Ibroyim Yusupov insonparvarlik siymosi

“Ibroyim Yusupov insonparvarlik siymosi”
Toshkent kimyo-texnologiya instituti
35-20 talabasi Ashimov Bekjan

'' Ibroyim Yusupov deganda men oliy insoniy tuyg’ularni ,

O ddiylikni, kamtarlikni va o’z xalqiga Burgan prinsipial e’tiqodni,
Vatanparnalikni tushinaman. bu inson bilan zamondosh ,
Do’st bo’lishdek buyuk sharafli baxtga muyassar bo’lganimdan
bog’oyat g’ururlanaman, faxrlanaman’’.
Islom Karimov.

Inson qalbining quvonchu qayg`usini, ezgulik va hayot mazmunini Ibroyim Yusupovdek teran ifoda etgan shoir jahon adabiyoti tarixida kamdan – kam topiladi. Insoniy ishq-muhabbatni, mehru vafo, iffat, sharmu hayo va nazokatni yonib, xassoslik bilan kuylagan Ibroyim Yusupovning go`zal satrlarini o`qiganda buyuk va oliyjanob qalb sadolarini sezib turamiz. Bu yurak tug`yonlari, mana oradan millionlab odamlarni hayajonga solib kelmoqda. Ibroyim Yusupov ilm, ma`rifat haqida ajoyib fikrlarni olg`a surdi.
Ma`lumki inson ko`ksidagi qalbning tirikligi, uyg`oqligi bilan boshqa mavjudotlardan afzaldir. Qalbni uyg`otadigan, unga taskin beradigan va hatto qalbni jonlantirib turadigan eng yaxshi vosita bu albatta badiiy adabiyot hisoblanadi. Ibroyim Yusupov zotlar, avvalo, adabiyotning asosiy quroli bo`lgan so`zga shunchaki yo`l-yo`lakay yozib, yoki aytib-aytib ketilaveradigan xodisa sifatida qaramaganlar. Har bir ne`matning isrofidan saqlangan donishmand mumtoz adabiyotimiz so`zga ham Allohning bir bebaho ne`mati o`laroq munosabatda bo`lib, uning ham isrofidan tiyilgan. Ibroyim Yusupov qo`liga qalam ushlagan har bir kishi so`zining ma`niligi bo`lmoqligiga jiddu jahd qilishi lozimligi, o`z ustida tinimsiz ishlashi kerakligini doimo ta`kidlab kelgan.
Ibroyim Yusupov hayotiga nazar soladigan bo`lsak, uning uylanmaganligi zamondoshlari uchun sir bo`lib qolgani kabi, bizning kunlarimizda ham ajib bir hodisa bo`lib ko`rinadi. Ammo bu hodisa-Ibroyim Yusupov bor biror ayb va kamchilik natijasi emasligi zamondoshlari uchun ayon edi.

“Men Abayni yoddan bilgan xalqman’’

Qola bo’ldi boshga kiygan qalpog’im,
Amu buyu unub-usgan tuprog’im,
Siz bilan biz bir butoqning yaprog’i,
Ko’nglim toza-oqshomi yo’q yorug’ tong,
Men Abayni erta bilgan xalqman.

Bobolarning oti charchap-toliqqan.

Do’mbirangga dutorim ham o’xshashib,
Kurashganda men qozoqqa taniqman.
Men Abayni yoddan bilgan xalqman.

Tilmoschiz anglayman qozoqcha aytsang,

Tubimiz bir - shajarangni qarab ol.
Sen Abayning ba’zi so’zin unutsang,
Men aytayin, kelib mendan so’rab ol.

Bu yurak tug’yonlari oradan necha asr o’tsada, millionlab kitobxonlarni qalbiga o’zgacha bir hayajon solib kelmoqda.

Ayniqsa uning “Kishining eng muhim ishi ilm olishdir” degan tushunchani nafaqat o’zining balki ijodi orqali barcha kitobxonga ham yetqazib bera oldi.
Shoir qalb kechinmalari orqali ijod etar ekan, dunyoga kelgan har bir ijod mahsuli ya’ni o’z bolasidek e’tibor mehr beradi. Bu esa adabiyotning qisqaroq qilib aytadigan bo’lsam she’riyatning asl mazmuni aslida mehr-muhabbat, sadoqat kabi insonining yuksak tuyg’ulari bilan chambarchas bog’liqligini bildiradi. Mana shunday adabiyorlar yuksak muhabbatli ijodkorlar qatoriga Ibroyim Yusupovni eng munosib nomzod deb bemalol ayta olaman.