Ibtidoiy jamoa tarixi , shakillanishi, tarqalishi.
Ibtidoiy jamiyat - ibtidoiy odamlarning paydo boʻlishidan to davlat yuzaga
kelguniga qadar boʻlgan davr. Jamoa boʻlib mehnat qilish va jamoa boʻlib isteʼmol
qilish Ibtidoiy jamiyat ning oʻziga xos xususiyatidir. Eng oddiy mehnat qurollariga
ega boʻlgan ibtidoiy odam yakka-yakka holda tabiat kuchlariga va hayvonlarga
qarshi kurasha olmas edi. Shuning uchun ibtidoiy odamlar jamoa ravishda mehnat
qilib, oʻz mehnatlarining mahsulini teng taqsimlar edilar. Ibtidoiy jamiyat iborasi
juda buyuk kash-fiyot hisoblanib, u birinchi navbatda eta. olim L. G. Morgan nomi
bilan bogʻliq. L. G. Morgan oʻzining "Qadimgi jamiyat" (1877) asarida juda boy
etn. materiallarga asoslangan holda ilmiy olamda birinchi boʻlib, kishilik tarixining
dastlabki sinfiy jamiyatga qadar boʻlgan davrini ikki bosqichga boʻlgan: 1-
bosqichni "ibtidoiy tuda", 2-bosqichni esa "ibtidoiy urugʻchilik jamoasi" deb atadi.
Ibtidoiy tuda bo-sqichi oʻz mazmun va mohiyati bilan ilk ajdodlarimizning
"hayvonot" olamidan ajralib insoniyat olamiga oʻtish davri bilan harakterlanadi. L.
G. Morgan bu bosqichni Ibtidoiy jamiyat ga kiritmagan. Aslida Ibtidoiy jamiyat
urugʻchilik jamoasini vujudga kelishi bilan boshlanadi. L. G. Morgan fikriga F.
Engels va V. I. Leninpar qoʻshilsada, ammo ular urugʻchilik jamoasi davrini
"ibtidoiy kommuna", "qadimgi kommunizm" iboralari bilan almashtirib katta
nazariy xatoga yoʻl qoʻyadilar. I. V. Cmashinning "Dialektik va tarixiy
materializm haqida" asari paydo boʻlgach, masala yanada chalkashib ketdi. U
Ibtidoiy jamiyat tushunchasiga kishilik tarixini ibtidoiy tuda bosqichini ham
qoʻshib yubordi. Stalincha konsepsiya keyinchalik sobiq sovet tarixshunosligida
asosiy yoʻl-yoʻriq boʻlib qoldi. Aslida, tarixan birinchi ijtimoiy-iqtisodiy
formatsiya — ibtidoiy urugʻchilik jamoasi edi. U urugʻ jamoalarining paydo
bulishidan to birinchi sinfiy jamiyatning shakllanishiga qadar boʻlgan davrni oʻz
ichiga oladi. Ibtidoiy tuda davrida esa ishlab chiqarish ning oʻzi boʻlmagan. Bu
davr odamzodning uzok, davom etgan tadrijiy shakllanish bo-sqichi boʻlib, u
haqiqatan Ibtidoiy jamiyat ga oʻtish davri hisoblanadi. L. G. Morgan oʻz vaqtida
Ibtidoiy jamiyat ni 2 bosqichga boʻlgan: bi-rinchisini "ibtidoiy urugʻchilik
jamoasi", ikkinchisini esa "harbiy demokratiya bosqichi" deb ataydi. 20-asr
davomida etn. va arxeologiya sohalarida fan olamida qoʻlga kiritilgan yutuqlar
harbiy demokratiya davrini sinfsiz jamiyatdan birinchi sinfiy jamiyatga oʻtish
bosqichi sifatida qarashni, shuningdek, "ibtidoiy urugʻchilik jamoasi" davrini ikki
fazaga boʻlishlikni taqozo etadi. Ibtidoiy urugʻ jamoasining har ikkala fazasi
davomida inson hayotida juda katta sifat oʻzgarishlari yuz berdi. Bu davrda
dastlabki jamoa boʻlib yashash kurtagi paydo boʻldi. Bu kurtak urugʻ jamoasining
tarkib topishiga asos solgan onalar atrofida yuz berdi. Shuning uchun ham
urugʻchilik jamoasining bu ilk fazasi — ona urugʻi — matriarxat deb ataldi.
Urugʻchilikning birinchi tadrijiy rivojlanish fazasida ishlab chiqarish
munosabatlari toʻlaligicha urugʻ manfaatiga mos tushadi, jamoada ijtimoiy ishlab
chiqarish hukmron. Endi ibtidoiy urugʻchilik jamoasining ikkinchi fazasida ishlab
chiqarish munosa-batlari asta-sekin urugʻ manfaati do-irasidan chiqa boshlaydi.
Bunday ijtimoiyiqtisodiy oʻzgarishlar ibtidoiy jamoa xoʻjaligida dehqonchilik va
chorvachilikning kelib chiqishi rivojlanishi bilan, jamoada ortikcha mahsulotning
paydo boʻlishi va bozor munosabatlarining tarkib topishi bilan bogʻliq edi. Bu
jarayonlar, albatta, ishlab chiqarish da erkaklar mehnatiga talabning or-tishi va
urugʻlararo guruxli nikohning buzilishi va urugʻ jamoasidan tashkarida patriarxal
juft oilaning qaror topishi bilan bogʻliq edi. Ibtidoiy urugʻchilik jamoasi zamonida
roʻy bergan bu oʻzgarishlar matriarxal urugʻ jamoasining patriarxal urugʻ
jamoasiga oʻz oʻrnini boʻshatib berishiga olib keldi. Ota urugʻi (patriarxat)
shakllandi. Jamoada erkaklar rolining kuchayishi tabiiy ravishda patriarxal juft
oilani keltirib chiqardi. Patriarxal urugʻ jamoasidagi juft oila nikohi va uning
tarkibida monogam nikoh tizimining karor topishiga olib keldi. Ilk urugʻchilik
jamoasi davrida odamzod birinchi bor amaliy sanʼatni kashf etdi, yaʼni sanʼat
dastlab ayol haykallarini yasashdan, birinchi navbatda, homilador ayol tasvirini
ishlashdan boshlandi. Bu davrning boshqa bir buyuk oʻzgarishi odamzodning
biologik jismoniy tuzilishida roʻy berdi, yaʼni yevropeoid, negroid va mongoloid
irklar shakllandi va, nihoyat, eng qad. ajdodlarimiz tabiiy gʻordan chiqib, maʼlum
mintaqalarda oʻzlari uchun kulba yasash yulini kashf etdilar. Ibtidoiy ajdodlarimiz
hayotidagi bu inqilobiy oʻzgarishlar ona urugʻi — matriarxatning dastlabki ming
yilliklari davomida, yaʼni miloddan avvalgi 40— 30ming yilliklarda sodir boʻldi.
Ibtidoiy tuda davrida ilk ajdodlarimiz oʻrtasida biologik aloqalar cheklanmagan,
tartibsiz holda yuz bergan boʻlsa, ibtidoiy urugʻchilik jamoasi tarkib topishi bilan
odamlar oʻrtasidagi biologik aloqalar maʼlum tartibga tushdi, yaʼni biologik
aloqalar endi ikki urugʻ jamoasi aʼzolari oʻrtasida sodir boʻladigan boʻldi. Bu
nikoh tartibi guruxli nikohdeb yuritildi. Key-inroq, ona urugʻi davrining soʻnggi
fazasida ana shu guruxli nikoh doirasida ayollar farzandlarining otalaridan oʻz
urugi uchun ishlab berishni, oʻz urugʻi yumushlariga yordam berishni talab kila
boshlaydilar. Bu talablar, albatta, iqtisodiy muammolar bilan bogʻliq boʻlib, ona
urugʻi jamoasi zaminida matriarxal juft oilani rasmiylashi-shiga olib keldi. Onalar,
endi, uz farzandlariga uz otasini tanishtira boradi. Uzok, davom etgan bu
nikohtarti-bi va axloq normalari ona urugʻi doirasida erkaklar rolining
kuchayishiga olib keldi. Iqtisodiy hayot tashvishlari endi erlar qoʻlida jamlandi.
Erkaklar iqtisodiy xujalik jilovini uz qoʻllariga oladilar va ularning farzandlari
oldidagi nufuzi ortib boradi. Ibtidoiy urugʻchilik jamoasining ikkinchi fazasida
urugʻ jamoalari xoʻjaligida qoʻshimcha daromad paydo boʻladi, u esa, oʻz
navbatida, mol ayirboshlashni keltirib chikaradi. Ana shu davrdan boshlab
urugʻlarning qabilalarga birlashishi boshlanadi. Qabilalararo iqtisodiy aloqalar
vujudga keladi va ularning oqibat natijasi sifatida kishilik tarixida harbiy
demokratiya davri boshlandi. Bu inqilobiy oʻzgarishlar otalar urugʻi (patriarxat) ga
xos bulib, ular ibtidoiy urugchilik jamoasi zaminida dehqonchilik va
chorvachilikning kashf etilishi bilan bogʻliq edi.
Arxeologik jihatdan ilk va urta paleolit davriga muvofiq keluvchi ibtidoiy tuda
davrida yashagan ajdodlarimizning odamsimon maymun podalariga xos xatti-
harakatlari, ularni fan olamida eng oliy tipdagi odamsimon maymunlardan
tarqalgan, degan tasavvurni keltirib chiqardi. Aslida, hech bir odamsimon
maymunlardan (shimpanze, gibbon, orangutan, goril-lalardan) odam tarqalmagan.
Odamzotning eng ilk ajdodlari oʻzlarining oziq tishlaridagi naqshlari va bosh
miyasining maymun bosh miyasidan kattaligi bilan farqqiluvchi maymunsimon
odam ajdodi (Goranna driopiteki) dan tarqalgan. Bu tipdagi odamzot ajdodlarining
qoldiqlari Jan. Afri-kada zinjantrop, Indoneziyaning Yava o. da pitekantrop,
Xitoyda sinantrop, Oʻzbekistonda fergantrop, Germaniyada neandertallar nomlari
ostida to-pib oʻrganildi. Fan olamining xulo-sasiga koʻra, ular to "aqlli odam"
("homo sapiens) holatiga kelguniga qadar (miloddan avvalgi 40—35 ming yillikka
qadar) oʻzining tadrijiy shakllanish taraqqiyot yoʻlini bosib oʻtgan. Ular eng oddiy
tosh qurollardan va olovdan foydalanishni oʻrgandilar. Madaniyatning dastlabki
kurtaklari vujudga keldi, maʼnoli nutq paydo boʻldi. Inson asta-sekin biologik
jihatdan takomillasha bordi, eng ibtidoiy (pitekantrop, sinantrop va neandertal va
boshqalar) tipdan yuksak taraqqiy etgan va mehnat qilish qobiliyatiga ega boʻlgan
odam darajasiga yetdi. Avvalo mehnat, soʻngra soʻzlash ikkita eng muhim sabab
boʻldiki, bu sabablar taʼsiri ostida eng ilk ajdodlarimizning miyasi sekin-asta aklli
odam miyasiga aylandi. Ilk va oʻrta paleolitdan uning soʻnggi bosqichiga oʻtish
davrida tosh qurollarni yasashda, ovchilikda ancha yutuqlarga erishildi. Ibtidoiy
toʻdadan soʻnggi paleolitga oʻtish davrida ijtimoiy munosabatlar va odam qiyofasi
ancha oʻzgardi va taraqqiy etdi. Oʻrta Osiyoda, jumladan, Oʻzbekistonda Ibtidoiy
jamiyat ning har bir davriga mansub mehnat qurollari Fargʻona vodiysidagi
Selungur goroda va boshqa joylarda topildi. Arxeolog A. P. Okladnikov tomonidan
1938— 39 yil larda tekshirilgan Teshiktosh tri yodgorliklari ham mazkur davrning
mustye bosqichiga mansubdir.
Soʻnggi paleolit davrida suyak va shoxdan yasalgan buyumlar — igna, bigiz,
qarmoq, kamon oʻqi, turli xil bezaklar va h. k. keng qoʻllanilgan. Bu davrda parma
ham paydo boʻldi. Ibtidoiy tuda oʻrnini ijtimoiy jamoaning ancha
mukammallashgan shakli — ona urugʻi jamoasi (matriarxat) oldi. Bir urugʻ ichida
nikoh qilish man etildi, natijada ibtidoiy odamlarning jamoa boʻlib uyushishi
kuchaydi. Arxeologik jihatdan soʻnggi paleolit, mezolit va neolit davriga muvofiq
ke-luvchi matriarxat davrida urugʻchilik jamoasi ancha uyushqoq ijtimoiy-iqtisodiy
kurtak boʻlib, kishilar bir-galikda mahsulot tayyorlar va isteʼmol qilar edi. Ular
ovchilik, baliqchilik bilan shugʻullanganlar, keyinchalik esa motiga bilan yer
haydab, dehqonchilik qilib va uy hayvonlarini boqib, tirikchilik oʻtkazishgan.
Matriarxatning rivojlangan davrida mehnat taqsimoti tufayli xoʻjalikda va
jamiyatda ayollar muhim rol oʻynay boshladi. Ibtidoiy guruh-guruh oiladan alohida
xoʻjalikka ega boʻlmagan beqaror juftjuft oilaga utildi. Matriarxat davrida qishki
turar joy, kiyim va bezaklar, qurolning murakkab turlari (oʻq yey, yelmiltiq va
boshqalar), terini qayta ishlash, mato toʻqish, kulolchilik, tasviriy sanʼat va din
vujudga kela boshladi. Bu davrning soʻnggi bosqichida et-nik birlik — qabila
tarkib topdi. Oʻrta Osiyoda shu davrga oid kup yodgorliklar topilgan (mas, Joytun
mada-niyati, Kaltaminor madaniyati).
Neolitning soʻnggi bosqichi va jez davrining boshlarida ona urugchilik
jamoasining ishlab chiqaruvchi kuchlari taraqqiyotida katta oʻzgarishlar rui berdi.
Chorvachilik, omoch bilan yer haydash, baliq tutish, metallni oddiy usulda qayta
ishlash yuzaga keldi. Natijada ayollarning xujalik yuritishdagi roli pasayib,
erkaklarning roli oshdi. Kishilar tabiat kuchlariga qarshi kurashish uchun turli
qurollardan foydalandilar. Erkaklar oʻzlari topgan boyliklarini umumiy jamoaga
emas, oʻz bolalariga berishga intildilar. Shu tariqa matriarxatdan patriarxat davriga
oʻtildi, urugʻchilik oilalariga ota boshchilik qiladigan boʻldi. Ota urugʻi asosida
katta patriarxal oilalar tashkil topdi. Patriarxal oilada urugʻchilik tuzumining
kurtagi saqlangan boʻlsada, uning yemirilayotgani sezilib turardi. Barqaror nikoh
vujudga kelishi bilan ayol kishi erkak turgan joyga borib yashaydigan boʻldi.
Bolalar ota ismining va mulkining merosxoʻri boʻldilar, uyda ota hukmronligi
yuzaga keldi. Ibtidoiy jamiyat kuchlarning oʻsi-shi, ijtimoiy mehnat taqsimotining
rivojlanishi xususiy xoʻjalikning paydo boʻlishiga, urugʻning yemirili-shiga, oʻziga
toʻq yuqori tabaqaning ajralib chiqishiga olib keldi, bu tabaqa dastlab harbiy
asirlar, soʻng qashshoqlashgan qabiladoshlarini qullarga aylantirdi. Qabilalararo
xoʻjalik va madaniy aloqalarning rivoji tufayli etnik birlikning yangi shakli — elat
vujudga keldi. Natijada sinflar va davlatlar paydo boʻldi. Urugʻqabila
boshliqlaridan davlat hokimiyati tashkil topa boshladi. Jez davrida Oʻzbekiston
hududida sugʻorma dehqonchilik rivojlana boshladi. Bu davrga oid ar-xeologik
topilmalar moddiymadaniy belgilari va etn. xususiyatlariga karab koʻpgina
arxeologik madaniyat ismlari bilan ataladi (mas, Amirobod madaniyati,
Sopollitepa madaniyati, Zamonbobo madaniyati, Suvyorgan madaniyati,
Tozabogʻyop madaniyati, Chuyet madaniyati va boshqalar) Oʻrta Osiyo
hududidagi jez davri yodgorliklarining juda boy majmuasi vohalarda iqtisod va
madaniyat taraqqiy etganidan bu yerda qadim davrlar-dayoq sinfiy jamiyat tugʻila
boshlaganidan dalolat beradi.
Do'stlaringiz bilan baham: |