Таваккал дебчиптани олиб,мусофир тўнини бичиб,ҳозирлик
123
кўрабошладим.
Йўлгачиқишимданбиркунолдин“сафароши”бериб,опалар,
жиянупоччалар,амаки,аммаларбиланхўшлашдик.Қариндошлардан
шўрданакчиаммамнорозибўлганди,онам:
– Ишласин, ҳозир вақти бор, ўзини даволатсин, акангиз
мозоридантурибқайтибкелмайдибунгақайишгани,–дебқайириб
ташлади.
.
.
Шубиланҳамматилинитишлади.
.
.
Менйўлгаотландим.
.
.
Поездга чиқиб жойлашиб олганимдан кейин Олмос билан
хайрлашиш мақсадидақўнғироққилдим.ТелефоннихотиниҲилола
кўтарди.Ноқулайқолиб:
–Олмоснингкурсдошибўламан,Тошкентданқўнғироққиляпман,
–дебёлғонгапирдим.
Қизчасинибешиккабелаётганэканшекилли:
–Ҳо-
зир,ҳози-
и-
р,ну-
ну-
уш,эгаларикелди,бабаларике-
етсин,бир
дақиқа-
а,–деди-
да,телефонниўчирмасданхўжайининичақирди.
Билмадим,Олмос қандай юмуш билан банд экан,ҳадеганда
келавермади.БирозданкейинҲилола:
–Олмосакамуйдайўқэди,келсаайтаман,сизгателефонқилади,
–дебжавобимникутмасданўчирибқўйди.
Кўнглимдагимилтироқшамҳамбирқалқинди-
даўчди.
.
.
ПоезджилганданкейинбирозвақтўтибОлмосқўнғироққилди.
Узрсўрадим:
–ТелефонниҲилолакўтарди,Олмосникурсдошибўламандедим.
Ишқилибуришибқолмасангизбўлди,–дедим.
– Ҳечнимабўлмайди,хавотиролманг.Нимагап,тинчликми,
қуёшқаёқданчиқибди?
–Кетаётувдим.
.
.шунга.
.
.
– Ҳа, яхши-
ку, қаёққа, ким билан? Айланганими ёки
даволанганими?
– Бир ўзимман.Поездда,Москвага кетяпман.Хайрлашгани
телефонқилгандим.
– Нима?!Қаерга? Бир ўзингиз? Жинни бўлдингизми? Нима
қиласизМосквада?Бегонажойгамаҳрамсизчиқасизми?–саволлар
қалашибкетди.
124
–Маҳрам?.
.Менрухсатсўраганиэмас,хайрлашишучунқўнғироқ
қиляпман.
–Кетмайсиздедимми,кетмайсиз!Уерларда.
.
.кимингизбор?
– Менгаишонмаяпсизми?Бошқайўлим йўқ,мусофирчиликни
ҳамбиркўрай.
.
.Хайр,соғбўлинг!
Янақайтибсимқоқди.
– Сизга ишонаман,бироқ уларга ишонмайман!У ер сизга
Ўзбекистон эмас,– деди.– Мени десангиз чиптани йиртасиз!
Биринчи тўхтаган станциядатушиб,ўшаердакутибтуринг,кечки
поездбиланбораман.Иштопаман,ишлайсиз!Ўзимёрдамлашаман.
.
.
Тушингпоезддан,–дедикуйинчакликбилан.
–Менҳечкимнингёрдамигамуҳтож эмасманэнди.Сизникўп
кутганман.Бошқакутолмайман.
.
.
–Охиргимаротаба.
.
.
–Поездкетиббўлди,Олмос,анчабўлди,–дедим.
.
.
Телефонимқувватитугаб,“
тинг-
тинг”этиб.
.
.жонберди.
.
.
***
22февраль
Йўл юриб,йўл юрсакҳам мўл юриб,тўрткун дегандаҚозон
вокзалигакелибтушдик.
Ваъдагабиноантоғамкутиболди.
Онамгасоғ-
омонетибкелганимниайтибқўйиш учунқўнғироқ
қиламан,десам:
–ИккикунданбериМТСишламаяпти.Банкротбўпти,–деди.
Мусофирчиликдаэшитгандастлабкисовуқхабарим шубўлди.
Do'stlaringiz bilan baham: |