3) yuqori sinf o’quvchisi davri - 15 yoshdan to 17 yoshgacha.
Shaxs taraqqiyotidagi ikkinchi pozisiya "Men va jamiyat" deb nomlanib, u
quyidagi yosh bosqichlariga taalluqlidir:
1) go’daklik - tug’ilgandan to 1 yoshgacha,
2) maktabgacha yoshdagi bolalar - 3 yoshdan 6 yoshgacha,
3) o’smirlar - 10 yoshdan to 15 yoshgacha.
D.I.Feldshteyn boshqa tadqiqotchilardan farqli o’laroq, o’smirlik davrini uch
bosqichga ajratadi. Uning mulohazasiga ko’ra, birinchi bosqich (10-11 yosh) o’ziga
munosabatni kashf qilishdan iborat bo’lib, o’zini shaxs sifatida His qilish va qat'iy
qarorga kelish bilan yakunlanadi. Ikkinchi bosqich 12-13 yoshdagi o’smirlarni o’z
ichiga olib, bir tomondan, o’zini shaxs sifatida tan olish, ikkinchi tomondan, o’ziga
salbiy munosabatda bo’lish xususiyatiga ega.
Uchinchi bosqich 14-15 yoshli katta yoshdagi katta o’smirlardan iborat bo’lib,
tezkorlikda o’z-o’zini basholashga moyil munosabati bilan tavsiflanadi.
Bolalarda "Men jamiyat ichida" pozisiyasi ilk bolalik, kichik maktab
yoshidagi, yuqori sinf o’quvchilik davrlarida faollik keng ko’lamda quloch yoyadi,
chunki mazkur taraqqiyot bosqichida faoliyatning amaliy predmetli jishatlari jadal
o’sishda bo’ladi. Ularda "Men va jamiyat" pozisiyasi vujudga kelishi maktabgacha
tarbiya yoshi, o’smirlik davrlariga to’g’ri kelib, ular tomonidan ijtimoiy xatti-
harakatlarning normalari va qoidalarini o’zlashtirish, shaxslararo munosabat
o’rnatish, o’zaro muloqotga kiriHish xususiyati bilan tavsiflanadi. Ana shu
murakkab sosial-psixologik holatlarga asoslangan holda D.I.Feldshteyn bolaning
ijtimoiy taraqqiyotida uning jamiyatga nisbatan munosabatining asosiy (bosh) va
oraliq toifalarga ajratadi.
Bolada jamiyatga nisbatan oraliq munosabatning shakllanishi ijtimoiylashuv,
individuallashuvning tarkibiy qismlarini egallash va bir davrdan ikkinchisiga o’tishi
natijasida yuzaga keladi. Asosiy (bosh) munosabat - shaxsning rivojlanishida keskin
siljish nuqtalarining paydo bo’lishi, ichki sifat o’zgarishlarining vujudga kelishi va
unda yangi xislatlarni tarkib topishining mashsulidir.
Shuni aloshida ta'kidlab o’tish kerakki, D.I.Feldshteynning shaxs rivojlanishi
nazariyasi ontogenezda yuz beradigan barcha psixologik holat va fazilatni izoshlab
berish imkoniyatiga ega emas. Lekin u ta'lim-tarbiya sifatini oshirishga va
takomillashtirish jarayoni (faoliyati) ga ijobiy ta'sir o’tkazish xususiyati bilan amaliy
ahamiyat kasb etadi.
Shunday qilib, hamdo’stlik mamlakatlari psixologlari tomonidan bir qator
puxta ilmiy-metodologik negizga ega bo’lgan shaxsning rivojlanishi nazariyalari
ishlab chiqilgan. Ularning aksariyati ontogenezda shaxsning shakllanishi
qonuniyatlarini ochishga muayyan hissa bo’lib xizmat qiladi, amaliy va nazariy
muammolarni yechishda keng ko’lamda qo’llaniladi. Ammo ontogenezda shaxsning
shakllanishi va rivojlanishi xususiyatlarini aks ettiruvchi nazariya yaratish mavrudi
yetib keldi.
Do'stlaringiz bilan baham: