Илмий-оммабоп биографик тўплам

.................................................................................................................................................. 
83 
Яратганнинг энг буюк марҳамати бўлган умрни қандай 
ўтказиш эса ҳар бир инсоннинг ўзига боғлиқдир. Кимлардир 
ўз умрини беҳуда нарсаларга сарф қилиб, маъно-мақсадсиз 
ҳаѐт кечирса, кимлардир ҳар дақиқасини азиз билиб, ўз 
умрини эл-юрт равнақи, шогирдлар камолига бағишлайди.
Мен устозим билан 2002 йилда Низомий номидаги 
Тошкент давлат педагогика университетининг “Бошланғич 
таълим методикаси” кафедрасида танишганман. Маманазар 
Эргашевичнинг бевосита раҳбарлигида у киши билан 
ҳаммуаллифликда олий таълим муассасаси талабалари учун 
“Математика ўқитиш методикаси” дарслигини ишладик. 
Устоз нафақат математика фани ўқитувчиси, шу билан бирга, 
маҳоратли педагог, талабчан ва меҳрибон устоз сифатида 
менинг педагогик фаолиятимда муҳим роль ўйнаганлар.
Бир улуғ шоиримиз устоз ҳақида қуйидаги сатрларни 
ѐзганлар: 
Донишманддан сўрдилар бир кун: 
– Оқил сен, доно сен, фикрлаб кўргин. 
Биринчи ўринга қўярсан кимни, 
Азиз отангними ѐ муаллимингни? 
– Аввал устозимга бергайман салом... 
Даврада ўтирган барча-барчани 
Ҳайратга солди бу калом. 
 “Ҳайҳот!” – дедилару ѐқа тутдилар: 
– Наҳот отангдан ҳам улуғдир ул зот? 
– Ҳа, отам жой олмиш юрак-юракдан, 
Мени туширмишлар ерга фалакдан. 
Устозим-чи, кўнглимни буриб иймонга, 
Мени кўтармишлар ердан осмонга... 
 
Ҳа, бизни ердан осмонга кўтарувчи профессор Маманазар 
Эргашевичдек устозлар бору омон бўлсин!
Устозни ўзим, оила аъзоларим ва Қарши давлат универси- 
тети “Бошланғич таълим” кафедрасининг барча профессор-
ўқитувчилари номидан самимий табриклаб, узоқ ва баракали 
умр тилайман. 

---

 У М Р И Н И К А М Т А Р Л И К 60 
Б Е З А Г А Н И Н С О Н