Ikki do'st

 

   

 

 

 

 

 

 

 

(140  so’z) 

 

 

 

 

 

 

---

DO‘STGA VAFO 

 

 

Do‘stlikning eng muhim sharti –vafo. Do‘stiga vafodor odam 

Vataniga ham, xalqiga ham vafo qiladi. Aksincha, do‘stiga xiyonat 

qilgan  inson  xalqqa,  millatga,  Vatanga  ham  xiyonat  qilmasligiga 

kafolat  yo‘q.  Haqiqiy  do‘st  o‘rtog‘ining  muvaffaqiyatidan, 

g‘alabasidan  xuddi  o‘zinikidek  quvonadi,  muvaffaqiyatsizligidan 

xafa  bo‘ladi,  tashvish  chekadi.  U  do‘stining  xato-kamchiliklarini, 

noto‘g‘ri  qo‘ygan  qadamini  yuziga  aytadi.  Bundan  ko‘zlagan 

maqsadi  aniq:  do‘stini  g‘aflat  uyqusidan  uyg‘otish,  to‘g‘ri  yo‘lga 

solish,  uni  sharmandalikdan  saqlab  qolishdir.  Bir  so‘z  bilan 

aytganda, do‘stidan ayrilib qolmaslik!  

“Do‘st  achitib  gapirar,  dushman  kuldirib”  degan  naqlga 

binoan  do‘st  achchiq  haqiqatni  gapiradi,  lekin  uning  mevasi 

shirindir.  Dushman  esa,  sherigining  xatosini  ko‘rsa  ham  o‘zini 

ko‘rmaganga,  sezsa  ham  sezmaganga  oladi.  Uning  maqsadi  bu 

odamning  sharmanda  bo‘lishi,  el-u  yurt  ihida  obro‘si  to‘kilishini 

ko‘rish, shundan quvonishdir.  

Haqiqiy  do‘st  topish,  do‘stni  yana  qalinroq  do‘st  qiladigan 

ham, dushmanga aylantiradigan ham insonning o‘zidir.