q qila olmaydi va hatto uning kengayishiga olib keladi. Uchinchidan, boshqasidan bitta mulkchilikning bir shaklini izchil rivojlantirish kuzatilmaydi. Masalan, TNC filiallari tomonidan eng ko'p vakili bo'lgan monopolistik mulki, aktsiyadorlik mol-mulkini rivojlantirishning samarasi emas, balki.
Jamiyatning ijtimoiy tuzilmasi iqtisodiyotning ko'payishini aks ettiradi. Jamoa munosabatlarida hamjamiyat turlari, fuqarolik jamiyati faqat shakllanadi. Rivojlanayotgan mamlakatlar, qashshoqlik, haddan tashqari qizarish, yuqori ishsizlik darajasi xarakterlidir.
Rivojlanayotgan mamlakatlarda davlatning iqtisodiy roli juda katta va an'anaviy funktsiyalar quyidagilarni o'z ichiga oladi: tabiiy resurslar ustidan milliy suverenitetni amalga oshirish; Davlatning ijtimoiy-iqtisodiy rivojlanish dasturlarida nazarda tutilgan loyihalarni amalga oshirish uchun undan foydalanish uchun xorijiy moliyaviy yordamni nazorat qilish; Qishloq xo'jaligi mahsulotlarini ishlab chiqarish, kooperativlarni yaratish va hk .; Milliy kadrlar tayyorlash.
Iqtisodiy rivojlanish darajasiga qarab rivojlanayotgan mamlakatlarning aholi jon boshiga YaIMning indikatori:
1) rivojlangan mamlakatlarda daromadlar bilan taqqoslanadigan ahvoli jon boshiga yuqori daromad (Bruney, Qatar, Kuvayt, BAA, Singapur);
2) Aholi jon boshiga o'rtacha yalpi ichki mahsulot ko'rsatkichlari bo'lgan naqshlar (Liviya, Urugvay, Tunis va boshqalar);
3) dunyodagi kambag'al mamlakatlar. Bu guruhga Afrika, Janubiy Osiyo va Okeaniya mamlakatlari, Lotin Amerikasining bir qator mamlakatlari kiradi.
Rivojlanayotgan mamlakatlarning yana bir tasnifi kapitalizmning uy sharoitida taraqqiyot darajasi bilan bog'liq. Shu nuqtai nazardan, rivojlanayotgan mamlakatlarning quyidagi guruhlarini ajratish mumkin:
1) Bular davlat, xorijiy va mahalliy kapital ustuvor bo'lgan davlatlardir. Davlatning iqtisodiy faoliyati davlat kapitalistik tarkibidir. Ushbu mamlakatlarda chet el kapitalining mahalliy tomoniga kiritilishi yuqori. Ushbu mamlakatlarda Meksika, Braziliya, Argentina, Urugvay, Singapur, Tayvan, Janubiy Koreya, shuningdek Osiyo-Tinch okeani mintaqasi kichik davlatlar kiradi.
2) Ikkinchi davlatlar guruhi eng katta hisoblanadi. Ularning xususiyati shundaki, bu erda kapitalizm "anklavlar" va ba'zan juda izolyatsiya qilingan. Bu guruhda Hindiston, Pokiston, Yaqin Sharq, Fors ko'rfazi, Shimoliy Osiyo (Filippin, Tailand, Indoneziya).
3) Uchinchi guruh - bu dunyoning eng kam rivojlangan davlatlari, rivojlanayotgan dunyoning aholisining qariyb 15 foizi aholisiga bo'lgan 30 ga yaqin davlat. Ularda kapitalli o'rnatish parchalar shaklida mavjud. Ushbu kapitalistik "anklavlar" asosan chet el kapitali tomonidan taqdim etiladi. Eng kam rivojlangan davlatlarning 2/3 qismi Afrikada. Prepal sektorda tabiiy munosabatlar ustunlik qiladi. Aholini ish bilan bandlikning deyarli barcha sohalari an'anaviy in'ektsiya hisoblanadi. Ularning aksariyat qismida yagona vosita rivojlanish kuchi davlatdir. Yalpi ichki mahsulotda ishlab chiqarish sanoatining ulushi 10% dan oshmaydi, bu jon boshiga yalpi ichki mahsulot 300 dollardan oshmaydi va savodxonlik darajasi kattalar aholisining 20 foizidan ko'p emas. Ushbu davlatlar faqat ichki kuchga tayanib, o'z pozitsiyasini yaxshilash imkoniyatiga ega emaslar.

XULOSA
Xulosa qilib aytganda, O’sish iqtisodiy maqsadni belgilab beradi. Umumiy mahsulotni aholiga nisbatan kengayishi ish-haqilarni o’sishiga olib keladi va shuning bilan birgalida aholining turmush darajasini ko’tarilishiga sababchi bo’ladi. Yuqori o’sish bilan rivojlanayotgan iqtisodiyot kishilar ehtiyojlarini yaxshiroq qondirishga va ijtimoiy hamda iqtisodiy muammolarni hal etishga imkoniyat yaratadi. O’z navbatida, ish haqilarni oshishi kishilarga ko’proq dam olish, shaxsiy kompyuterlarni sotib olish va oily ta’limda tahsil olish kabi imkoniyatlarni yaratib beradi. Tobora yuksalib borayotgan iqtisodiyot aholini kam ta’minlangan qatlamini ahvolini yaxshilash, san’atni rivojlantirish va atrof-muhitni himoya qilish kabi muammolarni hal etishda yordam beradi.
Mamlakatlarning iqtisodiy rivojlanishi ko’p omilli va shu bilan birga ziddiyatli jarayon hisoblanadi. Iqtisodiy rivojlanish hech qachon bir tekis, yuqorilab boruvchi chiziq bo’yicha ro’y bermaydi