Иқболмирзонинг"бону"романиҳАҚида иқболМирзонинг"Бону"дебномланганроманинингкомпьютер

сўрашганида:
–Гапэгасини,бўталоқтевасинитопиболади,–дебкулибқўярди.
Олмосдорилфунунгакелавергач,сиримизошкорбўлиб,оғизга
тушганимиздан кейин “
Гуруҳ амалдорига тиб аҳлидан салом
келтирдим”,дейдиганбўлди.
Устозмениқаердакўрса,“
Ҳа,аҳлидил,аҳволингнечук?”деб
мутойибақиларди.Менкулибқўйиб,саломберибўтибкетардим.
.
.
Шуларниэслабтурсам,хонагаустозкирибкелди.Саломлашгач,
кимйўқлигинисўради.Гуруҳсардориталабаларбиттагакўпайганини

---

96
айтди.Устоз:
–Қаниянгиталаба?–деббўйчўзди.
Ўрнимдантурдим.Ёнимгакелди:
–Қаерданкелдингиз,Миллийданми?
–Йўқ,устоз,менўтганйилҳамқўлингиздаўқиганман,–дедим
ергақараб.
Кўзойнагинитақиб,узоқтермилди:
–Гуруҳамалдори?Аҳлидил?
–Ҳа,–дедимтўлқинланиб.
Янабирозданкейинхотираларигакучбериб:
–МинораиКало-
о-
он.
.
.–деди.Менкулиб,устознингфикрларини
тасдиқладим.–Тибаҳли-
и,–дедисўнгОлмосниназаргатутиб.Мен
фикрларинидавомэттириб:
–.
.
.
эди,–дебқўйдим.Устоз:
– .
.
.
эди? – дедию бирдан бўшашиб,жойига бориб ўтирди.
Домланингқалинкўзойнагиортиданқорачиқлари“
йилт-
йилт”этдию
бош эгганчасукутгачўмди.Сўнгастатуриб,вазминқадамларбилан
чиқибкетди.
Ўн-
ўн беш дақиқаўтгач,гуруҳбоши безовталаниб,ташқаридан
хабар олиб қайтиб,устоз деразага термулганча ўйчан турганини
айтди.Ҳаммаҳайрон:“
Нимабўлди?Бизҳечнарсанитушунмадик.
.
.
”
Гуруҳбошименгаюзланди:
–Илгаридантанишмисизлар,устозбиланяқинмисиз?
Ҳеч кимга ҳеч нима демадим.Нима ҳам дея олардим?Бир
пайтлар устоз Олмос номидан уйимга совчи бўлиб борганди,
дермидим?
Китоб-
дафтарларимнийиғиб,ижаражойгачайиғлабкелдим.
.
.
***
21январь
Ўқувжиҳозларисотиболганидўконгакирсам:
–Опажо-
он,–деббирқизчаюгурибкеляпти.Қарасам,Дилдора
– Шоира опамнинг кенжаси.Опам билан дўконга ҳарид учун
киришганэкан.Қучоқлашибкўришдик.Ўқишгақайтганимниайтдим.
– Бир томондан хурсандман, лекин бизга билдирмай

---

97
келганингданхафаман.Аканггаайтсам,уям хафабўлади,бизсенга
бегонаэмасмиз-
ку,кетдикуйга,–дебқовоқуйибтуриболди.
– Боролмайман,опажон,менга ноқулай.
.
.аввалги ҳолатим
бўлганидаям сўзингизни икки қилмасдим. Ҳозир боролмайман,
болаларингизкаттабўлибқолишди,буниустигаҳаркуниуйингизда
меҳмон.Биламан,сизҳам,акам ҳам ирганмайсизлар,бироқ.
.
.мен
ҳам,сизлар ҳам ноқулай аҳволга тушамиз.
.
.Яхши бўлган куним
борамануйларингизга,–дедимёлғонхушчақчақликбилан.
.
.
Опамкутилмагандаўнмингпулсўрабқолди.
–Унчапулимйўқэди,опажон,–дегандим,бешмингсўради.Яна
тортиниб,–озроқпулбиланчиқувдим,–дедим.
– Қани,айт-
чи,бу гапдан кейин мен уйимда қандай тинч
ўтираман,қандайуйқумкелади?Эркактўқчиликданёмонйўлгаюриб
кетади,аёл эса йўқчиликдан.
.
. Даданг сени бизларга ишониб
ўқишингга кўнган эди,– деб ёнчиғидан бир даста мингсўмлик