Иқболмирзонинг"бону"романиҳАҚида иқболМирзонинг"Бону"дебномланганроманинингкомпьютер

¬– Ҳозир сенбоп иш йўқ.Вақтинча супурувчилик қилиб тур,
мавсумбошлансаянаўрнинггақайтасан,–дедидиректор.
Супурувчиликҳамталаш:учкунменишлайман,учкунбошқабир

---

164
молдован аёл.Тўғри,пастиш,аммо қишдаочликдан ўлмай,ҳеч
кимданқарзбўлмайбаҳоргаетиболсабўлади.
Ўн кунлардан кейин Володя амаки дўкон билан бир кўчада
жойлашган новвойхона хўжайинидан сўраб,фаррошлигини олиб
берди.
Биркунидўкондаишлаётсам,бировўзбекчасаломберибқолди.
Қарасам, Бобурнинг амакиси Жонтемир бир ўрис аёл билан
қўлтиқлашибтурибди.АёлнименгаМаринадеб,мениунгасинглим
дебтаништирди.
– Ёлғон айтяпти.Мен ҳеч ким бўлмайман унга.Буаммамга
уйланган,менгапоччабўлади,¬–дедим.
Аммам Рухсораменданбирсинф юқориўқиган,салом-
аликли
дугонаэдик.У учтақизи билан янги солинган чордеворҳовлида
ёлғизқўляшар,ноинсоф Жонтемирбойваччаучйилданбериўзуйи
бўсағасидан ҳатламаган,ҳар замонда эллик-
юз доллар жўнатиб
туришиниэшитгандим.
Сафардан қайтганимни эшитибРухсораҳам қизчалари билан
йўқлабкелганди.Ўртанчақизи–беш яшарГулнозмениқучоқлаб
олиб,“Дадамми кўйдизми,кўйсайизаттинг,мен уни анашу-
у-
нча
шоғиндим”,дебқўллариниосмонгақулочкашлабёйибкўрсатганди.
Боланингсоддалигигабиркулгингкелади,бирйиғлагинг.
.
.
БирпайтРухсоракўзибиланишорақилибкенжасиникўрсатди,
қизалоқбурчаккаўтириболибқўлидагигугуртнителефонқилибдада
жониворбиланбидир-
бидир“гаплашяпти”:“
Дадажоним,самаййўтга
чиқопсими? Дадажоним,тийпонингиз топилдими? Нанам атти,
йўқотибқўййанэканиз”,дебгугуртникафтибиланёпиб,бизтарафга
қараб,“Нана,тийпони топийибди.
.
.
”деди қаттиқ шивирлаб.Эҳ,
телефонимгаёзиболмаганэканман-
да!
Буёқда“дадажон”нингтурқи-
башарасигақаранг!Бирнарсани
қойилқилиб,каллакурибқўйгандайқорниничиқазибгердайганча
тиржайибтурибди.
Бир қўли бозорлик билан тўла аравача дастасида.Маринага
қарабқўйиб,Жонтемирга:
– Телефон рақамингизни ташлаб кетинг менга,– дедим.
Бамайлихотиррақаминиайтиб,камигауйигатаклифқилди:
–Биламан,бормайсан,мабодоборсанг,юр,меҳмонқиламиз.
.
.

---

165
–Негабормасэканман,бораман!Сизниқачонданбериқидириб
юрганимнибиласизми,–дедим.
– Шанба куни Марина уйда бўлади,шукуни кел,– деди ва
қўлтиқлашибчиқибкетди.
***
Иш вақтим тугаб,хайрлашиб дўкондан чиқсам,эшик ёнида
қорақошбираёлболакўтарибтурибди.
Салом-
аликдансўнгюртдошлигимизмаълум бўлди.Бечоранинг
борадиганжойийўқлигиданшуернипаналабтурганэкан.Володя
амакидантелефонорқалиизнсўраб,биркечагауйгаолибкетдим.
Қўлимданкелганчаош-
сувқилиб,дамолишиучунўринтўшаббердим.
Ҳали тили чиқмаган,кўзлари чақноқ,бўлиқ болачаси бирам
ширинки!Аёлқарабтуришимнисўрабюз-
қўлиничайганихолижойга
киргандаболакайни қўлимгаолдимуюраккинам алланечукбўлиб
кетди.Илкисменингҳамаёллигим,онабўлиш имкониятим.
.
.эсимга
тушиб,бағримдаингичкабиртолатарангтортилгандайбўлди.
Менбунгамуносибэмасманми?
Онадеганунвонҳечқачонменгаберилмайдими?
Дунёдантуш кўргандектаассуротибор-
у,қўлгакирарисботийўқ
бўлибўтаманми?